جمهوری خواهان دست در دست غول های نفت و زغال سنگ دارند
وضعیت فاجعه آمیز تغییرات اقلیم تنها یک مفهوم انتزاعی برای نسل های آتی نیست. بلکه همین حالا هم تغییرات اقلیم باعث آتش سوزی جنگل ها، رخ داد توفندهای بزرگ، سیلاب های عظیم، خشکسالی ها، قحطی، مهاجرت های بزرگ اقلیمی، جنگ، و تمامی چالش های اقتصادی حاصل از فجایع فوق می شود. هرچند تقریبا تمامی کشورهای دنیا قبول دارند باید کاری برای جلوگیری از این فجایع انجام دهند، اما هنوز شاهد چندان اقدام موثری نبوده ایم.
به گزارش خبرنگار بین الملل «انرژی امروز» وضعیت فاجعه آمیز تغییرات اقلیم تنها یک مفهوم انتزاعی برای نسل های آتی نیست. بلکه همین حالا هم تغییرات اقلیم باعث آتش سوزی جنگل ها، رخ داد توفندهای بزرگ، سیلاب های عظیم، خشکسالی ها، قحطی، مهاجرت های بزرگ اقلیمی، جنگ، و تمامی چالش های اقتصادی حاصل از فجایع فوق می شود.
هرچند تقریبا تمامی کشورهای دنیا قبول دارند باید کاری برای جلوگیری از این فجایع انجام دهند، اما هنوز شاهد چندان اقدام موثری نبوده ایم.
بنابراین CleanTechnica در تشریح دلایل نبود اقدامات موثر برای مقابله با تغییرات اقلیم، انگشت اتهام را به سوی حزب جمهوری خواه ایالات متحده می گیرد و می نویسد: در انتخابات اخیر میان دوره ای کنگره ایالات متحده، بسیاری از جمهور خواهان شناخته شده از رای دهندگان می خواستند که به دموکرات ها رای دهند.
جمهوری خواهان هنوز هم آنچه را که دانشمندان می گویند باور ندارند و هنوز هم حیات بر روی کره خاکی را به مخاطره می اندازند.
چرا باید سیاست مدران بزرگ دنیا که خود را باهوش تر و متفکرتر از بقیه می دانند، نسبت به هشدارهای علمی اینقدر بی توجه باشند؟ نویسنده CleanTechnica دو عامل را در این مسئله موثر می داند:
این وب سایت می نویسد دلیل اول این است که جمهورخواهان به طور کلی سیاستمدارانی سبک مغز هستند که روش های علمی را اصلا نمی فهمند، و درک نمی کنند که در حال از بین بردن شانس زندگی بهتر برای فرزندان و نوه های خود هستند، و درک نمی کنند که بشر می تواند آنقدر گاز گلخانه ای وارد اتمسفر کند که باعث بروز گرمای مخرب شده و آینده حیات بشر را تهدید کند.
دلیل دوم این است که آنها انسان هایی خودپسند، شرم آور و طماع هستند که مصالح و منافع کوتاه مدتشان را بر مصالح و منافع تمامی مردم ترجیح می دهند، حتی اگر این مردم، میلیاردها انسان دیگر بر روی زمین باشد.
نویسنده مقاله پس از آن به سودهای سرشار این حزب از غول های بزرگ نفت و گاز دنیا می پردازد و با ارائه دو نمودار به میزان کمک های غول های نفتی به این حزب بین سال های 2015 و 2016 و نیز میزان کمک های صنایع زغال سنگ در همان بازه زمانی به حزب جمهوری خواه می پردازد .
رنگ قرمز نشانه جمهوری خواهان و محافظه کاران و رنگ آبی نشانه دموکرات ها و لیبرال هاست.
صنایع نفت و گاز و زغال سنگ بین سال های 2015 و 2016 میلیون ها دلار کمک مالی به جمهوری خواهان و محافظه کاران داشته و تقریبا هیچ کمکی به دموکرات ها و لیبرال ها نداشته اند.
نویسنده این امر را به یک «لجن زار» تشبیه می کند و از خواننده متن می پرسد «آیا نظری غیر از این دارد؟»
شرکت ها اعضای نرمال و معمولی جوامع نیستند. «موفقیت مالی» آنها به معنی از بین بردن حیات بشر بر روی زمین است. آنها اشتباه نمی کنند، آنها سود مالی کوتاه مدت را بر کل حیات جوامع بشری ترجیح می دهند.
1- کیفیت زندگی
نویسنده در این بخش از مقاله با تشبیه اقلیم کره زمین به پختن پیتزا می نویسد که یک پیتزا همان موقعی که داخل اجاق گذاشته می شود نخواهد سوخت، اما بعد از این که مراحل «خوشمزه شدن» و «خوردنی شدن» را سپری کرد اگر باز هم در داخل اجاق بماند، مجبور خواهید شد آن را به داخل سطل آشغال پرت کنید، جامعه بشری هم در تغییرات اقلیم چنین عمل می کند.
مشکل این است که ما به سرعت داریم به مرحله «غیر قابل خوردن» و «بد مزه بودن» نزدیک می شویم اما هنوز هم گروه های فشاری هستند که مایل نیستند این موضوع را قبول کنند و اجازه دهند کسی اجاق را خاموش کند.
وقتی اقلیم در حال نابودی است، کیفیت زندگی هم نابود خواهد شد.
حتی اگر کسی اقلیم را به فراموشی سپارد و اجازه دهد شرکت های نفت و گاز و زغال سنگ هر اندازه که در توان دارند دنیا را به آلودگی بکشانند، معنی آن این خواهد بود که سالانه میلیون دلار صرف درمان انواع سرطان ها، بیماری های قلبی، هزینه های مراقبت های بهداشتی، و مرگ و میر زود رس خواهد شد.
به بیان دیگر، تصمیم گیری ما مبنی بر کنترل نکردن این کارخانجات آلاینده به معنی از بین بردن کیفیت زندگی خودمان است.
این امر امروز شاید به واقع واضح و مشخص نباشد اما زمانی واضح و مشخص خواهد بود که کسی با سرطان، بیماری قلبی، آسم و بیماری دیگری مربوط به آلودگی های این صنایع مواجه شود.
2- مراقبت های بهداشتی
در دیگر کشورهای توسعه یافته هم مردم شغلی دارند، پول به دست می آورند، و مالیات می پردازند. بیشتر منابع مالیاتی آن ها هم صرف تامین مراقبت های بهداشتی اساسی، مهم، قابل دستیابی و گاه رایگان می شود.
نویسنده این مقاله با بیان سیاست های حاکم بر جامعه آمریکا می نویسد: به دلایلی ما در ایالات متحده معتقدیم که لیاقت داشتن چنین مراقبت های بهداشتی را نداریم. ما تصور می کنیم که قادر به تامین چنین بیمه هایی نیستیم.
هرچند بسیاری از مردم آمریکا این موارد فوق را قبول ندارند اما بسیاری از کسانی که این مردم برای سیاستگذاری انتخاب می کنند به این موضوعات ایمان دارند. و برای مراقبت های بهداشتی، بودجه ای در نظر نمی گیرند.
3- اقتصاد
کاهش مالیات های ثروتمندان آمریکایی به معنی افزایش حقوق کارگران یا بهبود زندگی آنها نبوده است.
قطع مالیات شرکت ها در یک اقتصاد برافروخته، باعث رشد قوی و پایدار اقتصادی نخواهد بود.
روش های مختلفی برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور وجود دارد. قطع مالیات شرکت ها بخشی از این روش ها نخواهد بود. اما این همان چیزی است که جمهوری خواهان در قدرت در حال اجرای آن هستند.
آنچه که اقتصاد به آن نیاز دارد آزادی عمل شرکت های آلاینده برای آلودگی بیشتر نیست. افزایش سرعت رشد صنایع پاک چون انرژی های تجدیدپذیر و خودروهای برقی، در قرن بیست و یکم کشورها را رقابت پذیرتر خواهد کرد. اما سیاست های جمهوری خواهان در این زمینه کاملا رو به عقب است.
شعار «ساختن دوباره آمریکای بزرگ» از برخی جنبه مناسب است. جمهوری خواهان در بسیاری از سیاست های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی در حال پسرفت هستند. آنچه که به نظر می رسد جمهوری خواهان درنیافته اند این است که عقبگرد، اقتصاد آمریکا را ضعیف تر و در سال 2018 غیررقابتی تر می کند. دیگر کشورها عقب نمی روند، جلو می روند.
همانطور که در دوران ریگان و خاندان بوش دیده شد، سیاست های جمهوری خوهان باعث سقوط اقتصادی ایالات متحده است.
اوباما و کنگره ای که دموکرات ها آن را کنترل می کردند قادر بود آمریکا را از بحران اقتصادی نجات دهد.
بدبختانه جامعه خیلی زود این را فراموش کرد که چه کسی عامل بحران اقتصادی شد و چه کسی آن را حل کرد.
نویسنده در پایان ذکر می کند بدبختانه ما به سرعت به سمت سیاست های جمهوری خواهان برگشتیم، سیاست هایی که ما را به یک پرتگاه اقتصادی دیگر رهنمون می سازند.
