تشخیص نشت نفت به وسیله سنسورهای نوری

نفت معمولا از نواحی بسیار دورتر از جایی که مورد استفاده قرار میگیرد، استخراج میشود. این به این معنی است که این سیال با ارزش نیاز دارد که فواصل طولانیای را طی کند تا به هدف خود برسد. این جابهجایی چه با کشتی یا خطوط لوله یا کامیونهای حمل سوخت باشند، وظیفه ای مملو از ریسک و خطر است…
هنگامی که نفت دچار نشتی میشود، هیچکس سود نمیکند؛ این پدید برای محیط زیست، حیات وحش و اکوسیستم موجود در آن ناحیه و برای کمپانیهای مسئول آن مضر است. این نفت آزاد شده نه تنها باعث از دست رفتن درآمد حاصله شده بلکه هزینههای تمیزکاری و غرامت حاصل از آن میتواند به میلیارد ها دلار افزایش یابد.
به همین دلایل شرکت های نفتی با همکاری دولتهای خود، تمام پیشگیریهای لازم در جهت جلوگیری از این اتفاق را در دستور کار خود قرار میدهند. بعضی از این اقدامات، به نقل از کمیسون ساحلی کالیفرنیای آمریکا عبارتند از:
برنامهها، روشها و فرایندهایی برای چک کردن، نگهداری و بازرسی خطوط لوله
روشهایی برای کاهش نشت نفت در طول عملیات انتقال، از جمله روش های جلوگیری از پر شدن بیش از حد ظرفیت انتقالدهندهها
تدارکات مخصوص مهار بلافاصله بعد از نشتی
فرایندهایی که ارتباط تمیز و درست بین مراحل مختلف انتقال را در بر میگیرند.
استفاده از کشتیهای اسکورت( برای محافظت از تانکرها)
استفاده از برنامههای جایگزین برای رخدادهای احتمالی آینده
با وجود تمام این اقدامات، باز هم نفت دچار نشتی میشود. لایه محافظ بعدی تشخیص زودهنگام نشتی برای پاسخ هر چه سریعتر به این رخداد، بهمنظور بکارگیری سریعتر اقدامات مهار و بازیابی نفت میباشد. اما تشخیص نشتی در نواحی دوردست یا در دریاها، با استفاده از ماهوارهها و ردیابهای هوایی پیشنهادی با درصد موفقیت پایین میباشد، زیرا نشتی وقتی قابل رویت است که در نواحی زیادی پخش شده باشد.
تحقیقات جدید دانشگاه ویگو در شهر ویگو واقع در اسپانیا می تواند این شرایط را تغییر دهد. محققان اخیرا به سنسورهای ارزانی دست یافتند که میتوانند نشتی نفت را به سرعت تشخیص دهند. این سنسورها به اثرات فلوئورسانس واکنش نشان میدهد. به خاطر قیمت پایین این سنسورها، میتوان آن ها را در نواحی حساس به طور گسترده پخش کرد. این امر موجب واکنش سریع به نشتی قبل از پخش زیاد آن میشود. این سنسورها طوری طراحی شدهاند که بتوانند روی آب شناور باشند و به طبع آن بتوان نواحی پرریسک را مراقبت کرد.
به نقل از پروفسور اسکار سمپدرو، این کشف هنگامی اتفاق افتاد که او به همراه دستیار خود در حال نظاره سنسورهای نوری برای اندازه گیری میزان کدورت آب به منظور مشاهده فیتوپلانکتون های سطح آب بودند. این مشاهده سرآغازی برای پایان نامه دکترای وی بود. بعد از آنها به دنبال ایده های تازه به منظور به کارگیری و توسعه کارهای تحقیقاتی خود بودند.
این سنسورها از آن ویژگی فلوئورسانس که باعث میشود زمانی که نفت با آب ادغام میشود درخشنده به نظر آیند، استفاده میکند. تیم آنها بعد از یک سال و نیم کار طاقتفرسا به این موضوع پی بردند که به وسیله این سنسورها میتوانند انواع مختلف نفت را از هم تشخیص دهند.
در حالی که یک سنسور به تنهایی قادر نیست تمام حجم نشتی را تشخیص دهد، اما میتواند سریعا محل وقوع نشتی را مشخص کند. این سنسورها را میتوان در فواصل دور از یکدیگر قرار داد تا این مشکل برطرف شود. همچنین میتوان این سنسورها را به زیردریایها و هواپیماهای ردیابی تجهیز کرد تا میزان نشتی را تشخیص دهند؛ به کارگیری این فرایند نیازمند اصلاحات و محاسبات خاصی از قبیل ایجاد منشاءهای نوری قوی تر میباشد.
به دلیل دارا بودن منشاءهای نوری درونی در این سنسورها، آنها در شب بهتر از روز عمل میکنند، با این وجود استفاده از تقویت کننده های درونی آنها را قادر میسازد که به خوبی در روز عمل نمایند.



