احداث نیروگاه‌های انرژی سبز در چین با بازدهی برابر با 450 نیروگاه اتمی کوچک

چین می‌خواهد در مناطق غیراقتصادی تأسیسات برق سبز احداث کند. بازدهی یکی از آنها برابر با ۴۵۰ نیروگاه اتمی کوچک است. چین یکی از تولیدکنندگان آلاینده دی‌اکسید کربن است و می‌خواهد یک دگرگونی در حوزه انرژی ایجاد کند.

به گزارش «انرژی امروز» از دویچه وله، حدود ده روز پیش چین به طور رسمی طرح احداث یک پارک انرژی خورشیدی و بادی با بازدهی ۴۵۰ گیگاوات را به جهانیان اعلام کرد. هی لیفنگ، مدیر کمیسیون ملی توسعه و عمران چین در حاشیه برگزاری کنگره ملی خلق به خبرگزاری رویترز گفت، این پروژه در نوع خود بزرگترین در تاریخ است. این خبر اما در سایه جنگ تهاجمی روسیه به اوکراین قرار گرفت و بازتاب چندانی در رسانه‌ها نیافت.

اشپیگل آنلاین در گزارشی در این باره نوشت، این خبر از اهمیت زیادی برخوردار است: ۴۵۰ گیگاوات برق برابر است با تولید ۴۵۰ نیروگاه اتمی کوچک، یعنی دو برابر کل ظرفیت تمام تأسیسات برق سبز آلمان.

مانند طرح اتحادیه اروپا برای تولید برق سبز در منطقه صحرا، چین نیز قصد دارد پارک های عظیم را در مناطق صحرایی، به ویژه در صحرای گُبی احداث کند.

در پس این پروژه عظیم، پیش از هر چیز منافع اقتصادی نهفته است. انرژی تجدیدپذیر یکی از بازارهای بزرگ آینده در سطح جهانی است و یک اهرم قدرت ژئوپلیتیک محسوب می‌شود. هر کشوری که به طور پیگیر انرژی تجدیدپذیر را گسترش دهد، می‌تواند روی امنیت تأمین انرژی، کاهش هزینه انرژی و افزایش منابع درآمد از طریق ثبت امتیاز و صادرات فن‌آوری حساب کند. چین به مدت بیش از ده سال است که می‌کوشد اهرم‌‌های لازم در رهبری بازار جهانی انرژی سبز را برای خود فراهم سازد.

کارشناسان از مدت‌ها پیش از طرح برق صحرایی چین مطلع بوده‌اند. فرانک هاوگویتس، رئیس دفتر مشاوره آلمان و چین در این باره می‌گوید، نهاد «مدیریت ملی انرژی» چین در ماه دسامبر ۲۰۲۱ از شرکت‌های خصوصی دعوت کرده بود برای مشارکت در احداث پارک انرژی خورشیدی و بادی ثبت‌نام کنند. حتا در اواسط ماه ژانویه سال جاری، پیش از سال نو چینی، درخواست‌ها برای تولید برق به ۴۶۰ گیگاوات رسیده بود.

اولین ۱۰۰ گیگاوات را شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین در اکتبر سال گذشته در چارچوب کنفرانس تنوع زیستی سازمان ملل متحد در شهر کومینگ واقع در جنوب چین اعلام کرده بود. مجوز اغلب این پروژه‌ها را نهاد «مدیریت ملی انرژی» چین صادر کرده است. حدود نیمی از این میزان می‌تواند تا پایان سال ۲۰۲۲ به شبکه برق تزریق شود. مابقی ۳۵۰ گیگاوات قرار است حداکثر تا سال ۲۰۳۰ به بهره‌برداری برسد.

علاوه بر این پروژه‌های دیگر برق سبز در سراسر کشور در جریان است. دولت چین در نظر دارد تا ۲۰۳۰ بازدهی را به ۱۲۰۰ گیگاوات برساند.

تأمین انرژی کلان‌شهرها با کابل فوق فشار قوی

به گزارش اشپیگل، تنها سرعت عملیاتی پروژه‌ها نیست که چشمگیر است و آن را پراهمیت می‌سازد. این پارک‌های عظیم در مناطق صحرایی قرار است با کابل‌های فوق فشارقوی با ولتاژ بسیار بالا (UHV) به مراکز کلان‌شهرها در شرق کشور توزیع شوند، طوری که مناطق کمتر توسعه‌یافته نیز از آن بهره‌مند خواهند شد.

جریان برق در کابل‌های UHV با ولتاژ ۸۰۰هزار ولت به کابل‌های جریان مستقیم و تا ۱،۱ میلیون ولت به سیستم جریان متناوب تزریق می‌شود. بدین گونه می‌توان جریان برق را در مسیرهای بسیار طولانی و با هدررفتگی اندک توزیع و منتقل کرد.

چین، بزرگترین تولیدکننده دی‌اکسید کربن

به رغم تلاش چین برای تولید برق سبز، این کشور برق حاصل از ذغال سنگ را به شدت افزایش داده است. هم‌اکنون حدود ۶۰درصد برق تولید شده در سراسر جمهوری خلق از نیروگاه‌های ذغال سنگ است. بازدهی این نیروگاه‌ها در مجموع ۱۲۰۰ گیگاوات است. این کشور تنها در سال ۲۰۲۰ نیروگاه‌های ذغال سنگ با ظرفیت ۳۸،۴ گیگاوات را راه‌اندازی کرد که برابر با تمام نیروگاه‌های ذغال سنگ در آلمان است.

از آنجا که جهان با بحران انرژی روبرو است، چین تمام نیروگاه‌های ذغال سنگ خود را در بالاترین ظرفیت تولید آن‌ها به کار انداخته است. به دلیل پاندمی کرونا و کوهی از سفارشات از سراسر دنیا، تمام این ظرفیت به حوزه صنعت منتقل شد، به طوری که برخی از مناطق چین دچار کمبود برق و خاموشی شد.

میزان تولید آلاینده‌های چین در سال ۲۰۲۰ به بیش از ۱۰ میلیارد تن دی‌اکسید کربن رسید که دو برابر آمریکا است. به این ترتیب جمهوری خلق بزرگترین تولیدکننده آلاینده دی‌اکسید کربن در سطح جهان است. این تولید آلاینده تا سال ۲۰۳۰ بی‌شک افزایش خواهد یافت.

اشپیگل می نویسد، بنابراین می‌توان جمهوری خلق چین را نجات‌دهنده وضعیت اقلیمی و کشنده آن خواند. دولت چین در این امر هیچ تناقضی نمی‌بیند. رئیس‌جمهور شی در کنگره خلق گفت، انرژی ذغال سنگ فعلا «بخش مهم و حیاتی» استراتژی انرژی او باقی خواهد ماند، همچنان که از انرژی فسیلی هم نمی‌تواند به راحتی چشم پوشی کند.