ال ان جی آمریکا: صادرات آزادی به اوکراین یا زندانی دیگر؟

گاز طبیعی مایع LNG ایالات متحده «یک مولکول از صادرات آزادی ایالات متحده به دنیاست». این جمله ای است که استیون وینبرگ، معاون وزیر انرژی ایالات متحده در بخش انرژی های فسیلی می گوید. و این آزادی به طرز گستاخانه ای اوکراین را هدف گرفته است، مذاکراتی بلند مدت برای صادرات ال ان جی به این کشور در جریان است تا از طریق لهستان، شش کشور سابق اتحاد جماهیر شوروی را تغذیه کند. البته بسیاری هم در اوکراین و هم در دیگر نقاط دنیا بر این باور هستند که اصلا نیازی به چنین طرح و نقشه ای نیست.

به گزارش «انرژی امروز» از oil&Gas360، در ماه مه یادداشت تفاهمی بین دولت اوکراین و ایالات متحده امضا شد که بر اساس آن آمریکا سالانه 5.5 میلیارد متر مکعب bcm گاز طبیعی را در مدت 20 سال به اوکراین صادر کند.

در ماه مارس سندی هم بین اوکراین و شرکت صادرات گاز طبیعی لوئیزیانا LNGE امضا شد تا این صادرات گاز از سال 2023 آغاز شود.

بازار اشباع اروپا

اما از آن موقع تاکنون مذاکرات بین LNGE و شرکت دولتی نفت و گاز اوکراین، NAK Naftohas Ukrajiny، چندان پیشرفتی نداشته است.

به نظر می رسد قیمت گذاری این محموله ها مهمترین عامل در برابر شرکت نفت و گاز اوکراین است و این شرکت در موارد متعدد قیمت های تعیین شده از سوی ایالات متحده  را رد کرده است. با این حال اخیرا نفت و گاز اوکراین نگرانی خود از بابت قرارداد 20 ساله ای را اعلام کرده است که ارتباط مستقیمی با قیمت گذاری گاز اروپا ندارد.

کارشناسان می گویند بازار گاز اروپا پیش از این هم به مرحله فوق اشباع رسیده است آن هم دقیقا با ال ان جی، و از سال 2019 کشورهای اروپا به ویژه از ایالات متحده شروع به جذب ال ان جی کرده اند.

بر همین اساس، ذخایر گاز اروپا بسیار بالاتر از سطح نرمال آن است و بنابراین به کاهش قیمت این سوخت در اروپا منتهی شده است. در تابستان جاری قیمت گاز در اروپا از قیمت هنری هاب Henry Hub هم کمتر بود و بر همین اساس واردات گاز ال ان جی از ایالات متحده هیچ گونه صرفه اقتصادی نداشت.

تردیدها در باره زیرساختها

مشکل دوم واردات ال ان جی اوکراین از ایالات متحده در باره فقدان ظرفیت گازی سازی مجدد در لهستان است، حتی اگر ظرفیت های موجود و ظرفیت هایی که قرار است در آینده به آن اضافه شود را هم در نظر بگیریم که تحت مالکیت شرکت دولتی PGNIG هستند، باز هم کفاف این قرارداد را نمی دهد.

قرار است ترمینال واحد گازی سازی مجدد 4 میلیارد متر مکعبی شناور FSRU در گدانسک لهستان به بهره برداری برسد اما نه زودتر از سال 2025. ظرفیت تاسیسات موجود بین اوکراین و لهستان هم در درازدوویسز فقط 2 میلیارد متر مکعب در سال است.

شرکت LNGE ایالات متحده هم تامین مالی ساخت تاسیسات جدید گاز رابط بین لهستان و اوکراین را تضمین کرده است و اعلام کرده 300 میلیون دلار برای این پروژه اختصاص می دهد. حتی قول تامین مالی افزایش ظرفیت گازی سازی مجدد لهستان را هم داده است.

کونور مک لین، تحلیلگر BTU اما می گوید: در بهترین حالت هنوز اعلام نشده است که قرار است چه کسی تامین مالی این پروژه را بر عهده بگیرد آن هم به ویژه در این وضعت اقتصادی جهان. اگر این موافقتنامه تا سال 2023 اجرایی شود، شاید شواهد خوبی برای پیرفت پروژه وجود داشته باشد.

یافیماو، کارشناس انرژی در دانشگاه آکسفورد هم نسبت به این برنامه ها بدبین است و می گوید این نقشه ها هزینه های واردات انرژی اوکراین را افزایش می دهد. او معتقد است ارتباط انرژی جدید بین اوکراین و لهستان بدون هیچ نوع تامین مالی برنامه ریزی می شود و این طور به نظر می رسد که لهستان از اوکراین مشتاق تر برای اجرای پروژه است.

بر اساس اعلام وود مکنزی، در نیمه دوم سال جاری نسبت به سال گذشته احتمالا واردات ال ان جی در دنیا 3 درصد کمتر شود.

وود مکنزی می گوید قبل از شیوع کووید 19 هم ال ان جی زیادی در دنیا وجود داشت. حالا با شیوع کرونا وضعیت بدتر هم شده است.

انستیتوی تحقیقاتی اقتصادی آلمان DIW نیز می گوید که اروپا دیگر به گاز بیشتر از این نه از طریق خط لوله و نه از طریق ال ان جی نیاز دارد. و حتی خط لوله نورد استریم 2 و ترک استریم هم ضروری نیستند.

اما آنا میکولسکا، از مرکز مطالعات انرژی دانشگاه رایس، می گوید که درست است که قیمت گاز وارداتی از روسیه ارزان است اما اگر یک نقطه تامین دیگری هم وجود داشته باشد کشورها با اطمینان بیشتری نسبت به قیمت منصفانه بازار گاز را خریداری خواهند کرد. پس وجود زیرساختهای جدید ال ان جی برای اوکراین و اتحادیه اروپا مفید خواهد بود چون ظرفیت ذخیره اوکراین برای حفظ تعادل بازار ضروری است.

او می گوید آیا گاز ارزان خطرناک است؟ اگر جواب بله است، پس نوراستریم 2 و ترک استریم هم خطرناک هستند.