امید به بازگشت به دوران ثبات، نوستالژیک شد

نشریه اکونومیست در سرمقاله اصلی شماره هفتگی خود به موضوع پدیده‌‌‌های ناشناخته‌‌‌ای اشاره کرده است که غیرقابل پیش‌بینی هستند و زندگی بشر را در بر گرفته‌‌‌اند. بر این اساس، حتی دوران رویدادهای غیرقابل‌‌‌پیش‌بینی‌‌‌ای که تا حدودی می‌‌‌شد تصورشان کرد، پایان یافته و بشر با ورود به عصر غیرقابل‌‌‌پیش‌بینی‌‌‌ها باید بتواند این نوع زندگی را به‌عنوان هنجار جدید بپذیرد.

به گزارش «انرژی امروز» از دنیای اقتصاد، اکونومیست نوشته است: آیا به پایان آن نزدیک می‌‌‌شویم؟ در سال ۲۰۲۱ مردم در آرزوی چیزی شبیه به ثبات بودند. حتی آن دسته از افرادی که پذیرفته بودند زندگی‌‌‌ سابقشان هرگز باز نخواهد گشت، آرزوی یک هنجار یا روال جدید را برای زندگی‌‌‌شان داشتند. اما با نزدیک شدن به سال ۲۰۲۲، زمان آن رسیده است که با یک پیش‌بینی در این باره مواجه شویم و آن غیرقابل پیش‌‌‌بینی بودن زندگی است. الگوی سال‌های باقی‌‌‌مانده از دهه ۲۰۲۰ مشابه روال عادی سال‌های پیش از کووید-۱۹ نیست، بلکه شبیه پریشانی و سردرگمی دوران پاندمی است؛ در واقع، هنجار جدید از پیش شروع شده است.

جهان امروز درست مانند دوران پس از حملات ۱۱سپتامبر غیرقابل پیش‌بینی است و پاندمی تنها بخشی از دلایل این وضعیت است. مردم حدود دو سال با تغییر سبک زندگی، شامل زدن ماسک و انجام تست و قرنطینه و ممنوعیت سفر، گواهی واکسیناسیون و دیگر کاغذبازی‌‌‌های مربوط به آن مواجه بودند. با فرونشستن شیوع ویروس و موارد جدید ابتلا، انتظار می‌رود این رژیم‌‌‌ها هم همان‌طور که آمده‌‌‌اند، از میان برداشته شوند. این هزینه‌‌ زندگی با یک بیماری است که هنوز به وضعیت بومی‌‌‌سازی‌شده درنیامده است. اما شاید کووید-۱۹ تنها بیماری از این دست نباشد.

گرچه فاصله زمانی بین شیوع آنفلوآنزای اسپانیایی و کروناویروس به یک قرن رسید، اما عامل بیماری‌‌‌زای دیگر ممکن است بسیار زودتر از راه برسد. نزدیکی افراد و حیوانات در عصر مسافرت‌‌‌های بین‌المللی و شهرهای شلوغ، می‌تواند به بیماری‌های جدید انسانی منجر شود. چنین بیماری‌‌‌هایی که از حیوان به انسان منتقل می‌‌‌شوند، هر چند سال یک‌بار ظهور می‌کنند. برای دهه بعد، دست‌کم، می‌توانید انتظار داشته باشید که هر شیوع ناگهان موج پیشگیری‌‌‌ها را در پی داشته باشد. کووید اما به جهان غیرمستقیم کمک کرد تا تغییراتی را که در مراحل نخستین بود، سرعت بخشد.

پاندمی نشان داد که چگونه می‌توان صنایع را به تغییرات تکنولوژیک مجهز کرد. خرید از راه دور، دورکاری و رواج استفاده از اپلیکیشن زوم، زمانی مفاهیمی مربوط به آینده بودند؛ در دوران کووید اما به عنوان هسته مرکزی روابط روزانه و خرید از خواربارفروشی‌‌‌ها تبدیل شدند.

حالا اما امید به بازگشت به دوران ثبات، بیش از حد نوستالژیک است. این وضعیت مزایایی هم داشته است. بسیاری از افراد دوست دارند دورکاری کنند. خدمات راه دور ارزان‌‌‌تر و در دسترس‌‌‌تر است. انتشار سریع تکنولوژی پیشرفت‌‌‌های غیرقابل تصوری را در داروسازی و مبارزه با گرمایش کره‌زمین باعث شده است.

حالا اما بسیاری از نهادها و رویکردهایی که در جهان قدیمی با خود ثبات به همراه می‌‌‌آوردند، برای دنیای جدید نامناسب هستند. پاندمی همچون یک دروازه است؛ به محض اینکه از آن رد شوید، دیگر راه برگشتی نخواهد بود.