ردپای کربن پلاستیک ها در حال افزایش است

محققان دانشگاه ETH زوریخ بعد از بررسی زنجیره ارزش پلاستیک ها به این نتیجه رسیده اند که تایرات پلاستیک بر اقلیم و بهداشت بسیار بیشتر از آن چیزی است که پیشتر تصور می شد. آنها می‌گویند به دلیل استفاده از زغال سنگ در فرایند حرارتی، و تولید برق و نیز در تولید مواد خام، رد پای کربن پلاستیک ها رو به افزایش است.

به گزارش «انرژی امروز» پلاستیک ها موادی هستند ارزان قیمت و به شدت مورد پسند عموم مردم. تقاضای جهانی برای پلاستیک ها هم در چهل سال گذشته چهار برابر شده و انتظار می رود بیشتر از این هم شود. اما پلاستیک تاثیرات منفی بسیاری بر محیط زیست و سلامتی عمومی دارند.

هشدارهای محققان نسبت به افزایش خطرات پلاستیک بر محیط زیست بیشتر شده به ویژه که این مواد به هنگام سوختن باعث انتشار گازهای گلخانه ای و مواد آلاینده هوا هم می‌شوند یا اینکه با تبدیل شدن به ریزپلاستیک ها (microplastics) باعث آلودگی آب و خاک می شوند.

محققان به ویژه بر فاز تجزیه این مواد متمرکز هستند و تحقیقات کمی درباره فاز تولید این موارد صورت گرفته است، فازی که بر اقلیم و آلودگی هوا موثر است.

چنین آنالیزهایی به اطلاعات و داده های عمیقی درباره زنجیره ارزش و فرایند تولید آنها نیاز دارد تا بتواند مواد و جریان انرژی مربوط به انها را ردیابی و شناسایی کند.

لیویا کابرنارد، از موسسه علوم، تکنولوژی و سیاستگذاری در دانشگاه ETH زوریخ می گوید: تاکنون فرضیه ساده شده ای وجود داشت که بر این باور بود که برای تولید پلاستیک ها همان اندازه منابع فسیلی نیاز است که برای مواد خام مورد استفاده در آن.

اما به گفته او مشکل این است که اهمیت نسبی تولید در مقابل دفع پلاستیک به شدت دست کم گرفته شده است.

در تحقیقی که به تازگی در مجله نیچر چاپ شده است، محققان به این نتیجه رسیدند که ردپای کربن پلاستیک ها از سال 1995 تا کنون دو برابر شده و در سال 2015 به 2 میلیارد تن معادل دی اکسید کربن رسیده است.

این میزان دی اکسید کربن معادل 4.5 درصد کل انتشارات جهانی گازهای گلخانه ای است و بسیار بیشتر از آن چیزی است که قبلا تصور می شد.

در همین مدت، رد  پای جهانی پلاستیک ها در موضوعات بهداشتی مربوط به وجود ذرات ریز پلاستیک در هوا تا 70 درصد افزایش یافته و تقریبا به 2.2 میلیون مورد مشکل بهداشتی در سال 2015 ختم شده است.

این محققان انتشارات مربوط به طول عمر این مواد پلاستیکی را نیز اندازه گرفته اند. به ویژه تا فرآوری تا تولید و تا مصرف را تا انتهای عمر پلاستیک‌ها را به هنگام سوزانده شدن یا دفن در مراکز دفع زباله محاسبه کرده اند.

آنها به این نتیجه رسیدند که زغال سنگ نقش اساسی در تولید پلاستیک ها به ویژه در کشورهای چین، هند، اندونزی و آفریقای جنوبی دارد و مهمترین علت برای افزایش ردپای کربن پلاستیک هاست.

انرژی و حرارت مورد نیاز فراوری پلاستیک ها در این کشورها به ویژه از سوختن زغال سنگ تولید می شود.

مقداری زغال سنگ هم به عنوان ماده اولیه در فرایند تولید دخالت دارد.

کابرنارد می‌گوید رد پای کربن پلاستیک ها در بخش حمل و نقل چین، صنایع برق اندونزی و صنایع تولیدی هند از 1995 تاکنون بیش از 50 برابر شده است.

و از سال 1995 تاکنون میزان انتشارات جهانی مربوط به تولید پلاستیک ها چهار برابر شده و هم اکنون نزدیک به نیمی از ردپای کربن پلاستیک ها را از آن خود کرده است.

سوختن زغال سنگ مواد بسیار ریزی در هوا تولید می کند. این مواد برای سلامتی به شدت مضرر هستند و باعث ایجاد آسم، برونشیت و بیماری های قلبی عروقی می شوند.

محققان با اشاره به این که پیشتر میزان انرژی مصرفی برای تولید پلاستیک ها دست کم گرفته شده بود، می گویند تولید پلاستیک دو برابر بیشتر انرژی فسیلی مصرف می کند.

متن کامل این تحقیق را اینجا بخوانید.