ضدیت با برق هسته‌ای باید کنار گذاشته شود

گزارشی منتشر شده است که نشان می دهد در دو دهه گذشته کنار گذاشتن نیروگاه های برق هسته ای انتشارات دی اکسید کربن را تا 36.3 مگاوتن در سال افزایش داده است. در هر جای دنیا که ما برای پر کردن شکاف بین تولید و مصرف برق بر روی تکنولوژی های تجدیدپذیر بدون توجه به انرژی هسته ای یا هر جایی که مسائل زمین شناسی اجازه دهد بدون توجه به برق آبی، سرمایه گذاری می کنیم هیچ گزینه ای نداریم مگر اینکه از سوخت های فسیلی استفاده کنیم.

به گزارش «انرژی امروز» از گاردین، تحقیق جدیدی نشان می دهد که در دو دهه گذشته بسته شدن برخی از نیروگاه های هسته ای سالانه باعث افزایش 36.3 مگاتن دی اکسید کربن شده است.

در 30 آوریل سال جاری میلادی نیروگاه هسته‌ای ایندیان پونت در 30 مایلی نیویورک خاموش شد. این نیروگاه دهه‌ها بود که برق بدون کربن برای شهر نیویورک تامین می کرد، از سویی مشاغل بسیاری هم در سایه وجود این نیروگاه ایجاد شده بود. این نیروگاه از نظر ایمنی هم استانداردهای بالایی داشت.

اندرو کومو، فرماندار نیویورک معتقد بود که بسته شدن این نیروگاه گام بزرگی است در جهت رسیدن این ایالت به اهداف انرژی سبز. اما در عرض یک ماه بعد از بسته شدن این نیروگاه میزان تولید برق کربن دار این ایالت تا 46 درصد افزایش یافت.

به این معنی که شهر نیویورک برق پاک تولیدی را با برق فسیلی عوض کرد که منبع تولید آن گاز طبیعی است.

در آلمان برق هسته ای یک سوم نیاز برقی این کشور را در سال 2000 تامین می کرد. در همان سال احزاب سبز رای به کنار گذاشتن تدریجی انرژی هسته ای از سبد تولید برق کشور دادند. دلیل آنها موارد ایمنی و سلامتی بود. سال گذشته میزان تولید برق هسته ای آلمان 11 درد کاهش یافت و قرار است تا سال آینده تمامی نیروگاه های هسته ای این کشور برچیده شود.

اخیرا گزارشی منتشر شده است که نشان می دهد در دو دهه گذشته کنار گذاشتن نیروگاه های برق هسته ای انتشارات دی اکسید کربن را تا 36.3 مگاوتن در سال افزایش داده است. بنابراین آلودگی هوای حاصل از آن به کشته شدن دست کم هزار و صد نفر منجر شده است.

آلمان هم همانند نیویورک به دنبال کنار گذاشتن انرژی هسته ای با تعهد به تشدید تولید انرژی های تجدیدپذیر است. با این حال در گام اول خاموشی نیروگاه های برق هسته ای، انتشارات این کشور عملا افزایش یافته است، چرا؟ چون شکاف بین تولید و مصرف به سرعت با انرژی تولیدی زغال سنگی پر شده است.

برای آلمانی ها در نهایت سرمایه گذاری بر روی تجدیدپذیرها سودآور است اما این جایگزینی به جای آنکه در مورد مصرف سوخت های فسیلی باشد در مورد نیروگاه های هسته ای قدیمی بود. شدت کربن برق آلمان بالاتر از متوسط شدت کربن برق اتحادیه اروپاست.

با این حال حتی سرمایه گذاری زیاد بر روی تجدیدپذیرها هم آلمان را از این مشکل نجات نداده است. تنها چند اقتصاد بزرگ در دنیا وجود دارند که شبکه های برق خود را کربن زدایی کرده اند، اما نکته جالب توجه اینجاست که پایه و اساس کربن زدایی از این شبکه های برق انرژی هسته ای یا برق آبی است و تجدیدپذیرهایی چون انرژی بادی و خورشیدی در رتبه های پایین تر قرار دارند.

چرا؟ چون انرژی هسته ای قادر است برق را هر زمان که لازم داریم تولید کند اما انرژی باد و خورشید تحت تاثیرات شرایط جوی و زمان هستند، مثلا نیروگاه های خورشیدی در شب عملا از کار می افتند.

باتری ها و تاسیسات ذخیره سازی گزینه های خوبی هستند اما هنوز تحقیقات بر روی این باتری و سرمایه گذاری بر روی آنها و توسعه ذخیره سازی برق گام های ابتدایی را طی می کند.

در هر جای دنیا که ما برای پر کردن شکاف بین تولید و مصرف برق بر روی تکنولوژی های تجدیدپذیر بدون توجه به انرژی هسته ای یا هر جایی که مسائل زمین شناسی اجازه دهد بدون توجه به برق آبی، سرمایه گذاری می کنیم هیچ گزینه ای نداریم مگر اینکه از سوخت های فسیلی استفاده کنیم.

با این حساب و با تشدید گرمایش جهانی، آیا ضدیت با انرژی هسته ای باز هم منطقی خواهد بود؟

چرایی این ضدیت را باید تا حدی به جنگ سرد نسبت داد، یعنی دورانی که تردیدها نسبت به استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای بالا بود.

ما می توانیم و باید این دو را از هم جدا کنیم، همان طور که توانسته ایم بمب هسته ای را از داروی هسته ای جدا کنیم.

و باید بتوانیم داستان های مربوط به چرنوبیل و دیگر فجایع هسته ای را بر اساس تکنولوژی های جدید بازتعریف کنیم. راکتورهای پیشرفته ایمنی بسیار بالایی دارند به طوری که دخالت انسانی در کار آنها به حداقل رسیده است و کامپیوترها در زمان مقتضی این راکتورها را غیرفعال می کنند.

درباره زباله های هسته ای هم نگرانی هایی وجود دارد اما موضوع این است که در همین زمینه هم اطلاعات عموم مردم بر پایه اطلاعات غلط و قدیمی است. امروزه میزان زباله هسته ای که یک نیروگاه تولید می کند بسیار کم است و بخش بزرگی از آن قابل بازیافت است تا برق بیشتری تولید شود.

البته این نگرانی ها مختص انرژی هسته ای نیستند. انرژی های تجدیدپذیر هم زباله تولید می کنند. مثلا ساخت نیروگاه های خورشیدی عملا تولید کننده زائدات فلزات سنگینی چون کادمیوم، سرب و آرسنیک است و خبر بد اینکه بر خلاف زباله های هسته ای، سمیت این مواد به مرور زمان کاهش نمی یابد.

در نظر بگیرید باتری های خودروهای برقی را که فعلا امکان بازیافت آنها وجود ندارد و می توانند مشکلات بسیاری برای سلامتی ایجاد کنند.

درباره معدن کاری انرژی هسته ای هم باید گفت که اکتشافات معدنی برای مواد هسته ای مختص این انرژی نیست. انرژی های تجدیدپذیر هم به معدن کاری نیاز دارند تا مواد اولیه آنها تولید شود، مثلا معادن لیتیوم که برای محیط زیست هم به شدت آلاینده هستند.

با این حساب به نظر نمی رسد کره زمین فعلا آماده کنار گذاشتن این نوع انرژی باشد به ویژه که تشدید تغییرات اقلیم به دلیل رشد انتشارات دی اکسید کربن کره زمین را تهدید می کند.