مرزهای گرینلند کوچکتر می شود

طی تحقیقات جدید انجام شده در یخ‌های گرینلند، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که یخچال‌ های این منطقه تقریبا در همه جا در حال عقب‌نشینی هستند و از سویی تغییرات فیزیکی دیگری نیز رخ می‌دهد.

به گزارش «انرژی امروز» از Nasa earth observatory، برخی از این تغییرات باعث شده‌اند مسیرهای رودخانه‌های آب شیرین زیر یخچال ها تغییر یابند.

در تحقیقی که توسط تویلا مون از مرکز ملی داده های یخ و برف انجام شد، محققان جزئیات تغییرات فیزیکی 225 جوی باریک آب عبوری از زیر یخچال های قطبی را که به دریا می‌ریزیند بررسی کردند.

آنها به این نتیجه رسیدند که هیچ کدام از این یخچال ها به طور اساسی از سال 2000 به این طرف گسترش نیافته اند و برعکس 200 یخچال کوچکتر هم شده اند.

نقشه شماره یک، سرعت یخ را در سراسر گرینلد توسط تصاویر ماهواره ای نشان می دهد. این تصاویر بین سال های 1985 تا 2015 ثبت شده اند.

حدود 80 درصد گرینلند را صفحات یخ پوشانده است و ضخامت این صفحات یخی در برخی نقاط به 3 کیلومتر می رسد. وقتی یخچال ها به حرکت درمی آیند، بین صفحات یخ دوباره با برف جدید پر می شوند و این برف در میان صفحات یخ متراکم می‌شود. مطالعات دانشمندان نشان داده است که تعادل بین ذوب یخ و پرشدن دوباره صفحات یخ با برف در حال تغییر است و همان طور که جدا شدن یخ ها از یخچال ها و تبدیل شدن آنها به کوه یخ هم در حال تغییر است.

از آنجایی که دمای اتمسفر و اقیانوس ها در حال افزایش است، نرخ از دست دادن توده یخ در یخچال ها در حال افزایش است و آب برف ذوب شده بیشتری هم به سوی دریاها و اقیانوس ها در حال حرکت است.

الکس گاردنر، دانشمند یخ و برف در آزمایشگاه ناسا می‌گوید: محیط های ساحلی گرینلند در حال تغییر و تحول چشم گیری هستند. ما پیش از این هم عقب نشینی یخچال ها را دیده بودیم و حالا مدارکی داریم که تغییر جریان آب شیرین را هم نشان می دهد. از این رو از دست دادن یخ صرفا به معنی بالا آمدن آب دریاها نیست بلکه این پدیده به تغییر شکل گرینلند و مناطق ساحلی آن منجر شده و اکولوژی این منطقه را عوض می کند.

از سویی عقب نشینی این صفحات یخ به تغییر مسیر جریان آبهای شیرین ختم می شود. به عنوان مثال تغییر ضخامت یخچال ها نه فقط در اثر هوای گرمی است که باعث ذوب یخ ها می شود بلکه به دلیل تغییر سرعت جریان آبی است که زیر یخچال ها جاری است.

هر دو مورد به تغییر فشار زیر صفحات یخ منتهی می شود. این امر به نوبه خود، قابلیت تغییر مسیر رودخانه‌های زیر یخچال ها را داد، چون معمولا آب مسیری را انتخاب می کند که فشار کمترین میزان را در آن مسیر داشته باشد.

محققان می گویند که رودخانه های آب شیرین زیر صفحات یخ تامین کننده مواد مغذی خلیج ها، دلتاها و آبدره های گرینلند هستند.

به علاوه، رودخانه های زیر صفحات یخ در نقاطی وارد اقیانوس ها می شوند که یخ و بستر سنگی به هم می رسند و این منطقه به حد کافی از سطح اقیانوس فاصله دارد.

وقتی آب شیرین بالا می آید و شناور می شود، مواد مغذی بستر اقیانوس را با خود به سطح آب می آورد، و این مواد مغذی را فیتوپلانکتون‌ها مصرف می کنند. محققان نشان داده اند که رودخانه های یخچالی که آب ذوب برف ها را با خود حمل می کنند، بر تولید مثل فیتوپلانکتن ها تاثیر مستقیم می گذارند، این فیتوپلانکتون ها پایه و اساس زنجیره غذایی هستند.

با عقب نشینی صفحات یخ آبدره های جدیدی شکل می گیرد و همین امر بر محیط زیست این منطقه هم تاثیر می گذارد.

مون می گوید: سرعت از دست رفتن یخ در گرینلند بسیار بالاست. و به این ترتیب مشخصات و رفتار کل سیستم تغییر می یابد و در نتیجه زندگی اکوسیستم و مردمی را که ساکن این مناطق هستند تحت تاثیر قرار می دهد.