بررسی آزمایشگاهی و مدلسازی اثر گازهای تزریقی دی اکسیدکربن و گاز طبیعی غنی شده بر سینتیک رسوب آسفالتین از نفت زنده
رسوب آسفالتین از سیال مخزن یکی از مشکلات جدی در حین تولید نفت است که سبب مسدود شدن سازند، دهانه چاه و تاسیسات بهرهبرداری میشود.
در مطالعه های پیشین عمدتا رسوب آسفالتین تنها از نگاه ترمودینامیکی بررسی و فرض شده است که این رخداد نسبتاً سریع است و آثار سینتیکی وجود ندارند.
بدون درک درست آثار سینتیکی همراه در حین رسوب آسفالتین، مدلهای ترمودینامیکی پیشبینیای گمراهکننده از پایداری آسفالتین به دست میدهند؛ بنابراین برای مطالعه این پدیده باید از دو منظر تعادل ترمودینامیکی و پایداری سینتیکی به موضوع نگاه کرد.
در این مطالعه با روش تزریق مولی برنامهریزیشده گاز طبیعی غنیشده و دیاکسیدکربن در شرایط دما و فشار اولیه مخزن در سامانه تشخیص جامد به ارزیابی سینتیکی فرآیند رسوب ایجادشده پرداخته شد و با فرض سینتیک پلیمری شدن برای واکنش گاز و مولکول آسفالتین، مشخصههای سینتیکی واکنش رخ داده محاسبه شدند.
نتایج نشان میدهند که رسوب آسفالتین بهازای 9 0 مول گاز طبیعی غنیشده تزریقی و برای گاز CO2 بهازای 3 0 مول تزریق به یک مول نفت مخزن رخ میدهد.
همچنین مرتبه واکنش نسبت به گاز طبیعی غنیشده تزریقی و CO2 حدود 7 2 برابر مرتبه واکنش نسبت به آسفالتین است.
