بررسی آزمایشگاهی تشکیل رسوب سولفات استرانسیم در سیستم‌های تزریق مخلوط آب دریا و آب تولیدی مخزن در یکی از مخازن کربناته و مطابقت آن با مدل ژاکس
هر گاه در میادین نفتی دریایی از مخلوط آب دریا و آب تولیدی برای فشار افزایی مخزن و یا افزایش ضریب بازیافت نفت استفاده میشود، تمهیدات لازم برای کنترل تشکیل رسوب های معدنی نیز باید در نظر گرفته شود.
در صورت ناسازگاری بین آب تزریقی و آب تولیدی، مشکلاتی مانند تخریب سازند و گرفتگی لوله های مغزی چاه ها و خطوط انتقال اجتناب ناپذیر خواهند بود.
در این تحقیق تشکیل رسوب سولفات استرانسیم در مخلوط آب تولیدی چاه و آب دریا به نسبت های مختلف در شرایط دمایی یکی از مخزن های جنوب کشور بررسی شده است.
نتایج نشان می دهد که هر چه نسبت آب تولیدی به آب دریا بیشتر باشد، تشکیل رسوب شدت می یابد. در شرایط اختلاط 60 درصد آب دریا و 40 درصد آب تولیدی، تشکیل سولفات استرانسیم حداکثر است.
محاسبات حاصل از مدل ژاکس برای پیشبینی مقدار و نوع رسوب تطابق خوبی با نتایج گزارش شده میدانی نشان میدهد. مقدار رسوب در فرآیند تزریق آب تابعی از نسبت اختلاط آبهاست.
