توسعه بازار مالی و تقاضای انرژی در ایران (طی سال‌های 1386- 1359)
توسعه بازار مالی یک عامل مهم در حرکت به سمت رشد اقتصادی به ویژه در اقتصادهای نوپا محسوب میشود. توسعه بازار مالی پدیدهای است که میتواند از یک سو به افزایش کارایی سیستم مالی و از سویی دیگر بر فعالیتهای اقتصادی و تقاضای انرژی اثرگذار باشد. بر این اساس هدف این مقاله بررسی ارتباط بین توسعه بازار مالی و تقاضای انرژی در اقتصاد ایران، با استفاده از مدل خودرگرسیونی با وقفه توزیعی گسترده(ARDL)[1] در بازه زمانی 1359 تا 1386 است.
این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش است که آیا رابطه آماری مثبت و معنیداری بین دو متغیر توسعه بازار مالی و تقاضای انرژی وجود دارد یا خیر؟ که در نهایت وجود چنین ارتباط معنیداری از طریق تخمین مدلهای کوتاهمدت و بلندمدت اثبات میشود. کشش شاخص توسعه مالی در بلندمدت بزرگتر از 1 به دست آمد و این امر نشان‌دهنده بالا بودن تأثیر شاخص توسعه مالی در بلندمدت بر افزایش تقاضای انرژی است.
