ارزیابی اقتصادی و زیست محیطی تولید برق با بکارگیری انرژی های تجدید پذیر درایران

اساس اغلب روش‌های ارزیابی اقتصادی طرح‌ها بر برآورد هزینه‌ها و فایده‌های طرح استوار می‌باشد. با استفاده از روش‌های رایج ارزیابی اقتصادی برای محاسبه هزینه- فایده‌های نیروگاه‌ها، شامل روش ارزش فعلی خالص (NPV)، روش ارزش خالص یکنواخت سالیانه (NEUA)، روش نرخ بازده داخلی (IRR) و به کارگیری تحلیل حساسیت، توجیه‌پذیری اقتصادی- زیست‌محیطی نیروگاه‌های با منابع تجدید‌پذیر بررسی شد. نتایج محاسبات نشان می‌دهد که در نرخ تنزیل 14 درصد، با مثبت بودن NPV طرح‌ها و بیشتر شدن IRR طرح‌ها نسبت به نرخ تنزیل مورد استفاده، تولید برق با استفاده از نیروگاه‌های مورد بررسی، اقتصادی بوده است. اما برای اولویت‌بندی نیروگاه‌ها، به منظور مقایسه پروژه‌های با عمر نابرابر، باید عمر طرح‌ها را تعدیل کرده و عمر مشترکی برای آن‌ها تعیین کرد؛ برای رفع این مشکل از روش NEUA استفاده می‌کنیم که در آن نیازی به تعیین عمر مشترک برای پروژه‌ها نیست. با استفاده از روش NEUA و در نرخ تنزیل 14 درصد، نیروگاه آبی با حدود 459 میلیون دلار NEUA اقتصادی‌ترین طرح بوده است.

نیروگاه خورشیدی با ارزش خالص یکنواخت سالیانه 128 میلیون دلار در جایگاه دوم قرار دارد. نیروگاه زمین‌گرمایی با داشتن 37 میلیون دلار NEUA و نیروگاه بادی با داشتن حدود 11 میلیون دلار NEUA، به ترتیب در جایگاه سوم و چهارم قرار می‌‌گیرند. همچنین با تغییر نرخ تنزیل و در نظر گرفتن نرخ تنزیل 18 درصد نیز اولویت‌بندی این نیروگاه‌ها تغییری نکرده است.

استاد راهنما: غلامعلی شرزه ای

استاد مشاور: وحید ماجد

سال انتشار: خرداد 1395