بهبود تخمین تراوایی با استفاده نگارهای معمولی، تصویری و ان ام آر در یکی از مخازن جنوب ایران

تراوایی یکی از مهمترین پارامترهای پتروفیزیکی برای تخمین میزان هیدروکربن مخازن می‌باشد که مقدار دقیق آن با مغزه‌گیری و انجام آزمایش‌های پر هزینه درون چاهی به دست می‌آید. اما مغزه‌گیری از تمام چاه‌ها در یک میدان بزرگ به دلیل هزینه و زمان بری زیاد عملی نمی باشد.

بنابراین، یافتن روشی کم‌هزینه‌تر برای تخمین دقیق این پارامتر ضروری به نظر می‌رسد که استفاده از داده‌های نگار تشدید مغناطیس هسته ای (NMR) و استفاده از مدل‌های شرکت شلومبرژه (SDR) و تیمور-کوتس از گزینه های موجود می باشند.

اما هیچکدام از این مدل‌ها تراوایی ناشی از شکستگی‌های باز در سنگ مخزن را در نظر نمی‌گیرند. در این مطالعه تلاش خواهد شد تا با بهره گیری از مدل ها و نگار فوق رابطه ای جدید برای تخمین تراوایی سنگ مخازن شکسته کربناته ارائه شود. از اینرو پس از ارزیابی اولیه پتروفیزیکی و پردازش داده‌های نگارهای NMR مقدار پارامترهای شکستگی‌های باز با استفاده از نگار تصویری FMI محاسبه شد و سپس به کمک الگوریتم‌ تبرید شبیه‌سازی شده، مدل مناسب تراوایی برای چاه مورد مطالعه با بهینه‌سازی پارامترهای مدل مورد نظر تعیین شد.

در نهایت تاثیر پارامترهای شکستگی‌های باز روی مدل تراوایی انتخاب شده بررسی شد. بررسی انجام شده نشان داد که پارامتر بازشدگی شکستگی‌های باز ارتباط مستقیمی با تراوایی دارد. لذا در مرحله بعد تلاش شد تا رابطه موجود بین اختلاف تراوایی (مغزه و تراوایی مدل تیمور-کوتس بهینه‌سازی شده) و بازشدگی شکستگی‌ها به دست آید.

در نهایت با اضافه کردن رابطه ریاضی به دست آمده به مدل تیمور-کوتس، یک فرمول ریاضی جدید برای محاسبه تراوایی ارائه شد. نتایج بکار گیری این رابطه روی داده های چاه مورد نظر نشان می دهد که رابطه ارائه شده می‎تواند علاوه بر تراوایی ماتریس سنگ، تراوایی ناشی از شکستگی‌های باز را نیز محاسبه کند.

اساتید راهنما: دکتر محمد علی ریاحی، دکتر علی مراد زاده

استاد مشاور: مهندس حمید مسلمان نژاد

سال انتشار: مهر 1395