ارائه‌ی مدل مدیریت تأمین انرژی در ایران براساس معیارهای فنی، اقتصادی و زیست‌محیطی

دست‌یابی به مدل بهینه و تعریف نقشه‌ی جامع تأمین انرژی در شرایط امروز کشور به یک ضرورت تبدیل شده است. پژوهش حاضر با رویکردی کل‌نگر و ترسیم وضعیت مطلوب در ابعاد مختلف پایداری مشتمل‌بر جنبه‌های فنی، اقتصادی و زیست‌محیطی، مدل بهینه‌ای را به‌منظور دست‌یابی به منابع انرژی کم‌هزینه و سازگار بامحیط‌زیست تحت سناریو‌های مختلف زمانی 100 تا 500 ساله با ‌بهره‌گیری از الگوریتم ژنتیک ارائه نمود.

نتایج ضمن مشخص نمودن ترکیب مناسب انرژی در هر دوره‌ی زمانی،حاکی ازسهم بیش‌تر سوخت‌های فسیلی جهت تأمین انرژی در دوره‌های زمانی کوتاه و تأثیر نسبی بیش‌تر شاخص مالی نسبت به زیست‌محیطی بوده درحالی‌که این روند به‌سرعت به‌سمت انرژی‌های تجدیدپذیر درحال تغییر بوده به‌گونه‌ای که سهم 63 درصدی سوخت‌های فسیلی در دوره‌ی 100 ساله به سهم 62 درصدی انرژی‌های تجدید­پذیر در افق 500 ساله تغییر یافته است.

همچنین،برآورد میزان برداشت هریک از منابع انرژی از کل ظرفیت منبع درطی یک سال نشان داد با افزایش طول دوره در سناریوهای مختلف، میزان استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و دوستدار محیط‌زیست تقریباً نزدیک به ظرفیت کامل بهره‌برداری از این منابع مورد توصیه بوده است.