انقلاب حمل و نقل قد مردم را کوتاهتر کرده!
تحقیق جدیدی که در آمریکا انجام شده نشان میدهد هر چه خطوط راه آهن توسعه بیشتری یافتهاند، قد مردم همان مناطق کوتاه تر شده است.
دویچه وله آلمان در گزارشی به نتایج یک تحقیق در ایالات متحده اشاره کرده است که در آن ارتباط بین گسترش خطوط راه آهن و در کل گسترش حمل و نقل عمومی و کوتاه تر شدن قد مردم این منطقه پرداخته است.
بنا بر آنچه که این خبرگزاری منتشر کرده است «گسترس زیرساختهای حمل و نقل از جمله خطوط سراسری راهآهن در قرن ۱۹ میلادی تنها رشد و رونق اقتصادی در پی نداشته است».
بنابراین میتوان نتیجه گرفت پیشرفت اقتصادی پیامدهای منفی ناخواستهای برای رفاه مردم دارد.
بر اساس گزارش دویچه وله، پژوهشهای تاریخی- اقتصادی نشان میدهند که از قرن نوزدهم میلادی در تمام کشورهای صنعتی متوسط قد و سن انسانها کمتر شده است. یعنی علیرغم رشد اقتصادی و افزایش درآمد سرانه، وضعیت سلامت مردم بهتر نشده است.
این معما که «پارادوکس درآمد- اندازه بدن» خوانده میشود، موجب تحقیقات بسیاری در این زمینه شده است.
حال آریل زیمران، اقتصاددان آمریکایی از دانشگاه تنسی تحقیقی انجام داده است که پایههای تقریبا استواری دارد. این اقتصاددان که در مورد سالهای جنگ داخلی آمریکا پژوهش میکند، اثر تناقض رفاه اقتصادی با سلامت را به روشنی به تصویر کشیده است.
درآمد مردم آمریکا در فاصله سالهای ۱۸۲۰ تا ۱۸۶۰ رشد قابل توجهی داشت، اما آمار بیماری در این فاصله زمانی بیشتر شد. زیمران میگوید گسترش زیرساختهای حمل و نقل دلیل این تناقض است
این فرضیه که گسترش حملونقل تاثیری منفی بر سلامت انسان داشته است، فرضیه جدیدی نیست.
این فرضیه را میتوان با دلایل مختلفی توجیه کرد: به عنوان مثال بیماریهای واگیردار در مکانهای عمومی مثل واگنهای قطار با سرعت بیشتری پخش میشد و به راحتی به نقاط دوردست میرسید. یا اینکه نابرابری اجتماعی هم در شهرها بیشتر شد و هزینه خورد و خوراک برای طبقه کارگر افزایش یافت.
زیمران مدلی طراحی کرده است که در آن اطلاعات ۲۵ هزار و ۵۶۷ نیروی ارتش که در فاصله سالهای ۱۸۲۰ تا ۱۸۵۰ در مناطق روستایی در شمال شرق و غرب آمریکا متولد شدهاند، ثبت شده است.
بررسی او نشان میدهد هرچه ارتباط محل تولد سربازان با جهان پیرامون بیشتر شده، مثلا با کشیده شدن خط راهآهن، قد سربازان نسلهای بعد کوتاهتر شده است. این کوتاهی تا حداکثر یک سانتیمتر قابل مشاهده است.
این یافته او فرضیهای که میگوید «انقلاب حملونقل» موجب بیماری بیشتر و افزایش آلودگی هوا و آب شده است را تقویت میکند. زیمران در مقالهای برای «آژانس ملی تحقیقات اقتصادی» که دفتر آن در ماساچوست است، خاطر نشان کرده که با انقلاب حمل و نقل دسترسی مردم کمدرآمد به مواد غذایی کمتر شده است.
از نظر او نتیجه تحقیق او، هشداری برای تمام زمانهاست و نشان میدهد رشد اقتصادی ضرورتا کیفیت زندگی مردم را بهتر نمیکند. او نوشته است: «گسترش زیرساختها مزایای روشن اقتصادی دارد. اما میتواند پیامدهای ناخواسته منفی هم برای رفاه مردم داشته باشد.»
