تحلیل همکاری میان ایران و ترکمنستان در صادرات گاز به اروپا از طریق خط لوله نوباکو: چارچوب نظریه بازی همکارانه
ایران غنی ترین کشور از حیث برخوردار بودن از ذخایر اثبات‌شده گاز طبیعی است. برای گاز طبیعی، استفاده‌های متعددی وجود دارد که یکی از آنها صادرات است. پیش از تحریم‌ها در سال‌های اخیر، بحث صادرات گاز طبیعی ایران به کشورهای اروپایی مطرح بود. یکی از پروژه‌های مهم در همین زمینه، پروژه خط لوله نوباکو بوده است. ساخت خط لوله نوباکو از کشور ترکیه تا کشورهای اروپایی تا یک سال دیگر نهایی می‌شود. همچنین، افق روشنی در خصوص برطرف شدن تحریم ایران وجود دارد. در این شرایط بررسی الحاق ایران به پروژه خط لوله نوباکو، موجب چشم‌اندازی مثبت از آینده است.
کشورهای اروپایی جهت تامین عرضه خط لوله نوباکو، گزینه های مختلفی را مطرح کرده‌اند که ایران و ترکمنستان از گزینه‌های اصلی هستند. بررسی نحوه رقابت و همکاری میان این دو کشور با توجه به شرایط ذخایر و تولید گاز و همچنین قدرت چانه زنی آنها در خصوص این پروژه، هدف این مقاله است. تاکنون هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که به طور خاص در زمینه خط لوله نوباکو از طریق رویکرد نظریه بازی‌های همکارانه انجام شده باشد. در حالی که رفتار ایران و ترکمنستان به عنوان تامین کنندگان گاز این پروژه، استراتژیک بوده و با رویکرد نظریه بازی‌ها کاملا همخوانی دارد.
در مقاله پیش رو با رویکرد نظریه بازی همکارانه با توجه به دو روش ارزش هسته و ارزش شپلی امکان تشکیل ائتلاف نهایی و ائتلاف‌های دیگر و همچنین قدرت چانه زنی این کشورها بررسی می‌شود. نتایج این تحقیق، نشان می‌دهد قدرت چانه‌زنی ایران از ترکمنستان بیشتر بوده و به دلیل شرایط استراتژیک و توان تولید دو کشور، امکان همکاری میان این دو کشور وجود دارد و ایران به دلیل بیشتر بودن قدرت چانه‌زنی، نقش مهم و فعالی را در تشکیل این همکاری می‌تواند ایفا کند.
