کاربرد تست‌های ردیاب تک چاهی و بین چاهی در پایش و ارزیابی عملکرد پروژه‌های ازدیاد برداشت نفت
ارزیابی و پایش عملکرد یک فرآیند ازدیاد برداشت یکی از مراحل کلیدی در مدیریت و موفقیت یک پروژه ازدیاد برداشت نفت است. تست‌های ردیاب، ابزاری موثر برای مانیتورینگ و مشخصه‌سازی مخزن به منظور کاهش ریسک و افزایش بازده است. مشخصه‌سازی اشباع نفت باقیمانده و مسیر تراوای بین چاهی در فرآیندهای ازدیاد برداشت معمولا توسط ردیاب‌های شیمیایی و رادیواکتیو انجام می‌شود و معمولا تست‌های ردیاب بصورت تک چاهی یا بین چاهی انجام می‌شود. مهمترین کاربرد آنها نیز تعیین ارتباط بین چاهی و اشباع نفت باقیمانده است. تست ردیاب شامل تزریق ردیاب همراه سیالات تزریقی (آب یا گاز) و مانیتورینگ آن در چاه‌های مجاور یا همان چاه است. ردیاب می‌تواند یک جز سیال یا ایزوتوپ بی اثر باشد که در مخزن مورد آزمایش موجود نیست. اما معایب ردیاب‌ها قیمت بالای مواد مورد استفاده بعنوان ردیاب، زمان‌بر بودن جمع‌آوری داده و روش‌های تحلیلی تشخیص، هزینه‌بر بودن آنالیز آزمایشگاهی و خطرات ایمنی مواد مورد استفاده است. مشخصات یک ردیاب خوب شامل قیمت پایین، پایداری در شرایط مخزن، استفاده آسان و سازگاری با محیط زیست است. همچنین ارائه روش‌های تشخیص و تفسیر سریع و مقرون بصرفه موجب گسترش این تکنولوژی می‌شود.
