بررسی آزمایشگاهی اثر فشار بخار ازدیادبرداشت ازمخازن نفت سنگین

امروزه استفاده از شیوه‌های ازدیاد برداشت از مخازن هیدروکربوری جهت استحصال نفت یکی از موضوعات مهم و چالشی در برنامه توسعه میادین نفت در سرتاسر دنیا است. تولید نفت به روش‌های اولیه وثانویه و با توجه به خصوصیات مخازن نفتی، تنها 10 الی 25 درصد از میزان نفت درجا را تخلیه می‌کند و جهت تولید نفت باقیمانده نیاز به استفاده از روش‌های جدید از جمله روش‌های گرمایی، روش‌های شیمیایی و روش‌های امتزاجی بوده که در این میان روش‌های گرمایی، نقش مهمی در تولید از مخازن نفت سنگین دارد. بنابراین جهت تولید از این گونه مخازن با توجه به مشخصات منحصر به فرد هر میدان، مطالعات و تحقیقات مختلفی انجام می‌شود. در این بررسی بر پایه سیستم آزمایشگاهی تزریق بخار، بررسی اثر افزایش فشار بخار بر روی میزان بازیابی نفت در مقیاس آزمایشگاهی مدنظر است. آزمایش‌های تزریق بخار در مدل شن فشرده اشباع از نفت با درجه سنگینی20 API در فشارهای مختلف ( 10، 20 و 50 بار) و با نفوذپذیری‌های 5 3 دارسی و 800 میلی دارسی انجام شد و بازیافت نهایی نفت، نسبت آب هم‌ارز بخار به نفت تولیدی، زمان و مقدار نفت تولیدی در نقطه شکست در هر آزمایش با یکدیگر مقایسه شدند. آزمایش‌ها نشان می‌دهد که با افزایش فشار بخار، بازیافت نفت بر حسب درصد حجم نفت اولیه بالا رفته و زمان رسیدن به نقطه شکست ( زمانی که جبهه بخار مایع شده به خروجی می‌رسد) کاهش می‌یابد. همچنین نرخ تولید نفت قبل از نقطه شکست با افزایش فشار بخار و به طبع دمای بخار اشباع افزایش می‌یابد که نشان‌دهنده اثر مثبت بالارفتن فشار بخار بر میزان برداشت نفت است. نفوذپذیری محیط متخلخل نقش موثری در میزان نرخ تولید دارد و در نفوذپذیری 5 3 دارسی، نرخ تولید نفت قبل از نقطه شکست بالا می‌رود، اما به محض رسیدن به نقطه شکست و تولید بخار مایع شده، درصد بازیابی نفت نسبت به نفوذپذیزی 800 میلی دارسی در این نقطه کاهش می‌یابد.