گارانتی پایداری گذرا برای میکروشبکه های ادهاک DC
طرح پیشنهادی و مسیر آینده در این مقاله، ما یک مرز پایینی روی ظرفیت خازنی بار در نظر گرفتیم. با در نظر گرفتن این مرز پایینی، پایداری شبکه بدون تعیین کردن توپولوژی شبکه تثبیت می شود. مرز تعیین شده ارائه کننده یک پایه نظری برای ریزشبکه های ادهاک است. این ریزشبکه دارای منبع مدولار و واحدهای باری است. فرایند توسعه برای این ریزشبکه ها به صورت زیر است. ۱٫ در تمام واحدها براساس محدودیت های مبدل، سطوح ولتاژ مناسب تعریف می شود: ولتاژ اسمی V0، حداقل ولتاژ تعادل مطلوب Vmin، حداقل ولتاژ مطلوب در طول گذرهای سوئیچینگ Vtr. 2. انتخاب پارامترهای سیستم: مرزبالایی سیستم بار Pmax و ماکسیمم مقاومت خطی Rmax (توسط منابع خطی، قطر و طول مشخص می شود) ۳٫ برای هر بار k با ماکسیمم نیرو pmax k، یک ظرفیت وجود دارد. در نتیجه با توجه به شرایط شکل ۳، پایداری تضمین می شود. این فرایند مستقل از توپولوژی شبکه است و بنابراین نیازی نیست برای هر گروه تکرار شود. در عوض، می تواند یک بار برای پیشروی شبکه اجرا شود. برای مثال، کیت های دسترسی برق که در مقیاس بالا تولید می شوند و به راحتی می توانند با نیازهای متغیر هر گروه و انجمن منطبق شوند. لازم به ذکر است که در این فرایند، اشتباهی رخ نمی دهد. مسیرهای جالب و متعددی باید ارائه شوند. این مسیرها شامل تعمیم نتایج به توپولوژی های محدود، بارهای جزئی بیشتر و مدل های منبع است. به طور مشابه، برای درک این موضوع که پایداری چگونه می تواند موجب حلقه های کنترلی ثانویه در منبع شود، به تحقیقات بیشتری نیاز هست در این حالت تاخیرهای القائی نیز وجود دارد.
