برنامه ریزی پاسخ تقاضای بهینه با رتبه بندی های خطوط اضافه بار برای قابلیت اعتماد بهبود یافته شبکه
در این مقاله یک متدولوژی احتمالاتی برای برنامه ریزی مطلوب کاهش یافتگی ها بهبود یافتگی ها در یک طرحریزی روزانه از شبکه های انتقال ارائه می شود. متدولوژی انواع مختلف عدم قطعیت ها را شناسایی میکند، و زمانبندی پاسخ تقاضای بهینه با استفاده از معیار اقتصاد مشتری و امنیت شبکه و مشتری را می یابد. تاثیرات رتبه بندی های حرارتی زمان واقعی و تولید باد از خطوط اضافه بار نیز مورد مطالعه قرار می گیرد. مطالعات مورد توسعه یافته نشان می دهد که مقدار زمان بندی و برنامه ریزی تقاضای بهینه ترکیب یافته با رتبه بندی های حرارتی زمان واقعی قابل توجه است زمانی که قیمت های حاشیه ای گرهی با بارهای ساعتی مقایسه شود. بطور خاص، هم معیارهای مالی و هم قابلیت اعتماد را می توان با ضریب حدودا ۶۶ درصدی برای انرژی مورد انتظار که فعالیت ندارد و ضریب حدودا ۵ درصدی برای مقدار در معرض خطر برای هزینه های تقاضا بهبود داد. بهبود یافتگی ها در سایر شاخص های قابلیت اطمینان و هزینه های تولید مورد انتظار مشاهده می شود. با این وجود، انتخاب شاخص قابلیت اعتماد برای تصمیمات عملیاتی پایه در برنامه ریزی تقاضا می تواند بالاترین اهمیت را داشته باشد؛ داشتن شاخص های متعدد که به اپراتورهای سیستم کمک می کنند تا تصمیمات بسیار آگاهانه ای در «بهترین» پاسخ تقاضا در عمل را بگیرد. بعنوان یک نکته نهائی، استفاده هماهنگ از یک روش احتمالاتی برای مدلسازی عدم قطعیت های مختلف شبکه و تغییرپذیری قیمت های حاشیه ای گرهی در مقایسه با روش¬های تحلیلی قدیمی آنالیز برتری را ارائه می کنند. اثر آتی مقوله ای از برنامه ریزی ذخیره سازی انرژی بهینه را برای افزایش قابلیت اطمینان سیستم در نظر می گیرد. تاثیر ترکیب یافته ذخیره سازی انرژی، پاسخ تقاضا و تولید باد با جزئیات بیشتری بررسی می شود.
