دریای خزر،گل آلود اداهای همسایه‌های تازه در آمدی بر مواضع دول ساخلی
کشورهای ساحلی دریای خزر (ایران، روسیه، آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان) طی سال های گذشته در سطوح مختلف شامل کارگروه‌های متعدد کارشناسی، کنفرانس وزرای خارجه و اجلاس سران روی سند پیش‌نویس کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر مذاکره و کار کرده‌اند. اما پس از سال ها گفتگو هنوز نمی‌توان گفت راه باقیمانده تا حصول اجماع بر موارد اختلافی (از جمله معیارهای تحدید مرزها) کوتاه است. آنچه مانع حصول توافق بوده، اقدامات یکجانبه و دوجانبهی همسایگان مبتنی بر فرمول پیشنهادی روسیه جهت اعمال خط منصف اصلاح شده1 است که موجب تخصیص سهم‌های نابرابر برای پنج همسایه و کمترین سهم برای ایران می‌شود. همچنین نادیده انگاشتن موضع قوی و پیوستهی ایران مبنی بر ضرورت توجه به اصل حقوقی بین‌المللی انصاف در تعیین مرزها جهت تخصیص سهم‌های برابر برای همه کشورهای ساحلی بهویژه ایران، مزید بر عامل گفته شده است. در مقاله ی حاضر سیر تحولات در مواضع دول ساحلی طی بیش از بیست سال مذاکره بررسی شده است.
