همه در انتظار اجلاس جی 20
هامبورگ، دومین شهر بزرگ آلمان، و دومین بندر بزرگ اروپا، روزهای 16 و 17 تیر ماه سال جاری، میزبان اجلاس سران کشورهای گروه 20 خواهد بود. در این دو روز، بزرگترین قدرت‌های اقتصادی جهان در شهر بندری زیبای هامبورگ گرد هم خواهند آمد اما قبل از رسیدن به روز موعود هم حکایت‌ها و خبرها از مدت‌ها قبل خبر از تنش‌هایی می‌دهد که همه در انتظار آن هستند. قرار است برای اولین بار پوتین با ترامپ ملاقات کند، شاید اگر روسیه در اجلاس گروه هفت در ایتالیا شرکت می‌کرد، پوتین و ترامپ آن موقع سنگ‌های خود را باهم وا می‌کندند و حالا خیال همه از این یک قلم راحت بود. اما اگر قرار است ترامپ باز هم بر ساز خود در اجلاس جی 7 بنوازد و ادامه را بیاورد برای جی 20، چشم‌انداز این اجلاس چندان بر وفق مراد شرکای اروپایی ترامپ نخواهد بود.
به گزارش خبرنگار بین‌الملل «انرژی امروز» 19 کشور آرژانتین، برزیل، چین، آلمان، فرانسه، بریتانیا، هند، اندونزی، ایتالیا، کانادا، ژاپن، کره جنوبی، مکزیک، روسیه، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، ترکیه و ایالات متحده و نیز اتحادیه اروپا قرار است روزهای 16 و 17 تیرماه در شهر زیبای بندری هامبورگ گرد هم آیند.
80 درصد اقتصاد جهان، در دست این گروه است، و چین، ایالات متحده، هند، ژاپن و آلمان به ترتیب بزرگترین اقتصادهای دنیا هستند.
گروه 20 حدود سه چهارم تجارت جهانی را از آن خود کردهاند، 15 کشور از این 20 کشور بیشترین حجم صادرات دنیا را در اختیار دارند. دو سوم جمعیت جهان و بخش اعظمی از مساحت خشکی‌های دنیا در اختیار این گروه 20 نفره است.
سازمان بین‌المللی کار، صندوق بین‌المللی پول، شورای ثبات مالی، بانک جهانی، سازمان تجارت جهانی، سازمان همکاری‌های توسعه اقتصادی، سازمان ملل و سازمان بهداشت جهانی هم در این اجلاس شرکت می‌کنند.
با این تعداد شرکت کننده بی‌جهت نیست که دولت آلمان 20 هزار نیروی پلیس را برای تامین امنیت این شهر در هامبورگ مستقر کرده است. تدابیر امنیتی گسترده‌ای در شهر هامبورگ اتخاذ شده و منطقه امنیتی به وسعت 38 کیلومتر مربع هم شکل گرفته است.
17 دستگاه هلیکوپتر، 213 قلاده سگ 62 راس اسب و 40 دستگاه خودروی ضد شورش در این نگهبانی‌ها حضور دارند. از طرفی تا 11 جولای، ویزای شینگین صادر نمی‌شود.
پلیس آلمان اعلام کرده است از یک سال و نیم پیش نیروهای امنیتی خود را آماده تامین امنیت این نشست کرده است. هلند و اتریش هم مامورانی برای تامین امنیت هامبورگ به این شهر ارسال کردهاند.
اتفاقی که در این گیر و دار رخ داد و خبرهایش در همه جا پیچید، تظاهرات مخالفان این گروه در هامبورگ نبود، بلکه خبر سفر ملک‌سلمان، پادشاه عربستان به هامبورگ برای شرکت در اجلاس جی 20 بود.
گفته می‌شد دونالد ترامپ نتوانسته بود اتاقی در هامبورگ اجاره کند و مجبور شد در برلین جایی برای ماندن پیدا کند چون ملک سلمان و هیات همراهش 400 اتاق در هتل‌های لوکس هامبورگ اجاره کردهاند!
ملک سلمان قرار بود با تخت سلطنتی‌اش با هامبورگ بیاد. پس باید چند دیوار بزرگ سالن هتل محل اقماتش تخریب می‌شد تا جا برای قرار دادن تخت پادشان عربستان باز شود. البته ملک سلمان حالا اعلام کرده است که در اجلاس جی 20 شرکت نمی‌کند.
یک دیگر از غایبین هامبورگ، رییس جمهور برزیل است که درگیر اتهام فساد مالی در داخل کشور خودش است.
دردسری به نام ترامپ و پوتین
اما شاید دردسرآفرین‌ترین فرد شرکت کننده در این اجلاس، دونالد ترامپ رییس جمهور ایالات متحده باشد که قرار است با همتای روس‌اش، ولادیمیر پوتین، برای اولین بار بعد از به قدرت رسیدن ملاقات کند.
فضای حاکم بر این ملاقات تحت تاثیر مسائل بسیار فراوانی است که بعد از انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده به وجود آمده است.
اتهام دخالت روس‌ها در این انتخابات، موضوع بی‌اهمیتی نیست. هر چند این دخالت به نفع ترامپ تمام شده باشد.
از طرفی مسله سوریه روابط بین تمامی کشورها را به نوعی تحت تاثیر قرار داده است. روابط روسیه با ایالات متحده در این زمینه بسیار پر تنش است.
28 خرداد ماه، نیروهای مخالف دولت سوریه تحت حمایت آمریکا، یک جت ارتش سوریه را سرنگون کردند. فردای آن روز، روسیه ضمن هشدار به آمریکا برای سرنگونی جت جنگنده سوریه گفت از این پس تمامی جنگنده‌های هوایی ائتلاف بین‌المللی را که در غرب رودخانه فرات در آسمان سوریه پرواز می‌کنند هدف تلقی خواهند شد.
اما کار به همین جا ختم نشده است. این تنش‌ها ریشه‌های بنیادی‌تری دارد.
مجلس سنای آمریکا روز 15 ژوئن، با اکثریت قاطع، تحریم‌های جدیدی علیه ایران و روسیه تصویب کرد.
همه جا پای نفت و گاز درمیان است
تصویب این تحریم‌ها البته صدای وزیر امور خارجه آلمان و صدراعظم اتریش را هم درآورد. آنها آمریکا را متهم کردند که با تصویب این تحریم‌ها قصد ایجاد شغل در بخش نفت و گاز برای مردم ایالات متحده و تحت فشار قرار دادن شرکت‌های اروپایی را دارد. آنها آمریکا را متهم کردند که از تحریم‌ها به عنوان ابزاری برای حذف شرکای اقتصادی‌اش در اروپا از گردونه رقابت‌ها سوء استفاده می‌کند.
زیگمار گابریل وزیر امور خارجه آلمان و کریستیان کرن، صدراعظم اتریش معتقدند که در این لایحه در اصل موضوع بر سر فروش گاز مایع آمریکا در بازار اروپا به جای گاز طبیعی روسیه است. آنها مدعی‌اند بحث اصلی این تحریم‌ها بر سر احداث خط لوله نورد استریم2 است که می‌بایست در آینده گاز طبعی روسیه را به کشورهای عضو اتحادیه اروپا و به ویژه به شمال اروپا منتقل کند.
انتقال گاز روسیه به کشورهای اروپایی همیشه مسیر همواری را طی نکرده است. روسیه همیشه نشان داده است که در قبال گازی که به هر کشوری صادر می‌کند اصلا حوصله مذاکره طولانی مدت و تنش‌زا را ندارد و خیلی راحت می‌تواند شیر خط انتقال گاز را ببندد حتی در زمستان.
از این رو کشورهای اروپایی در برخورد با روسیه دست به عصا بوده‌‌اند. حالا ایالات متحده میخواهد به گمان خود از این وابستگی اروپایی‌ها بخصوص اروپای شرقی به گاز روسیه بکاهد. برای همین تصمیم گرفته است تا حد ممکن راه را برای انتقال گاز طبیعی مایع آمریکا به مرکز و شرق اروپا تسهیل کند.
ترامپ قرار است قبل از اجلاس جی 20 با کشورهای لهستان، اتریش، مجارستان و لتوانی و استونی دیدار کند. هدف ترامپ این است که سلاح انرژی روسیه را که برای تحت فشار قرار دادن این کشورها استفاده می‌شود از روسیه بگیرد و مسلما خود آمریکا قصد ندارد این سلاح را به کس دیگری بدهد.
رویترز معتقد است سیاست‌های ترامپ در قبال روسیه در حال شکل‌گیری است. قانون‌گذران جمهوری‌خواه از ترامپ می‌خواهند رویه‌ای سختگیرانه‌تر نسبت به روسیه در پیش بگیرد و از صادرات گاز به عنوان ابزاری سیاسی در قبال روسیه استفاده کند.
اما میشل بارانوسکی، مدیر اداره ورشو در صندوق مارشال آلمان می‌گوید «صادرات LNG توسط ایالات متحده به طرق مختلف روابط سیاسی ایالات متحده و روسیه را تهدید خواهد کرد».
آن‌طور که تحلیل‌گران پیش‌بینی می‌کنند ایالات متحده تا سال 2020 خواهد توانست سومین قدرت صادرکننده LNG دنیا باشد. خود این آمار به اندازه کافی تهدید کننده آینده درآمدهای روسیه است.
روسیه به شدت وابسته به درآمدهای نفت و گاز است. در حال حاضر نفت شیل آمریکا توانسته ضربه سختی به این درآمدهای روسیه بزند. حالا آمریکا قصد دارد چنین بلایی را بر سر گاز روسیه بیاورد.
خط لوله نورداستریم 2 قرار است گاز روسیه را به آلمان برساند. با تحریم‌های ماه ژوئن سنای آمریکا علیه روسیه، شرکت‌های اروپایی همکار در این خط لوله هم جریمه خواهند شد. عواقب این تحریم‌ها، تنش بین ایالات متحده و آلمان را هم بیشتر کرده است.
مرکل قول ترامپ را باور می‌کند؟
با وضعیتی که حالا پیش آمده، جای تعجب نیست که آنگلا مرکل نگران این باشد که دوباره ماجراهای نشست سران جی 7 تکرار شود. دونالد ترامپ در این نشست کاملا در برابر شش رهبر دیگر قرار گرفت و اعلام کرد از توافق پاریس خارج می‌شود. در دیگر موارد نیز ترامپ ساز خود را زد به طوری که آنگلا مرکل یک روز پس از پایان این نشست، در جمع هواداران خود گفت «آن دوران که ما می‌توانستیم به طور کامل روی دیگران حساب کنیم رو به زوال است. من این واقعیت را طی چند روز گشته دریافتم».
او گفته بود مذاکره با دونالد ترامپ بر سر پدیده گرمایش جهانی و توافق اقلیمی بسیار دشوار بود.
حالا در آستانه برگزاری اجلاس جی 20، ترامپ به صدراعظم آلمان قول همکاری داده است. مرکل و ترامپ روز دوشنبه 12 تیر باهم تلفنی در خصوص حفاظت از اقلیم و امور تجاری صحبت کردهاند. ترامپ گفته است خوشحال می‌شود که بتواند به مرکل کمک کند تا این اجلاس موفقیت‌آمیز باشد.
هرچند مرکل باتجربه‌تر از آن است که باور کند موضع ایالات متحده در اجلاس جی 20 تغییر خواهد کرد. او اختلاف‌ها را می‌شناسد و تلاشی برای پنهان ساختن آنها نمی‌کند.
روسیه هم انگار که میخواهد دقیقا در نقطه مقابل آمریکا حرکت کند، در آستانه برگزاری این اجلاس اعلام کرده است به توافق پاریس پایبند است. مرکل با این سیاستمدار هم تلفنی صحبت کرده بود.
گاردین از قول هیتر کنلی، مدیر برنامه اروپایی مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل در واشینگتن دی‌سی، می‌نویسد «مطمئن باشید که کرملین به خوبی آماده دیدار پوتین و ترامپ است. هم به‌طور کامل ترامپ را آنالیز کرده است و هم اهدافی را که کرملین در این دیدار دارد دنبال می‌کند».
به اعتقاد تحلیل‌گران، پوتین با برتری‌هایی وارد اجلاس گروه 20 خواهد شد. کنترل پوتین بر اوضاع سیاست خارجی‌اش بسیار بیشتر از ترامپ است. تلاش ترامپ برای کاهش تحریم‌ها علیه روسیه برای جذاب‌تر کردن روابط مسکو واشینگتن با سد کنگره مواجه است که اعتقاد به تشدید تحریم‌ها هم دارد.
آمارها می‌گویند در چند سال گذشته، دونالد ترامپ حداقل 80 بار درباره ولادیمیر پوتین صحبت کرده است، اما پوتین در باره ترامپ بسیار کم حرف بوده است و فقط در چند مورد از ترامپ نام برده است.
