بررسی و ارزیابی ژئوشیمیایی رسوبات بالئوزوئیک در ساختمان‌های دارنگ کوه سیاه و زیره
هدف از انجام این مطالعه مقایسه‌ی خصوصیات مواد آلی میادین کوه‌سیاه، زیره و دارنگ (واقع در ناحیه‌ی فارس ساحلی) با استفاده از متغیرهای ژئوشیمیایی است. از بین سازندهای انتخاب شده به‌عنوان سنگ منشا احتمالی، سازندهای فراقان، سیاهو، زردکوه، ایل‌بیک، نهشته‌های اردویسین، نهشته‌های کامبرین و نهشته‌های اینفراکامبرین به‌عنوان سازندهای مورد مطالعه انتخاب شدند. مطالعات انجام شده روی نمونه‌ی سنگ، شامل آنالیزهای راک– اول و بیومارکرهاست. از میان سنگ‌های منشا احتمالی موجود در منطقه، سازند فراقان در میدان کوه‌سیاه از نظر پتانسیل تولید سنگ منشا، مناسب بوده، کروژنی از نوع دوم دارد و محیط تشکیل آنها احیایی دریایی است و نمونه‌های این سازند از نظر میزان بلوغ در مرحله‌ی کاتاژنز قرار دارند. پتانسیل سنگ منشا سازندهای دیگر در میادین زیره و دارنگ ضعیف بوده و اغلب کروژن نوع دوم و سوم و محیط احیایی دریایی دارند. مطالعات انجام شده روی نمونه‌های مواد آلی میادین کوه‌سیاه، زیره و دارنگ نشان داد که این نمونه‌ها تحت‌تاثیر گل حفاری پایه روغنی قرار گرفته‌اند و آلودگی دارند (یا اینکه سیالات زایشی از سنگ مولد باعث آلودگی شده‌اند) و همین امر باعث می‌شود ،Tmax TOC و HI حد واقعی را نشان ندهند.
