ساز ناکوک روسیه و عربستان و آمریکا در COP24
احتمال دستیابی به یک توافق درباره وضعیت آبوهوایی پس از آنکه طرح جدیدی در کنفرانس لهستان ارائه شد، افزایش یافته است.
این تصمیم اصلی شامل برنامههای یک دستورالعمل مشترک برای همه کشورها همراه با انعطافپذیری در مورد کشورهای فقیرتر است.
همچنین در فراخوانی از همه کشورها خواسته شده است که تا سال ۲۰۲۰ میزان استفاده از سوختهای کربنی را کاهش دهند.
اما بسیاری موارد دیگر هنوز حل نشده باقی مانده و این کنفرانس قرار است امشب به پایان برسد.
به باور هیاتهای شرکتکننده، نتیجه نهایی این کنفرانس نامعلوم است، البته هنوز احتمال دارد این کنفرانس به نتیجه مهمی منجر شود.
در میان موارد اصلی که هنوز درباره آن تصمیم گرفته نشده است تاثیرات زیانبار بر اقلیم است.
کشورهای توسعهیافته در صدد شناسایی و جبران تبعات افزایش دما هستند.
کشورهای ثروتمند مسئولیت قانونی علل تغییرات آب و هوایی را نمیپذیرند چون از افزایش هزینههای انرژی در آینده میهراسند.
در این مذاکرات، مسئله تاثیرات زیانبار بر وضعیت آبوهوایی تنها بهعنوان پانوشتی در متن مطرح شده، چیزی که موجبات خشم کشورهای در حال توسعه را فراهم کرده است.
اما بسیاری از ناظران باور دارند که در این زمینه پیشرفت آشکاری در جریان است.
آلدن میر از «اتحادیه محققان نگران» گفت: چندان دستاورد بزرگی نبود بهویژه که آمریکا کار را به تاخیر میاندازد اما فکر میکنم میتوانیم به نتیجه مطلوبی برسیم، اگر در مسیر درست قرار بگیریم.
نمایندگان تلاش میکنند به چه تصمیمی برسند؟
نمایندگان ۱۹۶ کشور تلاش میکنند بسیاری از مشکلات مربوط به دستورالعملهای توافق پاریس را که در سال ۲۰۲۰ الزامی خواهند شد، حل کنند.
طبق این قوانین، کشورها باید سوختهای کربنی را کاهش دهند، کشورهای فقیرتر به لحاظ مالی تامین شوند و نظارتی بر عملکرد کشورها در این زمینه صورت گیرد. در حال حاضر کشورها، تعاریف و زمانبندی متفاوتی برای کاهش سوختهای کربنی دارند.
هرچند برخی پیشرفتهایی در وضع قوانین به چشم میخورد.
اما کشورهای فقیرتر خواهان انعطاف در قوانین هستند.
جنیفر مورگان از گروه صلح سبز گفت: `ضعیت این دستورالعملها در حال حاضر نامعلوم است.
او در همین رابطه افزود: `نعطافپذیری میتواند معناهای زیادی داشته باشد. فکر میکنم برخی کشورها از این واژه استفاده میکنند تا اعمال قوانین را به تاخیر بیاندازند و برخی کشورها نگران هستند زیرا قدرت انجام آن را ندارند. وقتی از طرف کشورهای توسعه علایم روشنی دریافت نمیکنید که آیا حمایت خواهند کرد، موجب بلاتکلیفی زیاد میشود.
گزارش جدید مجمع بینالمللی تغییرات آبوهوایی (آیپیسیسی) میگوید وضعیت آب و هوایی جهان اکنون «افسار گسیخته» مینماید و اگر اقدام مهم و فوری صورت نگیرد چه بسا پیشبینیها برای کنترل افزایش ۱.۵ درجهای دمای هوا اکنون باید نگران افزایش ۳ درجه سلسیوسی دما باشد.
در این گزارش آمده اگر قرار است افزایش دمای کرهزمین در قرن ۲۱ در حد ۱.۵ درجه سلسیوس کنترل شود باید «اقدامات عظیم و بیسابقه در اسرع وقت» آغاز شود و میزان تولید گازهای گلخانهای تا سال ۲۰۳۰ دست کم ۴۵ درصد کاهش یابد.
عربستان سعودی، کویت، آمریکا و روسیه گفتند موافق گنجاندن واژههایی چون «استقبال و حمایت» از نتایج این گزارش نیستند و ترجیح میدهند به جای آن از واژههایی چون یافتههای این گزارش را مدنظر بگیرند.
وقتی اجماعی بر سر این موضوع صورت نگرفت، گزارش آیپیسیسی کنار گذاشته شد که موجب تعجب اکثریت کشورها شد.
اما دراین نشست تصمیم بر این است که تا پایان این کنفرانس، «تصمیمات کنوانسیون تنوع بیولوژیکی» گزارش آیپیسیسی را به رسمیت بشناسد.
تسریع در کاهش سوختهای کربنی
کشورها تحت فشار زیادی هستند که کاهش سوختهای کربنی را بهدلیل ضرورت بالا در دستور کار خود قرار دهند. در پرتوی گزارش آیپیسیسی بسیاری ازنمایندگان خواهان تسریع در این امر تا پیش از ۲۰۲۰ هستند که بتوانند افزایش ۱.۵ درجهای دمای هوا را زیر این حد حفظ کنند.
