در آستانه عصر جدید برق
سیستم انرژی جهانی پایدار نیست و به وضوح با منابع فزاینده ای که اغلب ناپایدار است و تغییرات اقلیمی است، به وضوح نشان داده می شود. برنامه های فراگیر برای تغییر آن – در درجه اول با کمک فن آوری های دیجیتال و سیستم های تولید انرژی توزیع شده. هدف از این طرح ها صرف سوختن فسیلی است. شبکه Footprint Global یکی از معروف ترین موسسات تحقیقاتی است که به چالش های موجود در جهان دچار کمبود منابع می پردازد.
به گزارش <.<.انرژی امروز>.>. از زیمنس، اخیرا به این نکته اشاره شده است که بشر در حال مصرف 50 درصد منابع بیشتر از زمین می تواند عرضه کند. در عین حال، سطح بالای انتشار گازهای دی اکسید کربن، دمای هوا را به آرامی، اما به طور پیوسته افزایش می دهد.
زمان برای پایداری
اگر کاری برای اکو سیستم نکنیم که با ظرافت به تعادل رسیده و برای غذا و دیگر مواد مورد نیازمان مانند آب تازه به آن نیاز داریم، به زودی از بین خواهد رفت. با این حال ،چالشهایی که تهدیدی برای محیط زیست تلقی میشوند تنها زمانی قابل دستیابی هستند که اقتصادهای بزرگ دنیا و سیستمهای انرژیشان هر چه بیشتر به انرژیهای تجدیدپذیر روی بیاورند. از یک طرف، برای این کار باید تاکید بر استفاده دوباره از مواد اولیه و بازیابی و اقتصاد چرخشی باشد. از طرف دیگر انرژیهای تجدیدپذیر باید بتوانند پاسخگوی نیازهای بیشتری از ما باشند در حالی که مصرف انرژی هم باید در نتیجهی کارایی بیشتر منابع انرژی رو به کاهش باشد.
آیا این یک خیال واهی است؟ نه واقعا! طرح کلی این نوع سیستمهای انرژی تجدیدپذیر در آلمان کمکم روشن شده است. آلمان با طرح «انتقال انرژی»اش، اولین کشوری در دنیا است که هدف جاهطلبانه منابع انرژی تجدیدپذیر را برای خود برگزیده است. اگر بخواهیم به آسانی این موضوع را توضیح دهیم: دولت آلمان به دنبال اهداف زیر است:
خروج کامل از انرژی هستهای تا سال ۲۰۲۲، تولید ۸۰ درصد برق کل کشور تنها با استفاده از منابع تجدیدپذیر تا سال ۲۰۵۰ و کاهش ۸۰ درصدی گازهای گلخانهای در سالهای بین ۱۹۹۰ و ۲۰۵۰
برنامه مدل انرژی
انتقال انرژی آلمان توسط سایر کشورها تحت نظارت است. بسیاری متوجه شده اند که باید اقدامات لازم را علیه تغییرات اقلیمی و افزایش کمبود منابع انجام دهند. علاوه بر این، آنها نیز متوجه شده اند که این چالش را تنها می توان با تامین یک منبع ثابت از برق از منابع تجدیدپذیر انرژی، برطرف کرد.
با این حال، پیشرفت های تکنولوژیکی و نوآوری های عمده در بخش انرژی لازم خواهد بود تا این امکان را فراهم کند. علاوه بر این، چنین پیشرفت هایی در بسیاری از زمینه ها، از جمله بهره وری انرژی و تولید، انتقال و ذخیره برق، باید انجام شود. این اقدامات باید در مجموع 11 منطقه انجام شود. تا زمانی که این کار انجام نشود، می تواند یک سیستم انرژی پایدار ایجاد شود. خبر خوب این است که ما مجبور نیستیم فن آوری های کاملا جدید را اختراع کنیم، چرا که بسیاری از راه حل های مورد نیاز در حال حاضر در دسترس هستند یا در حال توسعه هستند.
خداحافظی با سوختهای فسیلی
دولت ها این مقدار را افزایش می دهند. به منظور اختراع در عصر جدید برق، سران کشورهای G7 در نشست 2015 خود در المو، آلمان، اعلام کردند که آنها تا سال 2100 تمام اقتصاد خود را با عدم استفاده از سوخت های فسیلی و استفاده از الکتریسیته به عنوان منبع جهانی انرژی، کاملا از سوخت های کربنی جدا کنند. در کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در پاریس در دسامبر 2015، کشورهای عضو موافقتنامه حفاظت از آب و هوا جدید را برای تکمیل پروتکل کیوتو تصویب کردند. این یک گام مهم در جهت درست است. با این حال، همانطور که نمودار ها و سایر واقعیت ها به وضوح نشان می دهد، تلاش های زیادی برای دستیابی به تغییر در میزان انتشار در سال 2020، تا تغییرات آب و هوایی از هدف دو درجه سلسیوس انجام شده است. این گام ها چالش ها و همچنین فرصت ها برای بشر، طبیعت و اقتصاد را در بر می گیرد.