وضعیت انرژی های تجدیدپذیر در خاورمیانه و شمال آفریقا
انرژی های تجدید پذیر نقش کلیدی در انتقال انرژی پایدار منطقه ای دارند که باید در چارچوب وسیعی از توسعه اقتصادی و اجتماعی منطقه مورد توجه قرار گیرد و تاثیرات استفاده از انرژی های تجدید پذیر در سراسر جامعه بوسیله رشد و تنوع اقتصادی، ایجاد شغل، بهبود تعادل تجارت و همچنین تقویت امنیت آب دیده می شود.
به گزارش <.<.انرژی امروز>.>. از آژانس بین المللی انرژی های تجدید پذیر: با وجود پتانسیل منابع انرژی در سراسر منطقه، تا سال 2015، تقریبا 80 درصد از رشد انرژی غیرمتعارف در چهار کشور از 22 کشور عضو متمرکز شده است و انرژی های تجدید پذیر تنها 6 درصد از ظرفیت تولید برق نصب شده را تشکیل می دهد.
با این حال، روند فعلی نشان می دهد که چشم انداز انرژی تجدید پذیر به سرعت در حال تحول است و پیشرفت های قابل توجهی در این زمینه صورت گرفته است.
در سال 2016، 11 میلیارد دلار در انرژی تجدیدپذیر در سراسر منطقه عرب سرمایه گذاری شد، این رقم در مقایسه با 1.2 میلیارد دلار در سال 2008 و یا نه برابر افزایش تنها در هشت سال می باشد.
امروزه، چندین کشور در منطقه از پیشگامان جهانی در توسعه انرژی تجدیدپذیر هستند. نتایج مزایده های جدید بالاترین قیمت انرژی های خورشیدی در دنیا را در پی داشت: 17.8 دلار مگاوات ساعت برای پروژه ساکاکا در عربستان سعودی، 24.2 و 29.9 دلار مگاوات ساعت در ابوظبی و دوبی.
این منطقه فواید اقتصادی-اجتماعی استفاده از انرژی های تجدیدپذیر را به رسمیت شناخته است که فرصتی است برای گوناگون سازی صنعتی، فعالیت های جدید زنجیره-ارزش و انتقال تکنولوژی. به همین ترتیب، مراکش با برقراری مهارت ها، صنایع ملی برای گرمایش آبی خورشیدی پایه گذاری و 13 هزار شغل جدید ایجاد کرده است.
به علاوه بزرگترین نیروگاه خورشیدی متمرکز در واردات 42 درصد نیازهایش را از کارخانه های داخلی فراهم می کند. مراکش کماکان در منطقه بیشترین تعداد نیروگاه های تجدیدپذیر را داراست، و قرار است تا سال 2030، 52 درصد نیروگاه های انرژی تجدید پذیر کشور را نصب کند.
به علاوه انتظار می رود این اهداف بلند پروازانه بر اساس طرح های ملی که توسط تمام کشور های منطقه گذاشته شده اند تبدیل به توانایی 80 گیگاواتی انرژی های تجدید پذیر تا سال 2030 شود، همانطور که بارها در برآوردهای کشوری IRENA ذکر شده و در PACE منعکس شده، برای دست یابی به این اهداف، برقراری ساختارهای سیاسی، تنظیمی، فنی و اقتصادی که استفاده با مقیاس بالای انرژی های تجدیدپذیر را ممکن می سازد، ضروری است.
