عصر LNG در 2019 آغاز می‌شود

آلایندگی کمتر گاز طبیعی و وفور آن و مخصوصا LNG باعث شده است که این سوخت فسیلی به عنوان منبعی ایده‌آل برای جایگزینی با سوخت زغال سنگ و یا منبع انرژی تکمیلی برای انرژی‌های تجدیدپذیر به حساب بیاید. از این رو می‌توان انتظار داشت هم به دلایل زیست محیطی و هم به دلایل اقتصادی و سیاسی، سال 2019، سال ثبت رکورد برای LNG باشد.

به گزارش خبرنگار بین الملل «انرژی امروز» سال گذشته میلادی، دوستداران محیط زیست و به طور کلی همه کنشگران انرژی و محیط زیست توجه بسیاری به منابع انرژی پاک داشتند. در مقابل با خروج یکجانبه ایالات متحده از پیمان اقلیمی پاریس، بقیه دنیا در تصمیم خود برای مقابله با تغییرات اقلیم باهم هم‌صدا شدند.

اویل پرایس معتقد است که سال جاری سال ثبت رکورد برای پروژه‌های LNG خواهد بود و این پروژه‌ها به مرحله تصمیم‌گیری تامین مالی نهایی FID برسند. اما در این میان تعدادی از این پروژه‌ها به دلایل سیاسی، اقتصادی و جغرافیایی شانس بیشتری برای تکمیل دارند.

بازار جهانی LNG در حال گسترده‌تر شدن است اما تمرکز‌ها به سوی شرق است، جایی که 7 خریدار بزرگ LNG دنیا بیش از نیمی از بازار را از آن خود کرده‌اند.

این خریداران شامل CNOOC چین، CPC تایوان، JERA ژاپن، KOGAS کره جنوبی، PetroChina، Sinopec چین، و Tokyo Gas ژاپن هستند.

علاوه بر این انتظار می‌رود تا سال 2030 تقاضا برای LNG در منطقه آسیا پسفیک با رشد 60 درصدی به 337 میلیون تن در سال برسد. برای مقایسه باید در نظر داشته در حال حاضر بازار جهانی LNG به استثنای آسیا فقط 75 میلیون تن در سال است.

چین اصلی‌ترین عامل رشد بازار LNG، حدود 50 درصد از رشد جهانی این بازار را از آن خود کرده است. انتظار می‌رود با تلاش‌های چین برای مقابله با آلودگی هوای شهرها و کاهش انتشارات کربن، تقاضا برای LNG در این کشور افزایش هم یابد.

در کنار تغییرات در بخش تقاضا، بخش عرضه نیز تاثیرات بسیاری بر بازار 2019 خواهد داشت.

هرچند پروژه‌های تایید شده در دو سال گذشته مشابه هم بوده‌اند اما ظرفیت تاسیسات آن‌ها مختلف است.

بنا بر گزارش‌ها، متوسط پروژه‌هایی که در 2019 به FID رسیده‌اند دو برابر اندازه پروژه‌هایی هستند که در سال گذشته انجام شده‌ بودند.

بر اساس اعلام وود مکنزی، پروژه‌های آرکتیک 2 نواتک روسیه، یکی دو پروژه در موزامبیک، 3 پروژه در ایالات متحده و پروژه‌های توسعه‌ای در استرالیا و پاپوآ گینه نو، بیشترین بخت و اقبال برای تکمیل در 2019 را دارند.

این سرمایه‌گذاری‌ها به تنهایی به 50 میلیارد دلار می‌رسند. در حالی که صنایع LNG قطر در این میان به حساب نیامده است آن هم در بزرگ‌ترین میدان گازی جهان، یعنی گنبد شمالی.

اویل پرایس معتقد است این FID ها تنها به دلیل مسائل جغرافیایی یا اقتصادی نیست. ثبات سیاسی استرالیا و هواخواهی آن از بازار آزاد، این پروژه‌ را تبدیل به یک فرصت برای شرکت‌های مختلف کرده است.

ثبات، سودآوری و نزدیکی جغرافیایی به بازارهای آسیایی باعث شده استرالیا به یکی از بزرگ‌ترین تامین کنندگان LNG آسیا در سال 2018 تبدیل شود. اما حالا ممکن است بعد از انتخابات 2019 این مقام دچار تزلزل شود.

حزب کارگر استرالیا قصد دارد مکانیسم کنترل دائمی برای LNG وضع کند که ممکن است سرمایه‌گذاری در این کشور را دچار مشکل نماید.

در سوی دیگر دنیا هم عوامل سیاسی باعث شده‌اند که آرکتیک 2 نواتک در روسیه بخت توسعه‌ای بیشتری یابد. جنگ تجاری بین پکن و واشینگتن باعث شده چین محتاطانه به خرید LNG از ایالات متحده بپردازد و وابستگی خود به دولت غیرقابل پیش بینی آمریکا را کاهش دهد. LNG روسیه گزینه خوبی برای پکن است.

از سویی روسیه به دنبال همکاری با اوپک برای کاهش تولید نفت قدرت نفوذ خود در عربستان را هم افزایش داده است.

خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان پیشتر از علاقه عربستان به سرمایه‌گذاری در پروژه LNG آرکتیک 2 به میزان 5 میلیارد دلار خبر داده بود.

صلح تجاری بین آمریکا و چین می‌تواند تغییر دهنده بازی در ترمینال‌های LNG باشد. بسیاری از پروژه‌ها به دنبال ضمانت‌های مالی قراردادهای خرید طولانی مدت هستند.

از نظر سیاسی روسیه برای قراردادهای طولانی مدت خرید چین می‌تواند سرمایه‌‌گذاری مطمئنی باشد در حالی که آمریکا به عنوان یک خطر برای این کشور مطرح است.

اما علارغم خطرهای سیاسی، 2019 سالی محوری برای تولید LNG خواهد بود که رکوردی هم در سرمایه‌گذاری‌های این بخش از انرژی را به ثبت می‌رساند.