روشی اصلاح‌شده برای بهبود برآورد پتانسیل سنگ مادر با استفاده از نمودارهای چاه‌پیمایی

در حال حاضر مدل پسی1 کاربرد زیادی در تشخیص و محاسبه‌ی کربن آلی سنگ‌های مادر پیدا کرده است. این مدل از هم‌پوشانی لاگ‌های تخلخل و لاگ مقاومت ویژه استفاده می‌کند. در سنگ‌های فقیر، اشباع آب این دو لاگ با یکدیگر موازی است و می‌توانند روی هم قرار داشته باشند. اما در سنگ‌های مخزنی هیدروکربن‌دار و سنگ‌های غیرمخزنی غنی از ماده‌ی آلی، جدایشی بین این دو لاگ اتفاق می‌افتد که متناسب با غنی‌شدگی آلی است. یکی از مهم‌ترین قسمت‌های کار با مدل پسی تعیین خط مبناست؛ چرا که با تعیین صحیح خط مبنا می‌توان مقدار کربن آلی کل (TOC) را به‌درستی برآورد کرد. در 2012 طرح ارزیابی مخازن نفت و گاز کشف‌نشده و مخازن قابل‌بازیافت در سنگ مادرهای بخش زیرین ژوراسیک تا کرتاسه‌ی زیرین ایالت آلاسکای آمریکا انجام و در نبود داده‌های ژئوشیمی آلی، جهت تعیین قابلیت هیدروکربن‌زایی شیل‌ها، روش اصلاحی بر اساس لاگ‌های چاه‌پیمایی ارائه شد. در این روش به‌جای تعیین خط مبنا و محاسبه‌ی ΔlogR از متغیرهای ΔDTX و استفاده شده است. در مقاله‌ی حاضر برای تعیین کربن آلی کل یا TOC از داده‌های دو ناحیه‌ی مختلف واقع در جنوب‌غرب ایران بهره‌برداری شد و در مرحله‌ی بعد به‌جای متغیر ΔlogR از متغیر جدید  در مدل پسی استفاده گردید. مقایسه‌ی TOC حاصل از این روش با TOC به‌دست آمده از داده‌های آزمایشگاهی نشان داد که درستی و دقت این روش نسبت به مدل پسی بیشتر است. در این مقاله به‌دلیل محرمانه بودن داده‌ها تنها نتایج پژوهش انجام شده اعلام می گردد.