یکصد راه حل برای معکوس نمودن فرآیند گرمایش جهانی
سلام. قصد دارم شما را با کلمهای آشنا کنم که تا حالا نشنیدهاید، اما باید بدانید: عبارت فروکش. فروکش روشی جدید برای فکر کردن و اقدام در مورد گرمایش جهانی است. هدفی است برای آیندهای است که میخواهیم. آیندهای که در آن معکوس نمودن جریان گرمایش جهانی امکانپذیر است. فروکش، آن نقطه شروعی است که وقتی شروع کاهش سالیانه غلظت گازهای گلخانهانهای اتفاق میفتد. خیلی سادهتر، آن نقطه شروعی است یکه مصرف گازهای گلخانهای بیشتر از تولید آنها میگردد. ما همه نگران تغییرات اقلیمی هستیم اما تغییرات اقلیمی جای نگرانی ندارد. تغییرات اقلیمی بیان مسئله است. این بازخورد نظام سیاره ما است که به ما میگوید چه اتفاقی خواهد افتاد. مشکل گرم شدن کره زمین است، که با افزایش غلظت گازهای گلخانهای ناشی از فعالیتهای بشر در حال فزونی است. پس چگونه مشکل را حل کنیم؟ چگونه فرآیند گرم شدن کره زمین معکوس نماییم؟ تنها راهی که ما میشناسیم اجتناب از افزایش گازهای گلخانهای و تقلیل غلظت گازهای گلخانهای جو زمین است. میدانم. با توجه به وضعیت فعلی مان غیر ممکن به نظر میرسد اما بشریت قبلا دانسته چه باید بکند. ما دارای تکنولوژیهای کارآمد و اجرایی برای نیل به این هدف هستیم. و پیش از این اتفاق افتاده است. آنچه ما نیاز داریم تسریع در اجرا است. و تغییر گفتمان از ترس و سردرگمی که تنها به بی تفاوتی منجر میشود به درک و امکانیابی و در نتیجه فرصتیابی است. من برای سازمانی با پروژه تقلیل گازهای گلخانهای کار میکنم. و در چهار سال گذشته همراه با یک تیم از محققان و نویسندگان از سراسر جهان، ما یکصد راه حل برای کاهش گرمایش جهانی، طرحریزی نمودهایم. هشتاد مورد از آنها در حال حاضر وجود دارد، و هنگامی که این۸۰ مورد با هم تجمیع شوند قادرند کاهش گرمایش جهانی را منتج شوند. و۲۰ مورد دیگر در صورت تحقق میتوانند پیشرفت ما را تسریع بخشند. این راه حلها قابل اجرا، مقیاس پذیر و از نظر مالی قابل اجرا هستند. و یکی یا بیش از سه چیز را انجام میدهند: جایگزین انرژی مبتنی بر سوخت فسیلی با منابع پاک و تجدید شونده؛ کاهش مصرف از طریق فناوریهای افزایش بهرهوری و تغییر رفتار؛ و متابولیسم کربن در زیست توده گیاهی و خاک از طریق فرآیندی که همه ما در مدرسه یاد گرفتهایم. جادوی فتوسنتز. تلفیقی از این سه مکانیسم، کاهش گازهای گلخانهای را امکانپذیر میکند. خب چطور باید به آنجا رسید؟ خوب، پاسخ مختصر در اینجاست. این لیستی از ۲۰ راه حل برتر برای کاهش گرم شدن کره زمین است. حالا، من به جزئیات بیشتری خواهم پرداخت. چند ثانیه به لیست نگاه نمایید. منحصر به فرد است، میدانم، از توربینهای بادی ساحلی تا آموزش دختران، از رژیمهای غنی گیاهی تا فناوری انژری خورشیدی در پشتبام ساختمان. خوب اجازه بدید کمی آنرا بشکافم. در سمت راست اسلاید شما ارقام را در واحد هزار تن و یا میلیارد تن میبینید. که مقدارهمظرفیت مولکول دی اکسید کربن کاسته شده از جو کره زمین را نشان میدهد. هنگامی که راه حل در سرتاسر جهان برای یک دوره بیش از سی سال اجرا گردد. حالا هنگامی که در مورد راه حلهای آب و هوایی فکر میکنیم، ما اغلب در مورد تولید برق فکر میکنیم. درباره انرژیهای تجدیدپذیر به عنوان مجموعهای از راهحلها فکر میکنیم. و آنها فوق العاده مهم هستند. اما اولین چیزی که باید درباره این لیست مورد توجه قرار گیرد این است که تنها پنج مورد از ۲۰ راه حل مربوط به الکتریسیته است. صادقانه چیزی که ما را شگفت زده کرد، این بود که هشت تا از آن بیست مربوط به فرآیند تغذیه ما بود. تاثیر غذا بر آب و هوا ممکن است برای بسیاری از مردم جالب باشد، اما آنچه این نتایج نشان میدهد این است که تصمیماتی که ما هر روز میگیریم درباره تولید، خرید و مصرف مواد غذایی، شاید هر فردی برای کاهش گرم شدن کره زمین نقش مهمی داشته باشد. و چگونگی مدیریت کره زمین بسیار مهم است. حفاظت از جنگلها، تالابها و مناطق حفاظت شده موجب گسترش و ایجاد موارد مصرفی جدید عنصر کربن میشود که به طور مستقیم کربن را کاهش میدهد. چطور این کاهش اتفاق میافتد. و هنگامیکه باهم غذا تهیه میکنیم و زمین را مدیریت میکنیم، ۱۲ مورد از ۲۰ راهحل برتر، به چگونگی و چرایی استفاده ما از زمین مرتبط است. این اساسا موجب تغییر تفکر سنتی مرتبط با راه حلهای کاهش تغییرات اقلیمی است. اما بیایید به موارد بالای لیست نگاهی بیاندازیم. چون فکر میکنم آنچه که آنجا هست شما را متعجب خواهد کرد. تنها راه حل تاثیرگذار، با توجه به این تحلیل، میتواند مدیریت ابزار سرمایش باشد، یا مدیریت درست و تخریب ماده هیدرو فلوئورو کربن (HFC) مصرفی دستگاههای یخچال و کولرهای گازی است. ما با پروتکل مونترال برای محدود کردن تولیدکلرو فلور کربنها کاری عالی انجام دادیم، به خاطر اثر آنها بر روی لایه ازن. اما آنها با HFC جایگزین شدند، که صدها تا هزاران برابر قویتر از گاز گلخانهای دی اکسید کربن است. و کاهش ۹۰ هزار تنی حالت محافظهکارانه است. اگر ما برروی تاثیر توافقنامه کیگالی ۲۰۱۶ حساب باز کردهایم، که خواستار خروج هیدروفلوئوروکربنها و جایگزینی با مبردهای طبیعی که امروزه وجود دارند، که قادر است از افزایش ۱۲۰ تا ۲۰۰ هزار تن گازهای گلخانهای جلوگیری نماید. شاید شما شگفت زده شدهاید. حالا، قبل از رفتن به برخی از جزئیات راه حلهای خاص شما ممکن است تعجب کنید چگونه به این محاسبات رسیدیم خوب، اول از همه، ما اطلاعات زیادی جمع آوری کردیم، و ما از تحلیل آماری برای ایجاد دامنهها استفاده کردیم که به ما اجازه میدهد انتخابهای معقولی برای تک تک دادههای وارد شده در مدل داشته باشیم. و ما رویکرد محافظهکارانهای برای پیادهسازی کل پروژه انتخاب کردیم. همه دادهها در مدل وارد شدند، بلند پروازانه، اما قابل اعتماد پیش بینی شده در آینده و در مقایسه با آنچه که ما باید به هر حال انجام دهیم. برای مثال۸۴ هزار تن CO2 با استفاده از توربینهای بادی ساحلی کاهش یافت، منتج از الکتریسیته تولیدی مزارع باد که در غیر این از نیروگاههای زغال سنگی یا گازی تولید خواهد شد. ما تمام هزینهها برای ساخت و کار نیروگاهها را محاسبه میکنیم و تمامی مواد تولیدی انتشار یافته. فرآیند مشابهای برای مقایسه بازیافت در مقابل دفن زباله استفاده میشود بازیافت در مقابل کشاورزی صنعتی، محافظت در مقابل قطع جنگلها نتایج پس از آن در داخل و در سرتاسر سیستم یکپارچه میشوند برای جلوگیری از محاسبه مجدد و آن را اضافه کنید تا ببینید واقعا ما در معرض کاهش گازهای گلخانهای قرار میگیریم خوب، بیایید به برخی از راهحلهای خاص بگردیم. استفاده از انژری خورشیدی در پشت بام ساختمان در رتبه ۱۰ قرار میگیرد. وقتی منظرهٔ پنلهای خورشیدی پشت بام را در ذهن تصویر میکنیم. ما اغلب یک انبار را در میامی با پوششی از پنلهای خورشیدی را تصور میکنیم. اما اینها راه حلهای مرتبط با مناطق شهر و روستایی هستند کشورهای با درآمد بالا و پایین و آنها سودهای تصاعدی دارند. این خانوادهای در جزیره نی در دریاچه تیتاکاکا است در حال دریافت اولین پنل خورشیدی خود هستند. پیش از این برای پخت و پز و روشنایی از نفت سفید استفاده شده بود. نفت سفید در جزیره نی. پس با نصب پنلهای خورشید، این خانواده هم به کاهش انتشار گازهای گلخانهای کمک کرد، بلکه برای خانواده ایمنی و امنیت فراهم شد. و جنگلهای گرمسیری داستان خود را میگویند. حفاظت زمینهای مناطق استوایی در حال حاضر تضعیف شده است راه حل شماره پنج با بازیابی طبیعی موجب معکوس نمودن جریان گرم شدن کره زمین میگردد. ما میتوانیم به درختان را چوبهای غولآسایی از کربن تصور کنیم. این کاهش گازهای گلخانهای هرساله در حال وقوع است، کربن فضای جو زمین از طریق فتوسنتز برداشت میشود، که دی اکسید کربن به زیست توده گیاهی و کربن آلی خاک تبدیل میشود. و ما باید دوباره فکر کنیم برای ایجاد بازیافت بیشتر، چگونه باید غذایمان را تولیدکنیم. راههای زیادی برای تحقق این امر هست و ما بیش از ۱۳ موردشان را بررسی کردهایم، اما اینها راههای جدید تولید مواد غذایی نیستند. آنها قرنها، نسلها ممارست کردهاند. اما آنها به طور فزاینده ای توسط کشاورزی مدرن آواره میشوند کشاورزی که توسعه دهنده کاربرد شخم، تککشتی و استفاده از کودهای مصنوعی و آفتکشها است که موجب تخریب زمین میشود و آن را به یک رهاکننده گازهای گلخانهای صرف تبدیل میکند. از سوی دیگر کشاورزی بازیابی شده، سلامت و بهرهوری خاک را بهبود میبخشد موجب افزایش عملکرد ذخیره آب در خاک را بهبود میبخشد سودهای کشاورزان خردهپا و عملیات کشاورزی وسیع به طور یکسان و کربن را به زمین میآورد. این پیروزی برنده برنده برنده است. (خنده) و این فقط چگونگی تولید غذا نیست اما آنچه ما مصرف میکنیم که بر گرمایش جهانی تاثیر زیادی دارد. رژیم غنی گیاهی، یک رژیم گیاهخواری نیست، هرچند من انتخابکنندگان این گزینهها را تحسین میکنم. این رژیم غذایی سالم است به لحاظ اینکه چقدر مصرف میکنیم، و به ویژه چقدر گوشت مصرف میشود در مناطق ثروتمند جهان، ما بیش از حد مصرف میکنیم. با این حال، درکشورهای کم درآمد کالری و مصرف پروتئین کافی نیست. این نیاز به تعادل دوباره دارد و این در تعادل دوباره است که یک رژیم غنی گیاهی راه حل شماره ۴ میشود برای معکوس نمودن جریان گرم شدن کره زمین. علاوه بر این، حدود یک سوم از تمام مواد غذایی تولید شده مصرف نمیشود، و مواد غذایی اسراف شده موجب انتشار هشت درصد از گازهای گلخانه ای جهان میشود. ما باید کل زنجیره عرضه مواد غذایی را بازنگری نماییم این ضرر و زیان اتفاق میافتد در کشورهای کم درآمد، پس از برداشت مواد غذایی از مزرعه، بیشتر غذا در ابتدای زنجیره تامین هدر میرود. به دلیل چالش زیرساخت و ذخیره سازی. در کشورهای کم درآمد غذا توسط مصرف کنندگان هدر نمیرود که برای تغذیه مردم خود تقلا میکند. درعوض، در کشورهای توسعه یافته، پس از برداشت مواد غذایی از مزرعه بیشتر غذا تا انتهای زنجیره تامین هدر میرود توسط بازارها و مصرفکنندگان، و سرانجام خوراکیهای اسراف شده در مناطق دفن زباله است جایی که متان منتشر میشود همانطور که تجزیه میشود این مشکل انتخاب مصرفکننده است. این مسئله فناوری نیست. جلوگیری از اتلاف مواد غذایی از ابتدا راه حل شماره ۳ است. اما اینجا مورد جالبی است. هنگامیکه به سیستم غذا بعنوان یک مجموعه نگاه میکنیم و ما تمام راه حلهای تولید را پیاده سازی میکنیم مانند کشاورزی بازسازی شده و ما یک رژیم غنی از گیاه را انتخاب میکنیم و ما ضایعات غذایی را کاهش میدهیم تحقیقات ما نشان میدهد که ما غذای کافی در زمینهای کشاورزی تولید میکنیم برای تغذیه جمعیت رو به رشد جهان یک رژیم غذایی سالم و غنی از مواد مغذی در حال حاضر تا سال ۲۰۵۰ و فراتر از آن. این بدان معنی است که برای تولید مواد غذایی نیازی به قطع درختان جنگلها نداریم. راهحل برای معکوس کردن جریان گرمایش جهانی شبیه راهحلهای رفع نا امنی غذایی هستند. حالا، راه حلی که اغلب در مورد آن به مقدار کافی صحبت نمیکنیم، برنامهریزی خانوادگی. بوسیله مهیا سازی مردان و زنان حق انتخاب چه وقت، چطور و شروط افزایش اعضای خانواده از طریق کلینیکهای بهداشت باروری و آموزش و پرورش، دسترسی به پیشگیری از بارداری و آزادی از آزار و اذیت می تواند جمعیت جهانی را تا سال ۲۰۵۰ کاهش دهد. کاهش جمعیت یعنی کاهش تقاضا برای الکتریسیته، غذا، سفر، مسکن و سایر منابع دیگر. کل انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای که برای تولید تقاضای بالاتر استفاده میشود با فراهم کردن حقوق اولیه انسان کاهش مییابد با انتخاب چه وقت، چطور و شروط افزایش تعداد اعضای خانواده اما تنظیم خانواده نمیتواند بدون برخورداری از کیفیت برابر تحصیلات اتفاق بیفتد در حال حاضر برای برخی از دختران ممنوعیت دسترسی وجود دارد. حال ما این اختیار را به خودمان دادهایم چون تاثیر آموزش جهانی و منابع برنامهریزی خانواده بشدت جدایی ناپذیرند، آنها را به دو قسمت کنیم. اما آموزش دختران و برنامهریزی خانواده با هم آمیخته است. راه حل شماره یک است برای کاهش گرم شدن کره زمین، تقریبا از گازهای گلخانهای ۱۲۰ میلیارد تن کاسته شود. پس امکان کاهش وجود دارد؟ پاسخ مثبت است، ممکن است اما، به همه ۸۰ راهحل نیاز داریم. موارد مهم یا زیر مجموعهای از راه حلها وجود ندارد که ما را به آنجا برساند. راه حلهای بالا ما را به دور دست میبرد اما چیزی به عنوان یک راهحل کوچک وجود ندارد. ما به همه ۸۰ نیاز داریم اما اینجا چیز عالی است. ما میخواهیم این راه حلها را اجرا کنیم آیا گرم شدن کره زمین بعنوان مشکل است، چرا که آنها برای رفاه انسان و سیاره زمین مزایای فراوانی دارند. برق تجدیدپذیر منجر به پاکیزگی، دسترسی فراوان به انرژی برای همه میشود. یک رژیم غذایی غنی از گیاه، کاهش زبالههای مواد غذایی نتیجه یک جمعیت جهانی سالم با معاش و غذای کافی است. تنظیم خانواده و آموزش دختران؟ حقوق انسانها است، برابری جنسیتی. بهبود اقتصادی و حق آزادی انتخاب. این عدالت است. کشاورزی بازدارنده، مدیریت چرای دام، جنگلداری، مراتع جنگلی بهبود سلامت خاک، سودمندی کشاورزان و کربن را به زمین بر میگرداند. حفاظت از اکوسیستم ما و حفظ تنوع زیستی و محافظت از سلامت سیاره ما و اکسیژنی که نفس میکشیم. مزایای آشکاری است که برای تمامی گونهها غیرقابل محاسبه است. اما آخرین نکته، چرا که من میدانم که این احتمالا در همه ذهن است؛ هزینه اینها چقدر است؟ خوب، ما تخمین میزنیم که برای اجرای تمام ۸۰ راهحل طی دوره ۳۰ ساله حدود ۲۹ هزار میلیارد دلار هزینه دارد. تنها ۱۰۰۰ میلیارد دلار در سال. در حال حاضر، به نظر میرسد مبلغ زیادی است، اما بیاد بیاوریم که تولید ناخالص داخلی جهانی سالانه بیش از ۸۰،۰۰۰ میلیارد دلار است. و برآورد شده که از اجرای این راهحلها ۷۴ هزار میلیارد دلار بیش از دو برابر هزینهها صرفه جویی میشود. ۴۴ هزار میلیارد دلار صرفه جویی خالص است. بنابراین کاهش گازهای گلخانهای امکانپذیر است. میتوانیم آن را انجام دهیم اگر بخواهیم. هزینه زیادی ندارد و برگشت سرمایه آن زیاد است. جای تعجب است. هنگامی که این راه حلها را پیاده سازی میکنیم، ما راه کسب و کار را تغییر میدهیم از سیستمی که ذاتا استثمارگر و استخراج کننده است به حالت نرمال جدیدی که ترمیم کننده و بازسازی کننده طبیعت است. ما باید اهداف جهانی خود به منظور حرکت به سمت پایداری بازنگری کنیم. به سمت بازسازی و در امتداد راه معکوس نمودن فرآیند گرمایش جهانی. متشکرم. (تشویق)