نگاهی بر قراردادهای مشارکت در تولید و نقش آن در حوضه خزر جنوبی
قراردادهای مشارکت در تولید که در اواسط دهه 1960 توسط دولت اندونزی معرفی گردید، امروزه نقش مهمی در اکتشاف، توسعه و تولید میادین نفتی در بسیاری از مناطق جهان ایفا کرده است. در یک قرارداد مشارکت در تولید، یک شرکت نفتی خارجی یا یک کنسرسیوم متشکل از چندین شرکت بین‌المللی با قبول تمام ریسک‌ها و مخاطرات اقدام به سرمایه‌گذاری در یک میدان یا بلوک اکتشافی می‌کند و در صورت موفقیت‌آمیز بودن اکتشاف و کشف منابع تجاری نفت و گاز، به‌عنوان پاداش در تولید میدان سهیم می‌شود. مشارکت در تولید، مدل قراردادی غالب در دریای خزر می‌باشد. کشورهای آذربایجان و ترکمنستان که مانند جمهوری اسلامی ایران در حوضه خزر جنوبی صاحب پتانسیل هیدروکربنی و میادین نفت و گاز هستند، قراردادهای مشارکت در تولید متعددی را با شرکت‌های بین‌المللی به‌منظور توسعه بلوک‌های خود به امضا رسانیده‌اند. در این مقاله پس از معرفی قراردادهای مشارکت در تولید، اجزای اقتصادی این قالب قراردادی بررسی خواهد گردید. در ادامه، بلوک‌های مشارکت در تولید کشورهای آذربایجان و ترکمنستان در حوضه خزر جنوبی و اطلاعات مربوطه آنها معرفی خواهد شد.
