نمایشگاه یازدهم انرژیهای تجدیدپذیر، ضرورتی برای شرایط خاص
یازدهمین نمایشگاه بینالمللی انرژیهای تجدیدپذیر در شرایطی برگزار میشود که کشور در شرایط خاص اقتصادی قرار گرفته است. این نمایشگاه بهطور قطع میتواند دستاوردهای موثر و عملی برای عبور از این شرایط در بخش انرژی ایجاد نماد.
در طول چند دهه اخیر، راهبرد فرهنگ استفاده صحیح از انرژیهای نو بهعنوان یک راهبرد اساسی در کشورهای توسعهیافته مدنظر قرار گرفته است و با استفاده از این جهتگیری تا حدود زیادی به اهداف راهبردی خود در کنترل و تامین بموقع انرژی نیز دست یافتهاند. آژانس بینالمللی انرژی کاهش تا 40درصد شدت نیاز مصرف انرژی را تا سال 2030 هدفگذاری نموده است، بهگونهای که علیرغم افزایش جمعیت جهانی و ایجاد نیازها و زمینههای مصرف جدید انرژی میزان مصرف نهائی انرژی به کمتر از میزان مصرف در سال 2005 برسد. آژانس بینالمللی برآورد نموده است که کاهش شدت نیاز مصرف انرژی، ازطریق فرآیندهای افزایش کارآیی تا 54 درصد فرآیندهای توسعه استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و زیستتوده (Biomass) تا 23 درصد، انرژی هستهای تا 9درصد و فرآیندهای دیگر تا 14 درصد تحقق یابد.
برنامه راهبردی مدیریت انرژی در دنیا، کاهش حداکثری نیاز مصرف تعدیلشده از منابع تجدیدپذیر انرژی است.
علاوهبر موارد فوق؛ توسعه استفاده محلی و تجهیزاتی از انرژیهای تجدیدپذیر، میکروتوربینهای پربازده، گسترش خودروهای برقی و مولد و فضای عمومی دیجیتال و هوشمند جامعه جهانی، متغییرهای محیط زیستی، بحرانهای اقتصادی و حتی انتقال برق ازطریق امواج، باعث گردیده است که تصویر و برآوردهای نیاز انرژی جهان در چند دهه آینده مبهم و غیرقابل پیشبینی گردد.
شرایط ذکرشده فوق، بیانگر لزوم تجدید نظر کلی در برآوردهای پیشین نیاز مصرف انرژی و بالطیع میزان و مدل سرمایهگذاری در این بخش است. بهنظر میرسد که باید در مدلهای سرمایهگذاری ساخت نیروگاههای بزرگ، خطوط انتقال طولانی و با ولتاژ بالا و حتی شبکههای محلی برق تغییرات بنیادی انجام شود و شاید با تصویر آتی از انرژی، اصلا نیازی به این قبیل سرمایهگذاریها نباشد و جهان عاری از نیروگاهها و شبکههای برق شود و انرژی مورد نیاز بشریت فقط ازطریق افزایش کارآیی و توسعه کاربرد منابع تجدیدپذیر تامین میشود.
در شرایط فوق، نیاز به تعریف جدیدی از اقتصاد انرژی است. بازارهای بورس انرژی بهشدت متنوع و محلی خواهند بود و تنظیمکننده بازارهای انرژی باتوجهبه نیازهای جدید بازتعریف میشوند.
در کشور ما طی چند دهه اخیر، رشد مصرف انرژی حدود 10درصد بوده است که بیشک علاوهبر اینکه امکان سرمایهگذاری سختافزاری و مالی برای تامین نیاز رشد مصرف فوق فراهم نیست، بلکه ادامه روند موجود در آیندهای نزدیک، کشور را به یک واردکننده حاملهای انرژی تبدیل مینماید. لذا بهمنظور برونرفت از چالش فوق، براساس سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری و تکالیف مندرج در برنامههای توسعه، مقرر شده است که شدت مصرف انرژی در پایان برنامه ششم توسعه به 50درصد وضعیت فعلی کاهش یابد.
بررسیها نشان میدهد که بهطور متوسط میتوان با سیاستگذاری، برنامهریزی، اجرای هدفمند برنامهها و بهکارگیری رویکردهای مختلف؛ اقتصادی، حقوقی، فنی، آموزش و آگاهسازی تا 30درصد در مصرف انرژی صرفهجویی نمود و همچنین باتوجهبه پتانسیل بسیار خوب توسعه استفاده از انرژیهای نو امکان تامین بخش بزرگی از انرژی مورد نیاز کشور ازطریق فوق وجود دارد.
همانگونه که اشاره شد تفکر توسعهای و احداث نیروگاهها و شبکههای انتقال و توزیع بهویژه در صنعت برق دیگر پاسخگوی نیاز روزافزون مصرف انرژی نیست و بایستی برای تامین انرژی مورد نیاز، به مدیریت مصرف و ارتقای کارآیی انرژی و توسعه استفاده از انرژیهای نو با رویکرد عملیاتی و کاربردی و با باور قلبی و اراده جدی نگریسته و همچنین ساختاری منسجم و حکومتی برای سیاستگذاری آن وجود داشته باشد.
نمایشگاه انرژیهای تجدیدپذیر در شرایط خاص کشور برگزار میشود و باید حداکثر استفاده از این فرصت برای خوداتکائی برای بخش خصوصی مرتبط با انرژی کشور فراهم شود.