اینستکس نتیجه دیپلماسی اقتصادی است
ما تحریم اقتصادی نیستیم بلکه مورد تهاجم اقتصادی یک کشور قرار داریم که در این راستا از تمامی ابزارها و دیپلماسی سیاسی خود استفاده میکند و به دلیل استفاده از هوشمندی اقتصادی تاثیرگذار هم میشود. بنابراین در این مورد حتی از آمریکا که دشمن ما است باید یاد بگیریم تا بتوانیم تهاجمهای اقتصادی آن را خنثی کنیم. یعنی با واکاوی رفتار آمریکا متوجه شویم که دیپلماسی سیاسی آن در خدمت دیپلماسی اقتصادی برای فلج کردن کشور است تا ما نیز به گونهای رفتار کنیم که آن را خنثی کنیم.
به گزارش «انرژی امروز» از بازار سرمایه، جمشید عدالتیان با تاکید بر نقش دیپلماسی اقتصادی و ضرورت آن گفت: دیپلماسی اقتصادی و دیپلماسی سیاسی دو روی یک سکه هستند اما تا مدتها دیپلماسی سیاسی مهمتر از دیپلماسی اقتصادی برای ما بود، خوشبختانه در حال حضار مشاهده میکنیم که وزیر امور خارجه و سفرا در ملاقاتها و دیدارهای خود سعی میکنند دیپلماسی اقتصادی را نیز فعال کنند برای نمونه همین کانال مالی اینستکس با همه کاستیهای خود نتیجه این دیپلماسی اقتصادی است.
وی ادامه داد: باید توجه داشت که ما تحریم اقتصادی نیستیم بلکه مورد تهاجم اقتصادی یک کشور قرار داریم که در این راستا از تمامی ابزارها و دیپلماسی سیاسی خود استفاده میکند و به دلیل استفاده از هوشمندی اقتصادی تاثیرگذار هم میشود. بنابراین در این مورد حتی از آمریکا که دشمن ما است باید یاد بگیریم تا بتوانیم تهاجمهای اقتصادی آن را خنثی کنیم. یعنی با واکاوی رفتار آمریکا متوجه شویم که دیپلماسی سیاسی آن در خدمت دیپلماسی اقتصادی برای فلج کردن کشور است تا ما نیز به گونهای رفتار کنیم که آن را خنثی کنیم.
وی افزود: در دیپلماسی اقتصادی میتوانیم از تجارب آقای ظریف که فرد کارکشتهای است استفاده کنیم تا راه تنفس اقتصادی که آمریکا به دنبال انسداد آن است باز باشد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: زمانی که دیپلماسی اقتصادی برقرار شد بخش خصوصی و تشکلهای اقتصادی میتوانند از این فضا بهرهبرداری کنند البته اتاق بازرگانی و تشکلها نیز باید پیگیر ایجاد چنین فضایی باشند. خوشبختانه در سفرهای وزیر اقتصاد هیاتی از این بخش حضور دارد که میتواند اتاق بازرگانی کشور را با اتاق بازرگانی کشورهای دیگر پیوند دهد تا همکاری اقتصادی افزایش یابد.
این کارشناس اقتصاد بینالملل با اشاره به اهمیت موافقتنامههای چندجانبه گفت: وقتی دیپلماسی اقتصادی و دیپلماسی سیاسی باهم ترکیب شوند منجر به موافقت نامههای دوجانبه و چند جانبه میشود که میتوانند این تهاجم را تا حدودی خنثی کنند. برای نمونه سازمان اکو که ۱۰ کشور همسایه ما عضو آن هستند ظرفیت بالایی برای این توافقنامه ها به ویژه در زمینه ارتباطات مالی دارد و میتوانیم ارتباطات تجاری و نحوه پرداختها و دریافتیها را در آنجا بحث کنیم.
عدالتیان نقش پیوستن به کنوانسیونهای اقتصادی مانند FATF را در این دیپلماسی اقتصادی گفت: در این مورد همیشه چانهزنی نقش مهمی دارد اگر سود پیوستن به چنین کنوانسیونهایی بر هزینه آن میچربد منطقی است که ما نیز به آن بپیوندیم و در این راستا مسئولین و دیپلماتهای ما باید با هوشمندی هزینه و فایده آن را بسنجند.
