35سال زندگی در بزرگ ترین منطقه انتقال گاز ایران

35سال مستمر فعالیت های شما در صنعت گاز، چگونه آغاز شد و چرا مسئولیت هدایت منطقه دو عملیات انتقال گاز را برعهده گرفتید؟اواسط 1362 و زمانی که از دوران خدمت سربازی و جبهه و جنگ برگشتم، در جهاد سازندگی مشغول به کار شدم. برادر بزرگ من در این دوران، در تلمبه‌خانه‌های خطوط انتقال نفت مارون اصفهان مشغول به کار بود. یک روز ایشان با من تماس گرفت که شرکت گاز در چهارباغ بالا فراخوان داده است و من هم ثبت‌نام کردم. بعد از 2 ماه گزینش انجام شد و با توجه به اینکه دوره‌های فنی جهاد سازندگی در امر موتورهای زمینی را گذرانده بودم، من را پذیرش کردند. از همان روزهای اول به ایستگاه تقویت فشار اعزام شدم و با گذشت 35 سال، همیشه در عملیات انتقال گاز بوده ام و یک روز هم از عملیات فاصله نگرفتم.به طور دقیق، سیزدهم اسفند 1362 بود که وارد شرکت ملی گاز ایران شدم. 20 سال در ایستگاه‌های تقویت فشار در کسوت بهره‌برداری و نوبت‌کار، کار کردم و افتخارم این است که در تمام ایستگاه‌های منطقه کار کرده ام. تاکنون مسئولیت‌های مختلفی ازجمله در امور بهره‌برداری و رئیس ایستگاه و 7 سال نیز رئیس مجتمع دوراهان بودم. در مراحل راه‌اندازی و بهره‌برداری 4 ایستگاه بزرگ نیز شرکت داشتم. خاطرم می آید در سال 1376 که اولین ایستگاه تمام اتوماتیک کشور در پتاوه افتتاح شد، به همراه دکتر توکلی که در آن زمان مهندس ابزار دقیق منطقه بودند و هم اکنون مدیرعامل شرکت انتقال گاز هستند، با حدود 9 ماه کار شبانه‌روزی آن را راه‌اندازی کردیم. از 1388 در مسئولیت های هماهنگی، معاون مهندسی، معاون عملیات ایستگاه‌ها فعالیت داشتم و از اول اسفند 1395به‌عنوان مدیر منطقه وارد ستاد کرسنگ شدم.  چه سالی ازدواج کردید و حاصل زندگی مشترک، چند فرزند بوده است؟در سال 1365 ازدواج کردم و 3 فرزند دارم؛ پسر بزرگم فوق‌لیسانس عمران و طراح سازه‌های صنعتی است، پسر دومم سال پنجم رشته پزشکی است و دخترم 11 ساله و دانش‌آموز است.  حوزه جغرافیایی منطقه تحت مدیریت شما ماموریت و ویژگی های شاخص آن چیست که باعث شده همواره جایگاه خاصی برای این منطقه ترسیم شود؟منطقه دو، بزرگ‌ترین منطقه انتقال گاز کشور است؛ زیرا 30 درصد از توان تجهیزات، 26 درصد تعداد توربوکمپرسورها، 23 درصد از تعداد ایستگاه‌ها و 15درصد از خطوط شرکت انتقال گاز در این منطقه فعال است. در واقع میانگین تجهیزات منطقه دو از متوسط همه مناطق بالاتر است و یک کریدور واقعی انتقال گاز از جنوب به شمال کشور محسوب می‌شود. این منطقه درواقع هاب جریان داده های انتقال گاز از جنوب کشور به شمال کشور نیز محسوب می شود؛ زیرا 36 ایستگاه فیبر نوری و ایستگاه مخابراتی نیز در این مسیر وجود دارد. 6 خط سراسری شامل خطوط اول، دوم، سوم، چهارم، هشتم و دهم سراسری وارد منطقه دو می‌شود. 18 ایستگاه تقویت فشار، 4 مجتمع ایستگاه‌های تقویت فشار و 74 توربوکمپرسور در 5 تایپ داریم.  این حجم از فعالیت های چشمگیر با چه تعداد پرسنل انجام می شود و حداکثر میزان انتقال گاز از منطقه، چقدراست؟هم اکنون حدود 1650 نفر نیروی رسمی و غیررسمی در منطقه مشغول فعالیت هستند. در سال گذشته تا 480 میلیون مترمکعب در پیک نیز انتقال گاز در منطقه انجام شد. برای این کار 63 توربوکمپرسور به کار گرفتیم و 9 ایستگاه از 18 ایستگاه موجود با واحدهای رزرو خود در سرویس بودند. شرکت انتقال گاز کلا 20 ایستگاه با واحدهای رزرو در زمستان پارسال در سرویس داشت که 9 ایستگاه در منطقه دو بود.  از نگاه شما، اصلی ترین ویژگی همکاران فعال در منطقه را چگونه می توان توصیف کرد؟منطقه دو منطقه ای بسیار فعال، توانمند و موثر در انتقال گاز در سراسر کشور محسوب می شود. هرچند مشکلات و چالش‌های متعددی در روند فعالیت ها وجود دارد، اما افتخار ما این است که در مقابل سخت‌ترین چالش‌ها نیز مقاومت می‌کنیم و کوتاه نمی‌آییم. با کمال افتخار اعلام می‌کنم با درایت و دلسوزی مدیرعامل محترم شرکت انتقال گاز، با 99 99 درصد قابلیت اطمینان و اعتماد عملیاتی در کنار تمامی متخصصان صنعت گاز در سراسر کشور، آماده خدمات رسانی هستیم. با ‌نگاهی گذرا به 2 سال گذشته، این واقعیت قابل توجه است که منطقه ما در بسیاری از موفقیت هایی که پرچم‌ شرکت انتقال گاز در ابعاد علمی، فنی، اجتماعی و نیروی انسانی به اهتزاز درآمده، سهم به سزایی داشته است.   با توجه به پراکندگی جغرافیایی تاسیسات و خدمات منطقه، چالش های پیش رو و تعامل شما با مردم، مسئولان استانی و سازمان های دولتی مرتبط، چگونه است؟فعالیت در منطقه ای که حدود 5 هزار کیلومتر خط لوله دارد و قدمت آن بیش از 5 دهه است، 300 ایستگاه CGS مهم را باید تغذیه گاز کند و 7 استان کشور را باید پشت سر بگذارد، چالش ها و مسائل متعددی به طور روزانه رخ می دهد. صنعت انتقال، یک صنعت بزرگ و مدفون و شریان های حیاتی انتقال گاز و انرژی است. درحالی که بسیاری از مسئولان و مردم اهمیت و حساسیت این صنعت را به خوبی نمی‌دانند، اما وقتی کمتر از 10دقیقه در جلسات مشترک با مسئولان استانداری راجع به خصوصیات فنی و عملیاتی این صنعت بحث می کنیم، به احترام شرکت و در برابر ابهت و اهمیت وجودی آن می‌ایستند. ارتباط مستقیم ما با مردم نیز محدود به مسائل گوناگون حریم خطوط است.  با توجه به پیشرو بودن صنعت گاز در حوزه مسئولیت های اجتماعی، در این زمینه چه فعالیت هایی ازسوی شما انجام شده است؟ در تمام استان هایی که با آنها در ارتباط هستیم، سعی می‌کنیم تعامل و ارتباط بسیار خوب و سازنده ای با سازمان حفاظت محیط‌زیست، منابع طبیعی، فرمانداری‌ها و بخش‌داری‌ها داشته باشیم؛ جالب است بدانید که به دلیل پراکندگی جغرافیایی منطقه، با حدود 60 فرمانداری در ارتباط هستیم. در 2 سال اخیر سعی کرده ایم در مواردی همچون تصفیه پساب فاضلاب های صنعتی با رویکردی مسئولانه ورود کنیم و با استفاده از روش های مختلف و ممکن، صیانت از محیط زیست را در دستور کار قرار داده ایم.  ازجمله مسائل بسیار مهم در مناطق عملیاتی، انجام تعمیرات اساسی است که با توجه به وسعت مناطق تحت پوشش شما، این مسئله با چالش های متعددی همراه خواهد بود. در این زمینه چه دیدگاهی دارید؟رسالت اصلی منطقه، نگهداری و بهره‌برداری مطلوب از سامانه انتقال گاز در مجموعه فعالیت های گسترده شرکت انتقال گاز کشور است. اگر 12ماه را به 2 نیم سال تقسیم کنیم، در نیم سال اول مقید به بازرسی فنی، تعمیرات و بازبینی فشرده هستیم؛ زیرا در نیم سال دوم 100 درصد توان تجهیزاتی و خطوط انتقال ما زیر بار عملیاتی قرار می‌گیرد و مهم است که بتوانیم این فرایند را درست پیش ببریم. در گذشته، نیم سال اول فراغت بیشتری داشتیم، اما با توجه به رویکرد جدید وزارت نفت و شرکت ملی گاز ایران برای توسعه گازرسانی، مدتی است به دلیل تعهد ارسال گاز به نیروگاه‌ها و به دلیل افزایش مصرف برق در تابستان ها، نیم سال اول نیز باید آرایش زمستانی داشته باشیم. این روند باعث شده است توانایی‌های جدیدی کسب کنیم. باوجوداینکه در تابستان علاوه بر تامین گاز بیش از 50 نیروگاه، صادرات گاز را نیز باید پشتیبانی کنیم، تعمیرات اساسی مورد نیاز را باید با برنامه زمان بندی فشرده و دقیقی انجام دهیم.  با توجه به سابقه طولانی در حوزه های مختلف عملیات، سازوکار ارتباطی شما با کارکنان چگونه است؟جالب است بدانید کار صنعت گاز را از پایین ترین سطوح و لاگ‌نویسی شروع کرده ام و ساعت 2 نیمه شب باید از 70 آیتم توربین لاگ می‌نوشتم. به دلیل چنین تجاربی، معتقدم تمام کارکنان سازمان و منطقه اعم از اینکه فعالیت فکری، علمی، پشتیبانی یا عملیاتی انجام می دهند، باید دیده شوند و متناسب با کارها، از عملکردشان تقدیر شود و باور کنند که سازمان برای کار آنها، ارزش قائل است. یک سازمان و سامانه، همانند بدن انسان است. اگر خاری کوچک به چشم یا پای ما برود، نمی‌توانیم حرکت کنیم و کل سیستم بدن ناکارآمد خواهد شد. از معاونان منطقه خواهش کرده ام هر گوشه منطقه اگر کاری اعم از حفاری، تعمیرات، اورهال و حتی کارهای کوچک نیز در حال انجام است، هر ساعتی از روز یا شب که باشد به من اطلاع دهند تا در آنجا بدون اطلاع قبلی حضور پیدا کنیم. گاهی وارد کانالی می‌شویم و کنار کارکنان قرار می‌گیریم، گاهی پشت یک تابلو می‌رویم که نیروی ما ساعت‌ها آنجا درگیر است و دستی به شانه‌اش می‌زنیم و خدا قوتی به او می‌گوییم. من با خارجی‌ها که در گذشته در صنعت گاز ایران حضور داشتند، کار کرده‌ام؛ آنها به قدری تکبر و نخوت داشتند که به ما حتی اجازه تعویض فیوز یا یک خط برنامه را هم نمی‌دادند. امروزه خوشبختانه جوانان ما خودشان نرم‌افزار یک مغز کنترل ایستگاه را می‌نویسند و با موفقیت آن را راه‌اندازی می‌کنند. عملیات یک چرخ است و لازمه چرخیدن چرخ، روان بودن آن است. معتقدم کسی که چرخ را می‌چرخاند، اگر ناراحت شود یا مشکلی در خانواده داشته باشد، چرخش چرخ کند می‌شود که باید این موارد را دید و برطرف کرد. تا جایی که ممکن باشد درخواست همکاران را اجابت می‌کنم، اما به‌هرحال شرایط کنونی، محدودیت‌های بسیاری ایجاد می‌کند.  مهم ترین محدودیت کنونی چیست؟یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های من، سیستم کاری اقماری است. 2مجتمع بزرگ ما که شامل 30 تا 35 درصد از نیروهای منطقه می‌شوند، با سیستم اقماری کار می‌کنند. نفس کار اقماری به زندگی فشار وارد می‌کند و دائم در این فکر هستم که چطور شرایط کاری را مدیریت کنم که به زندگی این افراد فشار وارد نشود.  آقای مهندس! اگر به گذشته و 35سال قبل برگردید، با تجربه‌ای که امروز دارید بخواهید انتخاب شغل کنید، آیا بازهم صنعت گاز را انتخاب خواهید کرد؟به طور قطع همین طور خواهد بود. از تنوع و رنگارنگ بودن کارها، همواره لذت می‌برم و خوشحالم که کار در صنعت گاز، بسیار متنوع و عمیق است. به همکاران همیشه می‌گویم هرجایی در این مجموعه کار می‌کنند، نباید ناراحت باشند؛ چون این شرکت مانند یک کتابخانه عظیم است و اگر از یک بخش خسته شوی، می‌توان وارد فضای کاری دیگری شد. توربین، ژنراتور، کمپرسور، خط لوله، حفاظت کاتدیک و… و تمام تجهیزات موجود در صنعت گاز، هر کدام دربردارنده دریایی از اطلاعات و انبوهی از آموختنی‌های گسترده‌ است. همین‌الان هم وقتی جلسات علمی و فنی برگزار می‌شود مانند یک شاگرد می‌روم و از متخصصان و همکاران منطقه، سوال فنی می‌کنم. در برخی مواقع جاهایی کار می‌کردیم که در طول یک هفته نه تلویزیون داشتیم، نه رادیو بود و نه روزنامه؛ اما آن شرایط را پشت سر گذاشتیم. معتقدم هر کاری تمرین و سختی‌های خودش را دارد، اما اگر جدی و پیگیر باشیم، حتما نتیجه خواهیم گرفت.