پیمانکاران مدعی توان مالی اجرای پروژه را ندارند
یکی از مدیران باسابقه صنعت نفت گفت: شرکت‌های داخلی که ادعای توان کار در فاز 11 پارس جنوبی را دارند، برای تأمین منابع مالی، چشمشان به صندوق توسعه ملی است، صندوق نیز نمی‌تواند تمام منابع خود را به پروژه‌های نفت و گاز اختصاص دهد.
سهراب بهلولی قشقایی در گفتگو با خبرنگار نفت و گاز «انرژی امروز» درخصوص قرارداد ایران و توتال گفت: بعد از اجرای توسعه پروژه‌های پارس جنوبی، حتی در میادین مشترک نیز قرارداد جدیدی بسته نشده بود و با اتمام پروژه‌های موجود تعداد زیادی نیروی شاغل در صنعت نفت، بیکار می‌شدند و عملاً فعالیت توسعه‌ای صنعت نفت متوقف می‌شد.
او در ادامه افزود: درآمد ارزی کشور به اندازه‌ای نیست که بخش قابل توجهی از آن را به توسعه نفت و گاز اختصاص دهیم؛ بنابراین درآمد ارزی به تنهایی کفاف چنین پروژه‌های بزرگی را نمی‌دهد؛ بنابراین ناچار هستیم از منابع خارجی استفاده کنیم.
قشقایی با اشاره به سوابق توتال در ایران گفت: در این قرارداد از سویی شرکت توتال شرکتی شناخته شده، با سابقه و با تجربه اجرای پروژه در پارس جنوبی بوده و امتحان خود را پس داده است و علاوه بر تأمین منابع مالی پروژه، رضایت کاملی از اجرا و کیفیت کار این شرکت در فاز2 و 3 پارس جنوبی وجود داشت.
این مدیر باسابقه صنعت نفت ادامه داد: امروزه قراردادهای جدید نفتی شکل اصلاح شده قراردادهای قبلی است و ایرادات آن تا حدامکان برطرف شده است و باید توجه داشت که با وجود تحریمی که تاکنون بر کشور حاکم بوده است، پروژه‌ها جاذبه زیادی برای شرکت‌های خارجی ندارد، بنابراین باید این جاذبه و جذابیت را برای ورود شرکت‌های بزرگ ایجاد کرد.
او با اشاره به فرصت‌سوزی ایران در برداشت از این میدان مشترک گفت: این قرارداد نیاز بسیار ضروری کشور است، چراکه از سوی دیگر طرف قطری در حال استخراج است و معطل کشور ما نمی‌ماند؛ علاوه براین از امکانات بین المللی نیز برخوردار است.
قشقایی با اشاره به صحبت‌های وزیر نفت در مجلس گفت: توضیحات زنگنه بسیار وسیع و کامل بود و طبق گفته ایشان با توسعه فاز 11 پارس جنوبی حدود 84 میلیارد دلار درامد کسب خواهیم کرد.
نماینده دوره پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی در ادامه با اشاره به وجهه ایران در عرصه بین المللی اظهار کرد: در شرایط فعلی اگر با تمام کشورها روابط دوستانه‌ای می‌داشتیم شاید می‌توانستیم شرایط و امتیازات بهتری به دست آوریم، اما به هرحال، روابط بین المللی ما به گونه‌ای نیست که فضای رقابتی بین شرکت‌ها ایجاد کنیم.
او در ادامه افزود: قرارداد توتال دو بخش دارد، بخشی فراساحل است که شامل دو سکو، پایه‌ها و دو خط لوله وچاه های تولیدی می‌شود و در مرحله بعد سکویی احداث می‌شود که بر روی آن تجهیزات فشارافزایی مخزن قراردارد. این کار، کار بسیار جدیدی است و قطر نیز تاکنون این کار را آغاز نکرده است و با انجام این کار می‌توانیم ازدیاد برداشت داشته باشیم.
قشقایی ادامه داد: بخشی از کار توتال که تکنولوژی مورد نیاز آن را نیز دارد، همین فشارافزایی مخزن است که در کشور ما و خاورمیانه جدید است و کشورهای همسایه ایران نیز تاکنون این کار را انجام نداده‌اند.
او در ادامه افزود: با ورود توتال و شروع کار، انتقال تکنولوژی انجام خواهد شد و برای سکوهای دیگر نیز از این تکنولوژی استفاده خواهد شد.
قشقایی با تاکید بر اینکه «این قرارداد ضرورت فعلی جامعه است»، اظهار کرد: بیکاری در جامعه بیداد می‌کند و در سایه این امر اشتغالزایی بسیاری در کشور صورت می‌گیرد؛ از سویی دیگر، موتور محرک اقتصاد کشور بخش نفت و گاز کشور است و ضرورت دارد برای برداشت بیشتر از میادین هرچه سریع‌تر این کار صورت گیرد.
پیمانکاران داخلی چشمشان به صندوق توسعه ملی است
قشقایی با انتقاد از برخی پیمانکاران داخلی که اعلام کردند توان لازم برای اجرای این پروژه را دارند گفت: شرکت‌های داخلی که مدعی انجام این پروژه هستند، برای تأمین مالی آن، چشمشان به صندوق توسعه ملی است. صندوق توسعه نیز قرار نیست منابعش را به این نوع پروژه‌ها اختصاص دهد، بلکه مصارف دیگری نیز دارد.
او با تاکید براینکه «هیچ یک از شرکت‌های مدعی، اصلاً توان مالی برای اجرای پروژه را ندارند»، گفت: مدعیان اگر پول دارند پروژه‌های داخلی خود را به پایان برسانند. ما سال‌های متمادی تجربه کار با اینگونه شرکت‌ها را داشته‌ایم، آن‌ها با اعلام زمان بندی‌های خاص خودشان قرارداد می‌بندند و در ادامه اعلام می‌کنند برای اتمام پروژه پول بدهید و یا مجوز برداشت از صندوق توسعه ملی را صادر کنید.
این مدیر باسابقه صنعت نفت اذعان داشت: قطعاً منابعی که این شرکت‌ها اشاره می‌کنند واقعیت ندارد، این‌ها اگر می‌خواهند از بیرون فاینانس کنند و پول بیاورند، هزینه‌ها بسیار بیشتر خواهد شد، که آن هم شرایط ویژه‌ای دارد، اما در مقابل توسعه میدان پیمانکار متعهد به تأمین مالی پروژه و همچنین تحویل به موقع آن می‌شود و اگر تأخیر پیش آمد خسارت نیز پرداخت خواهد کرد.
قشقایی در ادامه افزود: پروژه‌ای که به طور مثال برآورد می‌شود چهار سال به طول بینجامد، اما هشت سال طول می‌کشد، ضرر و زیان بسیاری را متوجه کشور می‌سازد و تولید عقب می افتد و درنهایت این پول از جیب ملت ایران می‌رود.
نماینده دوره پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: اگر شرکتی فاینانس بیاورد؛ به گارانتی دولت نیاز دارد و قطعاً بهره‌اش بسیار بالا خواهد بود، اما همچنان که وزیر نیز اشاره کرد با سود و بهره 2.5 درصدی چنین امکاناتی در اختیار قرار می‌گیرد.
او با اشاره به مشکلاتی که شرکت‌های داخلی برای اجرای این قبیل پروژه‌ها دارند، اظهار داشت: شرکت‌ها مستقلاً نمی‌توانند فاینانس کنند و خودشان هم پولی ندارند؛ نتیجه آن نیز پروژه‌هایی امثال فاز 15 و 16 خواهد بود که تأخیر بسیاری در تحویل پروژه داشته است. در این میان گاهی دلیل کندی کار ،ضعف اجرایی مدیریتی و به موقع فراهم نشدن تجهیزات و برخی نیز به علت نبود منابع مالی برای پیشبرد کار بوده است؛ بنابراین موارد مشابه زنده‌ای داریم که این کار میسر نیست.
قشقایی در پایان با اشاره به مزایای ورود توتال به ایران گفت: حضور توتال در کنار شرکت‌های ایرانی فرصتی خواهد بود تا از تجارب شرکت‌های بزرگ استفاده کنند،همچنین فضای رقابتی بیشتری برای شرکت‌ها ایجاد خواهد شد.
