مشارکت ایران در تدوین استانداردهای بینالمللی صنعت برق
کمیسیون الکتروتکنیکی بینالمللی IEC (International Electrotechnical Commity) یک موسسه استاندارد غیرانتفاعی غیردولتی است که استانداردهای بینالمللی همه فناوریهای مرتبط با الکترونیک و الکتریسیته (در کنار هم با نام الکتروتکنولوژی شناخته میشوند) را تهیه و منتشر میکند. مقر این کمیسیون در شهر ژنو کشور سوییس است.
«داود محمدی» مجری طرح توسعه فناوری انرژیهای تجدیدپذیر در پژوهشگاه نیرو میگوید: استفاده از مقرهها در صنعت برق به عنوان عایقهای الکتریکی در خطوط توزیع و انتقال دکلها و تیرهای برق، قدمتی افزون بر 120 سال دارد و وظیفه آنها ایجاد ایزولاسیون خطوط برق و خطوط پرفشار از زمین است.
محمدی، برای نخستین بار ایده ایجاد مقرههای هیبریدی را در سال 1382 در کشور مطرح کرد.
به گفته محمدی «نمونه آزمایشگاهی این مقرهها در سال 1384 ساخته شد و پس از آن در سال 1386 برای تولید انبوه به یکی از شرکتهای داخلی واگذار شد.
مجری طرح توسعه فناوری انرژیهای تجدیدپذیر در پژوهشگاه نیرو نبود استانداردهای لازم در این زمینه را اساسیترین مشکل ورود مقرههای هیبریدی ساخت ایران به بازار عنوان کرد و گفت: در این زمینه در پژوهشگاه نیرو به خواست شرکت توانیر برای تدوین دو نوع استاندارد ملی و بین المللی اقدام شد که استاندارد بین المللی طراحی شده از سوی کمیسیون الکتروتکنیکی بینالمللی IEC مورد استقبال قرار گرفت.
محمدی میگوید: پیشنهاد ذکر شده در سال 2010 در این کمیسیون به رأی گذاشته شد. و با رأی مثبت 98 درصدی 45 کشور عضو مورد موافقت قرار گرفت و در نهایت در اجلاسیه سال 2011 این کمیسیون در کشور استرالیا پذیرفته شد.
به گفته محمدی، «این پیشنهاد برای تدوین به کمیته TC36 و کارگروه WG12 که یکی از کارگروههای تخصصی این کمیته برای تدوین استاندارده مقرههای پلیمری است، ارسال شد».
پس از آن به عنوان نخستین ایرانی از محمدی دعوت شد تا در کارگروه تدوین کننده استانداردهای IEC عضو شود.
وی با بیان اینکه «نخستین پیشنهاد پیش نویس استاندارد و بیش از 50 درصد نظرهای ارائه شده نیز توسط ایران انجام شد»، خاطرنشان کرد: در نتیجه، در پایان سال گذشته میلادی (2015) این استاندارد چاپ و تدوین شد. محمدی تاکید کرد: این استاندارد، نخستین استاندارد بین المللی در صنعت برق بود که ایران پیشنهاد دهنده آن بود و نقش حداکثری در شکل گیری و تدوین آن داشت.