سرزمین سرفههای مقدس
رضا اردکانیان | وزیر نیرو
چند هفتهای از پویش #هرهفته_الف_ب_ایران میگذرد؛ پویشی که طی آن قرار است هر هفته در یکی از استانهای کشور شماری از پروژههای صنعت آب و برق کشور افتتاح شده و به بهرهبرداری برسند. بسیار خوشبختیم که ایستگاههای این پویش تاکنون عمدتا در محرومترین و رنجکشیدهترین نقاط ایران بودهاند. سهشنبه 14 آبان 1398 قطار پویش #هرهفته_الف_ب_ایران در شهرستان سردشت واقع در استان آذربایجان غربی توقف کرد.
سردشت بهواسطه بمباران شیمیایی توسط عراق در سالهای دفاع مقدس، نامی آشنا برای ایرانیان است و مردمان نیکنهاد این سرزمین چه زیبا در پارچهنوشتهای میهمانان خود را به بازدید از «سرزمین سرفههای مقدس» فراخوانده بودند. اما اینبار ما سخنی متفاوت از رنج و سرفههای مقدس، با سردشت و مردمان این سرزمین زیبایی تا بینهایت داشتیم.
ما در معیت جناب آقای دکتر علی لاریجانی، ریاست محترم مجلس شورای اسلامی در مراسم افتتاح نیروگاه 150 مگاواتی سردشت شامل سه واحد 50 مگاواتی که توان تولید 421 گیگاواتساعت انرژی را در سال دارد شرکت میکردیم. واحدهای این نیروگاه که نتیجه ساخت سد سردشت است در تیر، شهریور و مهر 1398 به شبکه سراسری برق پیوسته بودند.
علاوه بر نیروگاه، تصفیهخانههای سردشت و ربط، 15 کیلومتر جاده جایگزین، احداث خط لوله گاز و ساخت پل روی دریاچه نیز در آن انجام شده است. تصفیهخانه آب شرب شهرهای سردشت و ربط ظرفیت 495 لیتر بر ثانیه به زیرساختهای آب استان آذربایجانغربی میافزاید و تامین آب شرب حدود 80 هزار نفر از ساکنین منطقه را بر عهده دارد.
تصفیهخانههای آب مهاباد و پلدشت و تصفیهخانه فاضلاب شهرک گلمان که جمعا جمعیتی بالغ بر 303 هزار نفر از هموطنان عزیز را تحت پوشش قرار میدهند نیز در این سفر افتتاح شدند و عملیات اجرایی تصفیهخانه فاضلاب اشنویه نیز آغاز شد. اواخر اردیبهشتماه سال 1398 که در معیت ریاست محترم جمهوری در مراسم افتتاح سد کرمآباد آذربایجان غربی شرکت کرده بودیم، ایشان در بخشی از سخنان خود متذکر شدند که مناسب است وزارت نیرو برای توسعه گردشگری و بهرهبرداری از مواهب طبیعی مرتبط با سدها اقدام کند.
نظامنامه سرمایهگذاری در توسعه گردشگری با استفاده از دریاچه سدها بر همین اساس با مشارکت سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی وقت تدوین و ابلاغ شد. توسعه صنعت گردشگری در محدوده سد سردشت اولین اجرای این اقدام توسعهای نیز هست.
سدها، نیروگاهها و سازههای مرتبط با آب و برق اغلب در مناطق غیرشهری و در دل طبیعت بنا میشوند و برای دسترسی به آنها در فواصل زمانی کوتاه سفرهای استانی، ناگزیر به استفاده از هلیکوپتر وزارت نیرو است. جابهجایی با هلیکوپتر فرصت بینظیر دیدن چشماندازهای بیهمتای ایران عزیز را در اختیارم گذاشته است.
سهشنبه فرصت یافتم تا منطقه زیبای سردشت را از آسمان ببینم و همان جا فکر کردم که شایسته است هموطنان بیشماری برای قدرشناسی از صاحبان این سرفههای مقدس که رنج دفاع از میهن کشیدهاند و دیدن زیبایی سحرانگیز این سرزمین، یک بار سفر به سردشت- سرزمین آبشار شلماش، آبشار رزگه، آبشار نیوه ژ، دشت وزنه، دشت مردواو، دشت باژار، کانی گراوان، رودخانه زاب، دره خدرآباد، بیوران و گردنه زمزیران- را در برنامه اوقات فراغت خود بگنجانند.
توسعه زیرساختهای گردشگری در این منطقه، چنین سفری را خاطرهانگیزتر خواهد کرد. درست است که سد سردشت با ارتفاع 112 متر و گنجایش ذخیره 387 میلیون متر مکعب آب سازهای در صنعت آب کشور به حساب میآید و میتواند بیش از یک میلیارد مترمکعب آب در سال را تنظیم کند و تامین آب کشاورزی 7800 هکتار اراضی شهرستان سردشت را انجام میدهد، اما اهمیت آن برای اقتصاد و جامعه محلی استان آذربایجان غربی به جهت توسعه گردشگری نیز هست.
وزارت نیرو با ابلاغ نظامنامه سرمایهگذاری در تاسیسات آب برای گردشگری، سیاست توسعه گردشگری در سدها و حاشیه آنها را، البته با رعایت همه ملاحظات مربوطه، دنبال میکند. سرمایهگذاری در اقامتگاههای واقع در محدوده اطراف سد سردشت به علاوه ایجاد دهکدههای توریستی، اسکلههای تفریحی، تجهیزات ورزشی و ایجاد امکانات ورزشهای سوارکاری و ماهیگیری، زمینههایی برای توسعه گردشگری در منطقه سردشت و همافزایی با سایر ظرفیتهای طبیعی منطقه است.
فراخوان سرمایهگذاری در طرح گردشگری آبی محدوده مخزن سد سردشت نیز با افتتاح نیروگاه برقآبی سردشت، رونمایی شد. پیشبینی میشود که توسعه گردشگری در این ناحیه به 60 میلیارد تومان سرمایهگذاری نیاز دارد که با تکمیل سرمایهگذاری زمینه اشتغال دایم حداقل 230 نفر و ظرفیت ورود روزانه 5200 نفر گردشگر فراهم شود.
امیدواریم با توسعه زیرساختهای گردشگری در منطقه سردشت و درآمدهای حاصل از آن، محرومیت از چهره این منطقه رنگ ببازد و صدها هزار ایرانی در سال فرصتی داشته باشند تا میهمان یکی از زیباترین جلوههای طبیعت و تنوع فرهنگی جامعه ایرانی باشند و ضمن دیدار با یکی از مظاهر مقاومت در دوران دفاع مقدس، نقش بستن تدریجی لبخند توسعه بر لبان این قسمت از سرزمین شکوهمند ایران را شاهد باشند.
این نوشته را با جملهای از یک بانوی سردشتی که بمباران شیمیایی 7 تیر 1366 را تجربه کرده است به پایان میبرم. این بانوی هموطن در صحنهای از فیلم مستند «سپیدهدمی که بوی لیمو میداد» و درباره جنایت بمباران شیمیایی ساخته شده، میگوید «آن روز گنجشکها مثل برگ درخت از آسمان روی سر ما میریختند.» من آرزومند روزی هستم که به قول یکی از همکارانم، مردمان ایران عزیز از پنجرههای هر یک از اقامتگاههای گردشگری واقع در طبیعت اعجابانگیز سردشت، شاهد پرکشیدن و آواز مستانه گنجشکها باشند، گنجشکها پر بکشند و آن رنج و سرفههای مقدس به تاریخ بپیوندد. اعتماد
