روسیه و عربستان ابزار فشاری بر اوپک دارند؟
تولید کنندگان نفت هفته آینده در ابوظبی گرد هم خواند آمد تا در خصوص رعایت توافق کاهش تولید بحث کنند. عربستان سعودی و روسیه هم در روزهای گذشته موضع سختگیرانه‌تری نسبت به اعضایی داشتند که توافق کاهش تولید را ندیده گرفتند. تحلیل‌گران این پرسش را مطرح می‌کنند که روسیه و عربستان آیا ابزاری برای رد استدلال‌های این کشورها خواهند داشت؟
به گزارش «انرژی امروز» به نقل از CNBC، دو تولید کننده بزرگ نفت، روسیه و عربستان سعودی، اعلام کرده‌اند در برخورد با کشورهایی که هنوز هم به توافق پایبند نیستند سختگیرانه‌تر عمل خواهند کرد. اما سوال اینجاست که آیا این دو کشور خواهند توانست قدرت خود را حفظ کنند؟
این دو کشور در مذاکرات مربوط به کاهش 1.8 میلیون بشکه در روز نفت پیشگام بودند تا بلکه بتوانند میزان ذخایر نفت خام دنیا را کاهش دهند و اشباع نفت را در بازار به حداقل برسانند.
مقامات کشورهای تولید کننده نفت به همراه عربستان سعودی و روسیه روز دوشنبه و سه‌شنبه در ابوظبی جلسه خواهند داشت تا مشخص کنند چطور می‌توانند انطباق کشورها با این توافق را مشخص کنند.
به دنبال جلسه‌ای که اعضا اوپک در سن‌پترزبورگ داشتند، وزیر انرژی عربستان سعودی، خالد الفلیح، اعلام کرد که قرار نیست دیگر اعضا اوپک و غیر اوپک تولید کننده نفت «سواری رایگان» بگیرند. و وزیر انرژی روسیه، الکساندر نواک، هم از تمام کشورها خواست تا 100 درصد به توافق پایبند باشند.
هلیما کراف، از بازار سرمایه RBC می‌گوید که عربستان سعودی نشان داد که نسبت به کشورهایی که تعهدی به توافق نشان نمی‌دهند برخورد سختی خواهد داشت. اما سوال بزرگ اینجاست که ابزار این کشورها در برخورد با رد توافق در میان کشورها چیست؟
کارشناسان بر این عقیده‌اند که اوپک پیش از این هم تا حدودی به اطمینان‌ها دیپلماتیک بسنده کرده بود. هیچ مکانیسم اجرایی در برخورد و اقدامات تنبیهی برای این کشورها وجود ندارد. کارشناسان می‌دانند که اوپک پیش از این چنین اقداماتی نداشت.
البته تا حدودی جای امیدواری وجود دارد. بعد از جلسه سن‌پترزبورگ امارات متحده عربی، که بیشتر از سهمیه خود نفت تولید می‌کرد، متعهد شد که در ماه سپتامبر صادرات نفت خود را ده درصد کاهش دهد. این تعهد امارات بعد از آنی اعلام شد که عربستان از این کشور خواست تا ماه آگوست محدودیت صادرات خود را اعلام نماید.
اما دومین تولید کننده بزرگ اوپک، عراق، نیز آنطور که باید و شاید به تعهد خود عمل نکرده است.
بغداد تمام و کمال جریان نفت از کردستان نیمه‌خودمختار را کنترل نمی‌کند. بیشتر تولید نفت این کشور با همکاری شرکت‌های نفتی بین‌المللی است و بنابراین قراردادهایی که با این شرکت‌ها دارد جلوی کنترل تولید را می‌گیرد.
CNBC از قول آیان تام، تحلیل‌گر ارشد وود مکنزی می‌نویسد: اهرمی که عراق در دست دارد سرعت سرمایه‌گذاری است. دقیقا مثل تولید کنندگان ایالات متحده که راه کاهش هزینه‌ها با کاهش قیمت نفت را یافتند، عراق می‌تواند توسعه میادین نفتی و ساخت سازه‌های بزرگ انرژی را به عقب بیاندازد.
وی می‌گوید: این امر باعث خواهد شد که کشور راه گریزی در مقابل از دست دادن درآمدها به دست بیاورد که هم سو با کاهش تولید و کاهش صادرات نیز هست.
تحلیل‌گران می‌گویند تولید کنندگان نفت به بحث در خصوص یافتن راهی برای جلوگیری از رشد تولید لیبی و نیجریه، دو عضوی که از توافق کاهش تولید کنار گذاشته شده‌اند، ادامه خواهند داد.
تولید نفت این کشورها تا سال گذشته به دلیل تنش‌های داخلی تقریبا متوقف بود اما امسال این دو کشور به روند تولید بازگشته‌اند.
نیجریه در سن‌پترزبورگ موافقت کرد که تولید خود را در سطح همان 1.8 میلیون بشکه در روز نگه دارد اما لیبی با هیچ نوع محدودیت تولیدی موافق نیست.
کریس ویفر، از Macro Advisory می‌گوید: احتمالا اعضا اوپک در خصوص لیبی بحث خواهند کرد هرچند شک دارم چیزی در این خصوص به طور عمومی اعلام شود.
او ادامه می‌دهد: احتمالا روسیه بر اعضا اوپک فشار وارد خواهد کرد تا کاری کنند لیبی محدودیت تولید را قبول کند. ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه در ماه مارس سال 2018، در انتخابات شرکت خواهد کرد و این کشور برای اینکه بتواند هزینه‌های دولت را تامین کند باید با مشکل کاهش قیمت نفت مقابله کند.
