پایان لاریجانی در پارلمان

لاریجانی در دیدار با مدیران اقتصادی در قم اعلام کرد که «در این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی برنامه‌ای برای حضور ندارم»

علی لاریجانی قصدی برای تجربه کردن سیزدهمین سال پیاپی حضور در بهارستان ندارد. او به تمام اما و اگرها درباره حضورش در مجلس بعد خاتمه داد. لاریجانی در دیدار با مدیران اقتصادی در قم اعلام کرد که «در این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی برنامه‌ای برای حضور ندارم.» طرح این سخنان یک روز قبل از آغاز نام نویسی برای انتخابات مجلس یازدهم تقریبا هیچ جایی برای گمانه‌زنی از احتمال تغییر نظر او باقی نمی‌گذارد.

رئیس مجلس به خبرگزاری «مهر» گفته که «اینکه بنده سه دوره ۱۲ ساله وکیل مردم قم بودم افتخاری برای من بوده است، چرا که مردم قم حق بزرگی به گردن انقلاب اسلامی دارند و همواره در این مسیر پیشرو بودند، اما من در این دوره از انتخابات برنامه‌ای برای شرکت ندارم.» تاکید او بر این بوده که «نه تنها در استان قم بلکه از سایر استان‌ها نیز برای انتخابات ثبت نام نخواهم کرد.»

پیش‌تر یعنی حدود یک ماه قبل هم یک «منبع موثق» به خبرگزاری ایلنا گفته بود که علی لاریجانی در جمع فعالان سیاسی نزدیک به خود در قم اعلام کرده که دیگر نامزد انتخابات مجلس نخواهد شد. این خبر در شرایطی اعلام شده بود که تنها چند روز قبل از آن اعلام شد که شورای هماهنگی جبهه اصولگرایان قم فهرست نهایی‌اش برای حضور در این انتخابات را اعلام کرده است. فهرستی که نام لاریجانی در آن نبود و با حضور احمد امیرآبادی فراهانی، مجتبی ذوالنور و علیرضا زاکانی بسته شد. این وضعیت را اگر در کنار موضوعات دیگری چون افزایش فشار بر برادران لاریجانی طی ماه‌های گذشته بگذاریم شاید بتوان تصمیم علی لاریجانی را در این مقطع بیشتر درک کرد.

البته محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا هم روز 18 آبان‌ماه گفته بود که «اطلاع دارم که علی لاریجانی از یک سال پیش به نزدیکان خود اعلام کرده است که نامزد انتخابات مجلس یازدهم از هیچ حوزه‌ای نخواهد شد.» این یعنی آنکه علی لاریجانی خیلی قبل‌تر از این تحولات تصمیم خود برای عدم ورود به انتخابات مجلس را گرفته بود. چیزی که پای عوامل جدی‌تری را به تحلیل و تفسیر دلیل تصمیم علی لاریجانی باز می‌کند.

با این توصیف مهم‌ترین عامل در این میان می‌تواند پیش‌بینی او از ترکیب مجلس یازدهم باشد. ترکیبی که حتی اگر علی لاریجانی موفق به ورود به آن هم بشود، شانسی ندارد که سکان ریاست آن را در دست بگیرد و باید به یکی از کرسی‌های عادی کف مجلس بسنده کند. این اتفاق در مجلس هشتم برای حدادعادل افتاد و او از راس هرم قدرت مجلس به یکباره کارش به کف مجلس کشید و مجبور شد تنها به هدایت یک فراکسیون و آن هم فراکسیون اقلیت بسنده کند. علی لاریجانی اما به وضوح آدم کنار آمدن با این موقعیت نیست، پس چه بهتر که اصلا وارد بازی که در آن جای عمده‌ای در حد ریاست ندارد هم نشود.

با این حال اما هنوز سوال‌ها درباره نامزدی لاریجانی تمام نشده. سوالی که همچنان بی‌جواب این است که آیا او همان طور که ترجیح داد وارد رقابت اسفند 98 نشود، برنامه‌ریزی برای ماراتن انتخاباتی 1400 را هم کنار گذاشته است؟ آن‌طور که ماه قبل خبرگزاری «ایلنا» از جلسه لاریجانی با نزدیکانش در قم نوشته بود، او در این جلسه جمله مهم دیگری هم داشت؛ «تاکنون هر چه در توان داشته برای کشور به کار گرفته‌ام.» این جمله با یک خوانش وسیع‌تر می‌تواند به معنای قطع امید او از انتخابات 1400 هم باشد.

اما در نظر اصولگرایان معتدل کاملا موضوع فرق می‌کند و موقعیت علی لاریجانی در بهارستان یازدهم بحثی کاملا جدا از ریاست جمهوری 1400 است. پیشتر ناصر ایمانی، تحلیلگر سیاسی از طیف اصولگرایان معتدل گفته بود که «فرضیه نامزد شدن علی لاریجانی در انتخابات ریاست‌جمهوری بسیار بالاست و با توجه به مقبولیتی که در دو جناح اصلاح‌طلبان و اصولگرایان دارد، می‌توان این شخصیت سیاسی را یکی از مهم‌ترین نامزدهای انتخابات سال1400 دانست.» بهروز نعمتی، نماینده نزدیک به علی لاریجانی در مجلس هم روز 19 آبان‌ماه گفته بود که موضوع حضور لاریجانی در مجلس و نامزدی او برای انتخابات 1400 دو مقوله جدا از هم هستند. با این نگاه حتی شاید بتوان گفت که نیامدن لاریجانی در مجلس می‌تواند موقعیت فراغت او از مسئولیت‌های سنگین برای آماده‌ شدن جهت حضور در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم هم باشد. همان طور که در طرف دیگر ماجرا خیلی‌ها معتقدند انصراف او از انتخابات اسفند 98 در واقع کناره‌گیری او از قدرت و تمام بازی‌های انتخاباتی حداقل برای چند سال آینده است.

اینکه تا سال 1400 برای لاریجانی چه اتفاقاتی خواهد افتاد و او در آن مقطع چگونه تصمیم می‌گیرد اما موضوعی است که قدری برای گمانه‌زنی قطعی درباره آن زود است. اما با نیامدن لاریجانی به مجلس یازدهم می‌توان این حدس را به شکل جدی‌تری مطرح کرد که احتمالا از نظر رئیس فعلی، مجلسی متفاوت و البته نه‌چندان مطلوب نظر او و نزدیکانش در شرف روی کار آمدن است.