شرکت‌های نفت و گاز دگردیسی را تجربه می‌کنند
کارشناس ارشد برنامه آژانس بین المللی انرژی در یادداشتی که در پایگاه اطلاع رسانی این آژانس منتشر شد، اعلام کرد، خطر افزایش هزینه ها بار دیگر شرکت های بزرگ نفتی جهان را تهدید می کند.
به گزارش «انرژی امروز» الساندرو بلسی، در این یادداشت آورده، چند سال اخیر برای صنعت نفت و گاز چالش برانگیز بوده است. از 10 سال پیش که انقلاب گاز شیل آغاز شد تا کشفیات قابل ملاحظه نفت شیل، این صنعت شاهد توسعه فوق العاده چشمگیر فناوری از جمله شکست هیدرولیکی و حفاری افقی بوده است. تنها در بازه زمانی 2008 تا 2014، تولید نفت شیل آمریکا از یک سطح ناچیز به تقریبا چهار میلیون بشکه در روز رسید. این افزایش باورنکردنی بازار جهانی انرژی را دچار شوک کرد. پیدایش یکباره تولیدکنندگان نفت شیل در آمریکا تعادل بازار را به هم زد، هر چند، تولیدکنندگان نفت در خاورمیانه و روسیه به تولید خود در بالاترین سطح ادامه دادند. بازار نفت در سال 2014 به شدت دچار مازاد عرضه شد و قیمت ها سقوط کرد. در نتیجه، سرمایه گذاری های جهانی در بخش بالادست نفت کاهش یافت و تقریبا 350 میلیارد دلار پروژه نفتی در جهان یا به تاخیر افتاد و یا متوقف شد. صدها هزار شغل در صنعت نفت از دست رفت و وضعیت مالی بسیاری از شرکت ها خراب شد. صنعت نفت و گاز خود را در دوراهی حساسی دید؛ نوآوری یا منتظر عبور توفان شدن. برخی ناظران بازار خیلی زود نتیجه گیری کردند که شرکت های نفتی بزرگ آماده رویارویی با شرایط جدید بازار نیستند و دورنمای تیره و تاری را برای صنعت پیش بینی کردند. اما اکنون اشتباه بودن این پیش بینی ها آشکار شده است. شرکت های نفت و گاز یک دگردیسی را تجربه می کنند. انضباط مالی، کنترل هزینه و کاهش نیروی کار همه نقش مهمی برای کمک به عبور صنعت نفت و گاز از این برهه آشفته ایفا کردند. بلسی در این یادداشت افزود: در حقیقت چیز دیگری اتفاق افتاد؛ استراتژی شرکت ها و اولویت سرمایه گذاری آنها تغییر کرد. برخی شرکت ها مانند اگزان موبیل و شورون بخش زیادی از مخارج سرمایه گذاری خود را معطوف صنعت شیل آمریکا کردند در حالی که برخی دیگر روی نفت فراساحلی آب های عمیق سرمایه گذاری کردند. با این حال، آنچه همه آنها در آن مشترک بودند تمایل رو به افزایش آنها به سرمایه گذاری در پروژه های کوچک بود تا بتوانند در کوتاه مدت از پس هزینه های خود برآیند. این یک تغییر بزرگ برای صنعت نفت و گاز است که معمولا پروژه های آن بلندمدت است. شرکت ها به طور چشمگیری تغییر کردند به گونه ای که بتوانند پروژه ها را انتخاب و اجرا کنند. با این تحولات، هزینه های بالادستی هم در صنعت نفت شیل آمریکا و هم در جهان کاهش پیدا کرد. هزینه های بالادستی نقش تعیین کننده ای در هزینه شرکت ها در نیمه نخست دهه اخیر داشت. اکنون سوال اساسی که صنعت نفت و گاز با آن روبروست این است که تا چه اندازه این کاهش هزینه می تواند در آینده ادامه داشته باشد؟ بلسی افزود: استاندارد سازی تجهیزات و عملیات، طراحی پیشرفته، کارایی در پروژه ها و فعالیت شرکت ها، رویکرد ادغام در زنجیره های عرضه و استفاده فزاینده از فناوری های دیجیتال همه روش هایی هستند که از آنها برای کاهش هزینه استفاده شده است. با این حال، بخش عمده هزینه ها شامل قیمت کالاها و مواد خام و نیز دستمزد کارگر همچنان ماهیت دوره ای خود را دارند. صنعت نفت و گاز باید همچنان به کاهش هزینه ادامه دهد تا بتواند بر فشارهای تورمی وارده فایق آید. انضباط سرمایه ای که به تازگی شکل گرفته است باید با الزامات فعلی تعدیل شود تا میزان سرمایه گذاری در پروژه های جدید به نحوی افزایش پیدا کند که افت طبیعی میدان ها را خنثی کرده و پاسخگوی تقاضا باشد.
