خطر قراردادهای کوتاه مدت، بازار LNG را تهدید می‌کند
وقتی پتروناس اعلام کرد که بزرگترین سرمایه‌گذاری خارجی خود را لغو می‌کند، یعنی همان پروژه 25 میلیارد دلاری LNG نورت‌وست پسفیک، هشداری بود برای صنایع LNG که با خطر اشباع بازار و کاهش شدید قیمت‌ها مواجه بود.
به گزارش «انرژی امروز» اشباع بازار ادامه دارد و بازار تبدیل به بازار خریدار شده است و قراردادها قراردادهای موقت هستند. در چین، این موضوع بیشتر به چشم می‌آید. شرکت‌های کوچک مستقل انرژی به سوی ساخت ترمینال‌های LNG در سواحل هجوم آورده‌اند، چون تقاضای داخلی برای LNG افزایش یافته و آنها امیدوارند از این طریق به سودهی برسند.
قیمت کم LNG بر این شرکت‌ها تاثیر چندانی ندارد، آنها از ورود به بازار معاملات راضی هستند. اما آنطور که کارشناسان معتقد هستند این وضعیت به زودی تغییر خواهد کرد.
رییس شرکت گاز مایع طبیعی که سازنده ترمینال‌های LNG است به بلومبرگ گفته است: تنها راه اطمینان از سرمایه‌گذاری در ظرفیت‌های جدید واردات و صادرات، قراردادهای دراز مدت هستند و اگر روند فعلی امضا قراردادهای کوتاه مدت ادامه یابد به زودی در سال 2021 با خطر کمبود در منابع مواجه خواهیم بود.
موضوع LNG نورت‌وست پسفیک موردی است که برای صحه گذاشتن بر این امر. شرکت دولتی نفت و گاز مالزی به این دلیل پروژه را رها کرد که قیمت‌های گاز بسیار پایین بود. در این فضای قیمتی، این شرکت نمی‌تواند سرمایه لازم را فراهم سازد.
دیگر سازننده ترمینال، شرکت Vesey است. یکی از کارشناسان NextDecade به بولومبرگ می‌گوید که سرمایه‌گذاری در ساخت ترمینال صادراتی نیاز به قراردادی 20 ساله دارد. بعضی از تاسیسات تقریبا بزرگ آسیایی، از این موضوع آگاهند و در حال امضا قراردادهای 20 ساله هستند اما بسیاری از این تاسیسات هنوز بر حرکت بر خلاف بازار ادامه می‌دهند.
از این رو، اویل پرایس هم می‌نویسد که قرادادهای طولانی مدت هنوز هم معیار بازار هستند و این نشان می‌دهد که نگرانی‌هایی که سازندگان ترمینال‌ها دارند بی‌جهت هستند.
سال گذشته، آنطور که گزارش جهانی LNG اتحادیه بین‌المللی گاز IGU در سال 2017 گفته است قراردادهای کوتاه مدت و میان‌مدت فقط 28 درصد کل بازار معاملات یا 72.3 میلیون تن، را از آن خود کرده بود. این رقم افزایشی 400 هزار تنی را نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد. بر اساس اعلام IGU سهم قراردادهای کوتاه مدت از سال 2013 در حال کاهش است.
سال گذشته کل تجارت LNG دنیا به رکورد 258 میلیون تن رشید که 5 درصد یا 13.1 میلیون تن از سال 2015 بیشتر بود.
هرچند رشد 5 درصدی چندان مهم تلقی نمی‌شود اما اگر متوسط چهار ساله را در نظر بگیریم، که فقط 0.5 درصد بود، عددی بزرگ خواهد بود.
مسلما تقاضا برای LNG افزایش خواهد یافت و از این رو تولید و صادرات نیز افزایش می یابد.
تا کنون، که تولید بالاتر از مصرف بوده است اما به نظر می‌رسد قراردادهای طولانی مدتی برای بعضی پروژه‌ها در حال امضا هستند.
IGU گفته است که در دو سال آینده پروژه‌هایی در آسیاپسفیک به بهره‌برداری می‌رسند که قرارداد آنها طولانی مدت بوده‌اند.
حتی باوجود قراردادهای طولانی مدت و ظرفیت‌های زیاد LNG، بیشتر چنین پروژه‌هایی احتمالا در ماه‌های آتی لغو خواهند شد.
قیمت‌ها کم هستند، عرضه بیش از تقاضاست و فروشندگان دست و پا می‌زنند تا با قیمت‌هایی کمتر از قیمت‌های بازار قراردادهای خود را حفظ کنند. مشخص است که عدم تعدل در زیرساخت‌های LNG در دهه‌های آتی هم ادامه خواهد یافت و به دلیل نبود ظرفیت صادرات و واردات در چند سال گذشته، نگرانی‌ها در خصوص کمبود LNG باید به نحوی رفع شود.
