3 گزینه مطرح برای جایگزینی بیطرف
16 وزیر پیشنهادی حسن روحانی در دولت دوازدهم رای اعتماد آوردند اما گزینه پیشنهادی وزارت‌نیرو در اوج گرفتاری این وزارت‌خانه رای نیاورد، شاید دفاع حبیب‌الله بیطرف از سدسازی که دل بسیاری از مهندسان را شاد و بسیاری از نمایندگان را هم عصبانی کرد، دلیل سقوط وی بود.
به گزارش خبرنگار نیروی «انرژی امروز»، ساعتی پیش نمایندگان مجلس به 16 وزیر پیشنهادی دولت دوازدهم رای موافق دادند و با وزیری بیطرف، پس از دفاع ضعیف وی، مخالفت کردند؛ این درحالی است که صنعت آب و برق و وزارت نیرو از بازگشت بیطرف به دلیل نتیجه عملکرد وی در دولت اصلاحات استقبال کردند.
اکنون که حبیب‌الله بیطرف، تنها وزیر پیشنهادی بازمانده از کابینه دولت دوازدهم است، زمزمه‌ها درمورد انتخاب وی به عنوان سرپرست وزارت نیرو آغاز شده است. به گفته برخی کارشناسان اکنون اردکانیان و منوچهری، گزینه‌های جدی پیشنهادی برای وزارت نیرو هستند گرچه بعید به نظر می‌رسد زنگنه در این شرایط از منوچهری بگذرد. پیش از انتخاب بیطرف، در جلسه‌ای، روحانی به وفا تابش پیشنهاد تصدی وزارت نیرو را داده بود که او این پیشنهاد را رد کرد گرچه با توجه به انتقاد شدید نمایندگان از سدسازی به ویژه سدهای بزرگ احداث شده بر روی رودخانه کارون، احتمالا تابش در صورت پذیرفتن این پیشنهاد، با توجه به مسوولیت و تجربیات وی در سدسازی، از آرای موافق کمتری نسبت به بیطرف بهره می‌برد.
اما تا این لحظه، گزینه‌های پیشنهادی وزارت نیرو چه کسانی هستند؟
رضا اردکانیان
دکتر رضا اردکانیان درحال حاضر مدیر برنامه دهه بین‌المللی آب سازمان ملل متحد است پیش از این عهده‌دار سمت‌های معاونت وزیر نیرو و وزیر کشور، نایب‌رییسی انجمن آب‌شناسی ایران و مدرس در دانشگاه شریف بوده و طرح‌ها و پروژه‌های مختلفی را به انجام رسانده است. اردکانیان در گذشته به‌عنوان رییس شورای حکام مرکز بین‌المللی قنات و سازه‌های تاریخی آبی یزد فعالیت می‌کرد. وی عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف و دارای دکترای منابع آب از دانشگاه mcmacter کانادا است.
اردکانیان در دولت میرحسین موسوی معاون عمرانی وزارت کشور بوده و در دولت هاشمی رفسنجانی در سمت معاونت برنامه ریزی وزارت نیروفعالیت می‌کرد. در دولت خاتمی نیز چهار سال قائم مقام وزیر نیرو شد و چهار سال دیگر معاونت امور آب را اداره کرد. هنوز دولت اصلاحات تمام نشده بود که وی با همت شخصی‌اش مرکز منطقه‌ای مدیریت آب شهری را تاسیس کرد.
غلامرضا منوچهری
غلامرضا منوچهری در سال 1335 در اردستان چشم به جهان گشود. وی در حال حاضر به عنوان معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی، فعالیت می‌کند.
منوچهری دانش‌آموخته مهندسی راه‌وساختمان از دانشگاه تهران و دکترای عمران و محیط زیست از دانشگاه آخن است. وی در سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۰ معاون وزیر نیرو در امور آب و فاضلاب بوده است و از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۹ برای مدت ۱۰ سال، مدیرعامل شرکت خدمات نفتی پتروپارس بود؛ منوچهری همچنین مشاور وزیر نیرو نیز هست.
با این حال بعید به نظر می‌رسد زنگنه، در شرایط کنونی با ازدست دادن منوچهری در وزارت نفت موافق باشد.
وفا تابش
وفا تابش نیز به عنوان یکی از بهترین گزینه‌ها برای وزارت نیرو مطرح شده بود اما خود، علاقه چندانی به تصدی این وزارت‌خانه ندارد و علیرغم مذاکره با رییس‌جمهور این سمت را نپذیرفت. تابش در اوایل دهه 70، کارشناس برنامه‌ریزی کلان در طرح کرخه، مسوول کل آبریز کرخه و مجری پروژه ملی کارون 3 (بزرگترین طرح عمرانی کشور در زمان اجرا) بود. وی که از حمایت احزاب اصلاح‌طلب هم برخوردار است؛ اکنون در دولت روحانی نیز به‌عنوان رکن چهارم وزارت‌خانه، مسوول مستقیم تخفیف‌های نهایی بودجه‌های عمرانی و تملک دارایی‌های سرمایه‌ای وزارت نیرو به طرح‌ها است. با توجه به همسویی سیاسی و همکاری اجرایی تابش با بیطرف و نوع رای مجلس، بعید به نظر می‌رسد علیرغم توانمندی بالای افرادی چون تابش، بار دیگر روحانی از این تیم چهره‌ای را به مجلس معرفی کند.
وزارت نیرو
وزارت نیرو با توجه به نوع خدمت و عرضه دو کالای استراتژیک و حیاتی، از اهمیت بسیار بالایی در داخل کشور و فراتر از مرزها برخوردار است؛ آغاز تشکیل وزارت آب و برق (که بعدها به وزارت نیرو تغییر نام و وظیفه پیدا کرد) به اولین نظام نامه موسسه برق تهران مصوب بیست و پنجم مهر ماه ۱۳۱۵ برای برق‌رسانی به منازل و معابر شهر تهران تاسیس شده بود، برمی‌گردد. در آن زمان، قانون مصوب 29 اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۲۲ اجازه تاسیس بنگاه آبیاری که وظیفه‌اش توسعه و اصلاح امور آبیاری کشور بود، را داد.
لایحه قانون تاسیس وزارت آب وبرق مصوب بیست و ششم اسفندماه سال ۱۳۴۲ است. وزارت آب وبرق از سازمان آب تهران، بنگاه برق تهران، بنگاه مستقل آبیاری، اداره کل لوله‌کشی آب تهران، آب و برق خوزستان، آب و برق کرج و اداره حفاظت از تاسیسات سدهای لار و لتیان ویا سایرسازمان‌های دولتی که برای احداث و بهره‌برداری از سدها و منابع آب وبرق کشور به وجود آمده بودند، تشکیل شد.
قانون تاسیس وزارت نیرو در بیست و هشتم بهمن ۱۳۵۳ به تصویب رسید که هدف آن حداکثر استفاده ازمنابع انرژی و آب کشور و همچنین تهیه و تامین انرژی و آب برای انواع مصارف عمومی شهروندان بود.
مهم‌ترین وظیفه وزارت نیروی ایران نیز عبارت است از حفاظت، نگهداری، بهره‌برداری و بهبود کمی و کیفی منابع اب‌های سطحی و زیرزمینی، رضایت و اقناع مردم با تامین، تصفیه و توزیع مناسب آب بهداشتی سالم و دائمی برای انواع مصارف، بالا بردن بهداشت محیط شهرها و روستاها با طراحی و اجرای شبکه‌های جمع‌آوری و تصفیه خانه‌های فاضلاب، تامین نیازهای انرژی با کیفیت مطلوب و تمام وقت برای انواع مصارف شهروندان و دیدگاه بلند مدت به صیانت از منابع آب و انرژی و انتقال آن به نسل‌های آینده.
