استفاده نوین از جریان الکتریکی در البسه نظامی
بافت های پارچه ای نوین طراحی شده برای استفاده در دستکش ها و سایر البسه نظامی دارای شبکه ای از جنس نقره (نانو سیمهای نقره یا AgNW) بوده که می تواند برای گرم نگه داشتن سربازان، گرم شده و در عین حال لایه هیدروژل آن تعریق بدن را جذب کند.
به گزارش خبرنگار دانش و فناوری `انرژی امروز` به نقل از ScienceDaily، بیشتر تجهیزات انفرادی نظامی برای استفاده در مناطق با آب و هوای سرد بیش از 30 سال است که از طراحی آن ها می گذرد، از همین رو سربازان قادر هستند تا دستکش های زمستانی خود را حتی از خرده فروشی ها نیز تامین نمایند. با این وجود این دستکش های نوین نیز قادر نیستند تا از دستان سربازان چترباز در برابر سرمازدگی و بی حسی به هنگام فرود بر روی زمین در شرایط آب و هوایی سرد جلوگیری کنند. این امر علی الخصوص در زمانی که سربازان نیازمند کار با اسلحه بلافاصله پس از فرود باشند مشکل آفرین خواهد بود. از همین رو است که پژوهشگران با استفاده از پژوهشی بنیادین، امکان طراحی دستکش های جدید برای شرایط دمایی بسیار سرد را مورد سنجش قرار داده اند.
این پژوهش از مطالعات صورت گرفته توسط یی چوی در دانشگاه استنفورد الهام گرفته شده است. تیم چوی با تولید نانو سیم های بسیار ریز و قرار دادن شبکهای از آن ها در کتان، مشاهده کرده اند که می توان با اعمال جریان الکتریکی به آنها موجب افزایش دمای پارچه شد. یک باتری ساعت معمولی به تنهایی میتواند موجب افزایش دما تا 100 درجه فارنهایت در مدت زمان تنها یک دقیقه گردد. اگر بتوان در نهایت از این پارچه ها در تولید لباس های فرم استفاده نمود سربازان قادر خواهند بود با افزایش یا کاهش ولتاژ، میزان گرمای تولیدی توسط لباس های خود را تغییر داده تا با شرایط آب و هوایی متناسب گردد. امکان تولید گرمای اضافی به معنی لباس های نازک تر و سبک تر است، و این برای سربازانی که نیازمند حمل تجهیزات سنگین در مسافت های طولانی هستند یک مزیت بسیار بزرگ به شمار می آید.
دانشمندان همچنین به دنبال به کاربردن لایه ای از ذرات هیدروژل پلی اتیلن گلیکول برای جذب تعرق بدنی هستند. پژوهشگران بر این باورند که این ذرات با جلوگیری از خیس شدن سایر لایه های پارچه، به راحتی بیشتر سربازان در هنگام ماموریت هایشان کمک خواهند کرد. پس از بازگشت سربازان به پایگاه، سربازان قادر خواهند بود تا تعرق جذب شده در این لایه ها را تنها با آویزان نمودن لباس هایشان در محیط خشک و گرم پایگاه از میان بردارند.
نانوسیم های نقره به کار رفته در این پارچه ها می توانند تحت شست و شوهای متوالی خواص و کارایی خود را حفظ کرده و محققان اینک به دنبال راهی برای استفاده از هیدروژل ها با پایداری برابر هستند. دی انجلو و همکارانش همچنین در حال بررسی اندرکنش های احتمالی میان شبکه نقره و هیدروژل با یکدیگر هستند. یکی از حوزه های پژوهشی دیگر در مسیر پیش روی این تیم تحقیقاتی مطالعه منابع انرژی الکتریکی احتمالی برای شبکه نقره است زیرا باطری ها خود می توانند موجب افزایش بیش از حد وزن لباس های فرم شوند.
پژوهشگران نتایج این پژوهش های جدید را در گردهمایی و نمایشگاه اخیر انجمن شیمی آمریکا به اشتراک گذاشته اند.
