ورود سه‌ونیم میلیون تن آلاینده به هوای تهران از فرودگاه مهرآباد
استفاده از ناوگان هوایی با عمر بالا، اتوبوس‌های فرسوده، دیزل ژنراتورها، تاکسی‌های فرسوده و بدون کاتالیست مربوط به فرودگاه از اصلی‌ترین عوامل افزایش آلودگی مهرآباد به‌حساب می‌آیند. در این بین، دی‌اکسیدکربن، منوکسیدکربن و اکسیدهای نیتروژن بیشترین سهم را در میان آلاینده‌های این منبع آلودگی دارند.
به گزارش خبرنگار حوزه توسعه پایدار انرژی امروز، همشهری آنلاین در گزارش شهری امروز خود به بررسی وضعیت آلودگی هوای فرودگاه مهرآباد تهران پرداخته است. این خبرگزاری نوشته است:
«طی روزهای سرد سال محله‌هایی همچون سرآسیاب مهرآباد، مهرآباد جنوبی، امامزاده عبدالله، شهید دستغیب، استاد معین، شمشیری، اکباتان، بیمه، آپادانا، طرشت، هاشمی، دکترهوشیار، جی و فتح جزو نقاطی از شهر قرار می‌گیرند که میزان آلودگی‌شان بیشتر از سایر نقاط است. بر این اساس در روزهایی که کیفیت هوای شهر تهران تا نزدیکی عدد 150می‌رود، این محله‌ها به‌طور قطع به یقین، شاخص کیفیت هوایشان بیشتر از 110می‌شود. به‌طور نمونه طی 10روز اخیر بیشترین شاخص ثبت شده آلودگی هوای تهران، روز 24 آذر ماه بوده؛ در این میان شاخص کیفیت هوای محله‌های مذکور و به‌ویژه در میدان فتح که در نزدیکی فرودگاه مهرآباد قرار دارد، در این روز حول و حوش عدد 97 تا 120دور می‌‌زده است.
روزانه 1500کیلوگرم منواکسید کربن
استفاده از ناوگان هوایی با عمر بالا، اتوبوس‌های فرسوده، دیزل ژنراتورها، تاکسی‌های فرسوده و بدون کاتالیست مربوط به فرودگاه از اصلی‌ترین عوامل افزایش آلودگی مهرآباد به‌حساب می‌آیند. در این بین، دی‌اکسیدکربن، منوکسیدکربن و اکسیدهای نیتروژن بیشترین سهم را در میان آلاینده‌های این منبع آلودگی دارند. چنانچه به‌طور میانگین روزانه حدود 450 تا 500کیلوگرم CO2، 1500 کیلوگرم CO و 1700تا 1800کیلوگرم اکسیدهای نیتروژن در فرودگاه مهرآباد منتشر می‌شود.
اتفاقات آلاینده
به غیر از عوامل بالا، نقش مدیریتی را در افزایش آلودگی هوایی فرودگاه مهرآباد نیز نباید نادیده گرفت. اتفاق عجیب و کم‌‌نظیری در این فرودگاه رخ می‌دهد که به‌غیر از اینکه برنامه‌های مسافران و اعصاب آن‌ها را به‌هم می‌ریزد بی‌تردید باعث افزایش آلودگی هوا نیز می‌شود. گاهی در این فرودگاه برای جبران تاخیر بیش از حد پروازها، اتوبوس‌ها همراه با مسافران بی‌جهت در اطراف باندها می‌چرخند. در همین ارتباط چندی پیش یکی از مسافران پس از تاخیر چندساعته به همین اتفاق اشاره کرد و گفت: «پرواز 6981کیش- تهران متعلق به شرکت کاسپین که قرار بود ساعت 12:30به مقصد تهران پرواز کند ابتدا با تاخیر 6ساعت و نیمه روبه‌رو شد. پس از این سرانجام در ساعت 19مسافران سوار بر هواپیما شدند. جالب اینجا بود که بعد از فرود هواپیما در مهرآباد، مهمانداران مدتی طولانی از خروج مسافران از هواپیما جلوگیری می‌کردند. پس از این نیز مسوولان برای سرگرم کردن مسافران، آن‌ها را سوار بر اتوبوس‌های مخصوص در فرودگاه چرخانده و پس از حدود 30 دقیقه تعدادی از مسافران به‌دلیل ازدحام بیش از حد و کمبود اکسیژن با اعتراض خواستار توقف اتوبوس و باز کردن درهای آن شدند که راننده ابتدا از این کار امتناع کرد و پس از تذکر مسافران به راننده مبنی بر اینکه چند نفر دچار مشکل تنفسی شده‌اند آن‌ها را در سالن فرودگاه پیاده کرد.» به گفته س.ر نهایتا مسافران با این اقدامات حدود ساعت 23 وارد ساختمان ترمینال شدند.
موضوعی که این شهروند بدان اشاره کرد جدا از خساراتی که به مسافران وارد کرده است، از 2منظر دیگر نیز قابل توجه است؛ نخست آن‌که نشان می‌دهد همچنان پروازهای بسیاری در این فرودگاه با تاخیر زیاد پرواز کرده یا روی باند می‌نشینند. بدین‌ترتیب تعدادی از پروازها به ساعات پس از نیمه‌شب منتقل می‌شوند. درحالی‌که اساسا قرار بوده پروازهای شبانه این فرودگاه (به جز پروازهای امدادی و اضطراری) بین ساعات 23:55 تا 5:15 روز بعد متوقف شود. اما عملا به‌خاطر تاخیر 48 درصدی پروازها چنین مسله‌ای به‌طور کامل محقق نشده است. به همین‌خاطر آلودگی صوتی آن هم در برخی ساعات شب هنگام نشست و برخاست هواپیماها در محدوده منطقه 9به حدود 100 تا 115 دسی‌بل و در محدوده تهرانسر به حدود 90 تا 110 دسی‌بل نیز می‌رسد. درصورتی که طبق استاندارد، حداکثر آلودگی صوتی شبانه شهر، 40 دسی‌بل تعیین شده است. نکته دوم نیز اینکه کارکرد غیرموثر تجهیزات و امکانات فرودگاه ازجمله حرکت بی‌جهت اتوبوس‌های آن تنها به افزایش آلودگی هوا می‌انجامد.
اتوبوس‌های بیومتان به جای اتوبوس‌های معمولی
استفاده از اتوبوس‌های فرسوده با کار بیش از اندازه در محدوده فرودگاه در حالی رخ می‌دهد که فرودگاه شهرهای توسعه‌یافته به سمت استفاده از اتوبوس‌های با سوخت گاز بیومتان می‌روند. به‌طور مثال اخیرا اتوبوسی به شبکه فرودگاهی انگلستان اضافه شده که سوخت آن از طریق زائده‌های غذایی و عموما مدفوع انسان تامین می‌شود. این نوع اتوبوس قابلیت حمل 40مسافر را به مسافت 300 کیلومتر طی یک‌بار سوختگیری دارد. این اتوبوس برای فرودگاه بریستول کار می‌کند و باعث کاهش 88 درصدی تولید گاز گلخانه‌ای نسبت به اتوبوس‌های معمولی فرودگاهی می‌شود. این در حالی است که هنوز درصد زیادی از اتوبوس‌های فرودگاهی کشور به‌صورت کارکرده و دست دوم از کشورهای عربی تامین می‌شود و سهم شرکت‌های داخلی در تولید چنین اتوبوس‌هایی بسیار ناچیز است».
