139 کشور می توانند انرژی خود را از منابع تجدیدپذیر تامین کنند
پایگاه اینترنتیhttps: 100.org فهرستی از 139 کشور تهیه کرده که براساس اطلاعات این پایگاه اینترنتی، این کشورها قادر خواهند بود تا سال 2050 میلادی، تمامی انرژی مورد نیاز و مصرفی داخل کشور را از انرژیهای تجدید پذیر بهدست آورند.
به گزارش خبرنگار حوزه توسعه پایدار انرژی امروز، در این پایگاه اینترنتی از ایران هم نام برده شده است و مطابق با محاسبات این پایگاه، ایران میتواند تمام انرژی مورد نیاز خود تا سال 2050 را از طریق انرژیهای تجدیدپذیر و نه انرژی هستهای و سوخت فسیلی تامین کند.
منظور از مصرف انرژی در این پایگاه اینترنتی، انرژی مورد نیاز بهصورت برق، حمل و نقل، گرمایش و سرمایش و صنایع است. براین اساس انرژریهای تجدیدپذیری که کشور ایران میتواند به آنها دست یابد عبارتند از انرژی خورشیدی، انرژی بادی و هیدروالکتریک.
صفحات خورشیدی، پیشتاز تولید انرژی
براساس محاسبات این پایگاه اینترنتی، تا سال 2050، ایران میتواند 18.2 درصد انرژی مورد نیاز خود را از طریق صفحات خورشیدی نصب شده بر روی پشتبام منازل مسکونی به دست آورد. براساس آمار وزارت نیرو، مصرف برق بخش خانگی در سال 1394 برابر با 34 درصد کل مصرف برق کشور بوده است.
نوع دیگر انرژی خورشیدی کهhttps: 100.org به آن اشاره کرده، استفاده از صفحات خورشیدی بر پشت بام منازل بود که طبق این محاسبات ایران میتواند از این طریق 11 درصد انرژی مورد نیاز خود را تامین کند. بر طبق آمار وزارت نیرو هم در ایران بخشهای تجاری و عمومی به ترتیب مصرف کننده 7 و 9 درصد برق تولیدی کشور هستند.
در مرحله سوم استفاده از انرژی خورشید، https: 100.org به ظرفیت تولید 25.8 درصدی انرژی لازم کشور از طریق نیروگاههای خورشیدی تاکید دارد. پس از نیروگاههای خورشیدی معمول، نیروگاههای خورشیدی متمرکز یا CSP قرار گرفتهاند و ایران میتواند 11.8 درصد انرژی از این نیروگاهها تولید کند.
مقام دوم، انرژی باد
در این وبسایت نیروگاههای بادی هم جایگاه خوب خود را حفظ کردهاند و براساس مطالعاتی که گردآورندگان این گزارش انجام دادهاند، ایران قادر است تا 21.8 درصد انرژی مورد نیاز خود را از نیروگاههای بادی ساحلی و 9.5 درصد آن را از نیروگاههای بادی فراساحلی تهیه کند.
جایگاه تولید برقآبی کشور در این وبسایت برابر با 1.9 درصد انرژی مورد نیاز کشور، یعنی کمترین میزان نسبت به انرژی بادی و خورشیدی است. در این میان انرژیهای ژئوترمال، امواج و جزر و مد، جایگاهی در تولید انرژی ایران نخواهند داشت. درحالی که باید یادآور شد ایران از منبع غنی انرژی ژئوترمال برخوردار است و دلیل این مدعا هم تمایل سرمایهگذاران نیوزلندی، به عنوان کشور پیشرو در استحصال انرژی ژئوترمال، در منابع این نوع انرژی در استانهایی مثل اردبیل است.
محاسبات اقتصادی
دیگر محاسبات این وبسایت میپردازد به مشاغلی که سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر برای ایران به ارمغان خواهد آورد. برطبق این محاسبات ایران میتواند در 40 سال آینده (پس از این محاسبات) 559 هزار و 595 شغل در بخش ساخت و ساز و 576 هزار و 814 شغل در بخش بهرهبرداری بهوجود آورد.
استفاده از انرژیهای تجدیدپذیری چون باد و خورشید به جای سوزاندن سوختهای فسیلی و بهبود بهرهوری انرژی به این معناست که کشور انرژی بسیار کمتری نسبت به گذشته مصرف خواهد کرد. در حال حاضر بهرهوری تولید انرژی در نیروگاههای کشور کمتر از 20 درصد است و وزارت نیرو در تلاش است تا با بهروز رسانی نیروگاهها، میزان بهرهوری تولید انرژی را به 50 درصد برساند.
براساس محاسباتhttps: 100.orgبا بهینهسازی تولید و مصرف انرژی کشور و استفاده از نیروگاههای انرژیهای تجدیدپذیر تا سال 2050، تقاضای مصرف انرژی در ایران میتواند تا 47 درصد کاهش یابد. با این محاسبات، ایران میتواند تا سال 2050، هزینههای بهداشتی مربوط به مصرف سوختهای فسیلی را سالانه 248.1 میلیارد دلار کاهش دهد و سالانه از مرگ میر 31 هزار و 322 نفر در اثر آلودگی هوا جلوگیری کند. و نیز سرانه کاهش هزینههای مربوط به انرژی، بهداشت و تغییرات اقلیم نیز 8758 دلار خواهد بود.
انرژی هستهای پاک نیست
هرچند شاید محاسبات این وبسایت کمی اغراق به نظر بیاید، اما خبرهایی که از گوشه کنار دنیا میرسد همگی تاکید بر این دارند که کشورها در حال توسعه انرژیهای تجدیدپذیر خود هستند. بهعنوان مثال کشور سوئد با برنامهریزیهایی که انجام داده است تصمیم دارد تا سال 2050 مصرف سوختهای فسیلی خود را به صفر برساند. و به اولین کشور جهان تبدیل شود که پاک و عاری از سوختهای فسیلی است.
در این محاسبات اثری از انرژی هستهای نخواهیم یافت. بهواقع انرژی هستهای در تقسیمبندی سوختهای پاک قرار نمیگیرد. اگر بخواهیم مقایسهای بین مزایا و معایب انرژیهای تجدیدپذیر و انرژی هستهای انجام دهیم، باید گفت که اولا انرژی هستهای یک انرژی تجدیدپذیر نیست و از سویی انرژی هستهای آلاینده محیط زیست هم هست.
بهعنوان مثال دفع مناسب پسماند سوخت هستهای معضلی است که گریبانگیر بسیاری از کشورهای جهان است. اما انرژیهای باد و خورشیدی هیچ نوع پسماندی تولید نمیکنند. انرژی هستهای آلاینده آب است و درواقع آب مورد نیاز برای خنک کاری راکتورهای آن، سلامت آبزیان دریایی را به خطر میاندازد.
از نظر امنیت نیز، نیروگاههای هستهای هنوز هم جای بحث دارند. بهویژه بعد از اتفاقاتی چون چرنوبیل و فوکوشیما، نگرانیها در خصوص امنیت این نیروگاهها بیشتر شده است. چرنوبیل هنوز هم تشعشع تولید میکند و از این رو، مسوولان محلی تصمیم به ایجاد یک سقف مصنوعی بر روی راکتور آن گرفتهاند و آلودگیهای هستهای آب اقیانوس در اثر انفجار نیروگاه فوکوشیما، به سواحل ایالات متحده هم رسید.آیا میتوان در مورد نیروگاههای بادی و خورشیدی هم چنین نگرانیهایی مطرح کرد؟
حتی اگر بحث هزینههای ساخت نیروگاهها را هم در نظر بگیریم، ساخت نیروگاه هستهای بسیار گرانتر از نیروگاههای بادی و خورشیدی است.
محل استقرار نیروگاهها هم بسیار مهم است. درحالی نیروگاههای بادی و خورشیدی را میتوان در مناطقی با حداقل دسترسی به آب راهاندازی کرد، برای نیروگاه هستهای نیاز به منبع آب بسیار زیادی است تا بتواند عملیات خنکسازی راکتورهای هستهای را انجام دهد و از سویی ایران پتانسیلهای بسیاری برای تولید انرژی از باد و خورشید دارد. وجود دشتهای وسیع با نور فراروان در استانهای کویری ایران، مناطقی کاملا مستعد برای نیروگاههای خورشیدی است.
و کلام آخر اینکه، اگر قرار باشد در رقابت با دنیا، حرفی برای گفتن داشته باشیم، باید بدانیم که انرژیهای تجدیدپذیر جایگاه بسیار والایی خواهد داشت.