سرمایه نفت را «مایهخوری» میکنیم چطور انتظار داریم دیگران سرمایه بیاورند؟!
رییس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران گفت: درآمدی را که از فروش نفت و گاز و فراوردهها به دست میآوریم؛ برای امور جاری کشور مصرف میکنیم و به بخش نفت و گاز کشور نانی هم نمیرسانیم.
علی شمس اردکانی در گفتگو با خبرنگار نفت و گاز «انرژی امروز»، در خصوص اولویت توسعه سرمایهگذاری خارجی برای تحول بالادستی نفت که بهعنوان یکی از اولویتهای وزارت نفت از سوی رییسجمهور به زنگنه ابلاغ شده است؛ اظهار کرد: توسعه سرمایهگذاری خارجی ضرورت بسیاری دارد؛ اما اکنون مصداق بارز «آنچه خود داشت زبیگانه تمنا میکرد» است.
او در ادامه اظهار کرد: ما در بخش انرژی بهویژه نفت و گاز سرمایههای کشور خود را زیر قیمت بازار بینالمللی و منطقهای بهراحتی میفروشیم؛ به این دلیل که عقل اقتصادی در پیش از انقلاب و پس از انقلاب در جای خود وجود نداشته و ندارد و سرمایهای که میفروشیم چه به صورت فرآوردههای نفتی و یا گاز، دوباره تبدیل به سرمایه نمیکنیم؛ بلکه بخش اعظم آن درآمدی را هم که به دست آوردهایم را مصرف میکنیم.
رییس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران اظهار کرد: هیچ عاقلی این کار را نمیکند که سرمایه را بفروشد و بخورد، درواقع به قول بازاریها «مایهخوری» کردهایم، و چون مایهخوری کردهایم دیگر پولی نداریم، و بدتر از آن اینکه قوانینی وضع کردهایم که این عمل قبیح را قانونی کند!
او افزود: یکی از آخرین قوانینی که وضع کردهایم، توزیع پول فروش نفت و گاز به صورت یارانه نقدی است، آن هم بجای اینکه عقل اقتصادی در آن به کار گرفته شود، به همه طبقات کشور و به هرکسی که تقاضا کرده است با هر میزان درآمدی، پرداخت شده است، درحالیکه با توجه به بودجه اقتصادی ایران باید به 30 درصد مردم کشور یارانه داد؛ بنابراین آن نفت و گاز و فرآوردههایی را هم که صادر کردهایم و پول آن را دریافت کردهایم، بیهوده خرج میکنیم.
سوخت سرمایه بدون بازگشت
اردکانی ادامه داد: به خود بخش نفت و گاز هم کمتر از نیازهای سرمایهای آنها اختصاص میدهیم، یعنی نه تنها درآمد نفت و گازمان در امور جاری کشور مصرف میشود بلکه آنچه سرمایهگذاری میشود به خود بخش نفت و گاز هم نان کافی نمیرسانیم؛ بنابراین میرویم آنچه خود داریم از بیگانه تمنا میکنیم و از دیگران میخواهیم در کشور ما سرمایهگذاری کنند و چون سرمایهگذاری در بخش ملی از منابع داخلی کافی نیست و منابع نفت و گازمان را نیز تبدیل به سرمایه نمیکنیم؛ دست به دامان دیگران میشویم.
او با تاکید بر اینکه «بخش عمدهای از نیازهای سرمایهگذاری میتواند کالاهای ساخت داخل باشد»، افزود: در این خصوص میتوان بهترین اشتغال فنی را ایجاد کرد، اما ببینیم ما در سال تولید و اشتغال ملی چند درصد از ریالهای نفتی را به سرمایهگذاری برای تولید نفت و گاز و ایجاد اشتغال برگرداندهایم؟! هیچ.
ضعف مجلس در فهم اهمیت سرمایه و اشتغال
اردکانی با تاکید بر اینکه «ما مسائل تولید، اشتغال و سرمایه را شوخی میگیریم و دلیل آنها هم ضعف مجلس در فهم این موضوعات است»، گفت: تا زمانی که نمایندگان فرهیخته نباشند؛ وضع به همین منوال خواهد بود.
رییس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران تاکید کرد: شورای نگهبان مقصر است به جای اینکه به عوام گیر بدهد؛ به فرهیختگان کشور گیر میدهد. در مملکتی که فرهیختگان از ایجاد نظر و اعمال نظر علمی محرومند، نافرهیختگان سوار بر کار میشوند و امور را در دست میگیرند. متاسفانه بین کارمندان بازنشسته این اداره و آن اداره برای تصاحب کرسیهای مجلس رقابت وجود دارد، اما واقعاً چند اقتصاددادن داریم که در مجلس نشستهاند؟
او با تاکید بر اینکه « مهمترین تجارت کشور تجارت انرژی است»، گفت: ذخایر نفتی و گازی بسیاری داریم، اما وقتی میخواهیم در در این مسائل کارشناس بگذاریم و نظارت کارشناسی بدهیم، نیمچه مهندس میگذاریم، درواقع غیرمتخصصان را به کار گرفتهایم، در صورت که تصمیمات مربوط به اقتصاد و سیاست مهندس نیاز ندارد بلکه به اساتید اقتصاد و علوم سیاسی و اجتماعی نیاز داریم.
او در پایان اظهار کرد: ما سرمایههایمان را بهراحتی ضایع میکنیم و سپس از دیگران میخواهیم که در کشورمان سرمایهگذاری کنند و این تردید را برای آنها به وجود میآوریم که شما که سرمایه کشور خود را ازبین میبرید با سرمایه کشور من چه خواهید کرد؟!
