شل «مجنون» ایران شد؟
هفته گذشته، شرکت شل اعلام کرد که بعد از مذاکرات طولانی با دولت عراق، تصمیم گرفته از توسعه میدان مجنون دست کشیده و آینده خود را در گاز طبیعی جستجو کند. اقدامی که به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران، با ریسک بالایی همراه است زیرا بازار گاز طبیعی نسبت به نفت خام از مازاد عرضه قابل توجهی برخوردار است.
به گزارش خبرنگار بین‌الملل «انرژی امروز»، طبق اظهارات مقامات شرکت، این توافق مورد قبول طرفین بوده و در صورت خروج از این میدان، شل تمامی تلاش خود را برای توسعه شرکت گاز بصره و پروژه پتروشیمی نبراس به کار خواهد بست.شرکت شل اولین شرکت نفتی فعال در یک میدان عراقی است که از یک پروژه خدماتی خارج می شود. میدان نفتی مجنون که براساس برآوردهای انجام گرفته بالغ بر 38 میلیارد بشکه نفت در خود جای داده است، در سال 2013 به کنسرسیومی متشکل از شرکت های شل، پتروناس مالزی و شرکت دولتی نفت جنوب عراق واگذار شد.شل در حال مذاکره با وزارت نفت عراق بود تا هدف گذاری تولید نفت از این میدان را کاهش دهد، اما طرفین هیچگاه در این زمینه به توافق دست نیافتند، و اکنون، تغییر استراتژی این شرکت و تصمیمش مبنی بر خروج از این میدان، با وجود انکار مقامات عراقی، ضربه‌ای مهلک به شمار می‌رود.بدون شک این تصمیم، منجر به تاخیر در تولید از این میدان و متعاقب آن، مانع بزرگی بر سر راه نیل به هدف بزرگ اعلام شده از سوی دولت عراق مبنی بر تولید روزانه 5 میلیون بشکه نفت تا اواخر 2017 به شمار خواهد رفت. شل قصد داشت تولید نفت از میدان مجنون را به 420 هزار بشکه در روز افزایش دهد. این در حالی بود که براساس شرایط قرارداد اولیه با شل و شرکایش در سال 2009، شرکت‌های نفتی بین‌المللی وعده داده بودند در ازای دریافت یک دلار و 39 سنت پاداش بابت هر بشکه نفت، میزان تولید را تا 1.8 میلیون بشکه افزایش دهند.
نقش ایران؟به اعتقاد تحلیلگران موسسه گلدمن ساکس، شاید بتوان یکی از دلایل اصلی رویگردانی شل از عراق را تمایلش به سمت ایران و توسعه میدان گازی بزرگ و فراساحلی کیش دانست. تفاهمنامه برای توسعه این میدان در دسامبر 2016 به امضای طرفین رسیده و ماه گذشته، معاون این شرکت برنامه خود برای توسعه میادین نفتی آزادگان و یادآوران در جنوب ایران را به همتای ایرانی خود تقدیم کرد.بسیاری بر این باورند که شل با قدم گذاردن در میادین گازی ایران، خطرات بسیاری را به جان خریده است، زیرا همچنان سایه تحریم‌های آمریکا بر سر ایران سنگینی کرده، کابینه ترامپ با تمام توان مخالفت خود را با توافق هسته ای اعلام کرده و بسیاری از شرکت ها از انجام معاملات با ایران منع شده اند.از سوی دیگر، معامله شل با ایران به مذاق بسیاری از کشورهای حاشیه خلیج فارس خوش نخواهد آمد، زیرا آنها همواره از همکاری شرکت های بین المللی نفتی با ایران و افزایش حضور پررنگ این کشور در عرصه بین المللی در هراسند.عربستان، روسیه، چین و دیگران…تحلیلگران معتقدند که کشورهایی همچون عربستان، امارات و مصر سهمی عمده در آرزوهای جاه طلبانه شل برعهده داشته و هرگونه معامله این شرکت با ایران می‌تواند تاثیری سوء بر روابطش با اعراب برجای بگذارد.اما در این میان، اوضاع به نفع چین و روسیه در جریان است. اگر شل میادین نفتی عراق را ترک کند، داراییهای نفتی این کشور بین روس نفت، سینوپک و CNOCتقسیم خواهد شد.روزگاری استالین در تلاش بود تا بتواند هر چه بیشتر نفوذ خود در خاورمیانه را افزایش دهد و امروز، به مدد تاخت و تاز شرکت‌های نفت و گاز روسی، روس ها توانسته‌اند به میزان زیادی به آرزوهای خود جامه عمل بپوشانند.ایران هم کشوری است که ذخایر عظیم نفت و گازیش، هر غول انرژی را اغوا می‌کند. اما تحلیلگران به شل هشدار داده‌اند بعد از کناره‌گیری از پروژه میدان نفتی مجنون و پروژه 10 میلیارد دلاری گاز ترش ADCO ابوظبی که این شرکت به دلیل مشکلات تکنیکی و هزینه بالای تولید از آن کناره‌گیری کرد، شل میبایست قبل از اتخاذ هر تصمیمی، با دقت تمامی جوانب کار را بررسی کرده تا بتواند بسیار کارامد در پروژه های آتی عرض اندام نماید.
