تحریم‌ها ادامه می‌یافت به سمت کوپن می‌رفتیم
ولی الله سیف، رئیس کل بانک مرکزی از دوران تحریم در روایتی تلخ گفت: اگر تحریم‌ها ادامه می‌یافت و صادرات نفت قطع می‌شد چاره‌ای جز برقراری مجدد مکانیسم توزیع کوپنی که در اویل انقلاب مورد استفاده قرار گرفت نداشتیم.
سیف در گفت و گو با روزنامه ایران در واکنش به کاربرد لفظ «تقریباً هیچ»برای برجام: این طبیعی است که در مواجهه با طرف خارجی، کاستی‌ها و نواقص امر به ایشان تذکر داده شود و خواستار رفع این نواقص باشیم، اما این بدین معنا نیست که برجام امری اشتباه بوده است.
در سال ۱۳۹۲ که مسئولیت بانک مرکزی را به عهده گرفتم قیمت هر بشکه نفت بالای ۱۰۰ دلار بود اما ارز کافی و در دسترس برای پرداخت بهای واردات کالاهای اساسی، دارو، تجهیزات پزشکی و حساس و ضروری در اختیار نداشتیم.
ده‌ها کشتی مملو از کالاهای اساسی در بندرگاه‌ها منتظر تخصیص ارز بودند. صف انتظار برای تخصیص ارز به شش ماه هم می‌رسید.
هزینه معطلی (دموراژ) کشتی‌ها به کشور تحمیل می‌شد، کالاها بعضاً فاسد می‌شد و حتی گزارش داشتیم که چندین کشتی آتش گرفته و سوخته‌اند.
پیش از برجام، با چند کشور انگشت شمار که از ایران نفت می‌خریدند روابط بانکی داشتیم. وجوه آن را به پول ملی خود به حساب‌های ما واریز می‌کردند؛ واردات ما نیز محدود به کالاهای ساخت آن کشورها بود.
این بانک‌ها در شرایط انحصاری پیش آمده از تعرفه‌های متعارف بانکی خارج شدند و مبالغ هنگفتی را بابت ارائه خدمات به مشتریان ایرانی تحمیل کردند؛ در مواردی این هزینه‌ها از مرز ۱۰ درصد نیز عبور کرد.
در دوران تحریم صرافی‌ها در زمینه نقل و انتقال ارز فعال شدند و به این ترتیب معاملات ارزی از کنترل خارج شد و شفافیت خود را از دست داد.
پیش از برجام با کاهش ۲۰ درصدی صادرات نفتی در هر شش ماه یک بار مواجه بودیم.
