لندنی‌ها هم در آرزوی هوای پاک هستند
معمولا بدترین نوع آلودگی هوا در شهرهایی مثل پکن، دهلی‌نو و دیگر کلان‌شهرهای کشورهای درحال توسعه دیده می‌شود و این آلودگی محصول رشد عجولانه این شهرهاست که باعث پراکنده شدن غبارهای آلاینده حاصل از ساخت و سازها و احتراق سوخت‌های فسیلی چون زغال سنگ است.
به گزارش انرژی امروز، بلومبرگ در گزارشی در خصوص آلودگی هوای لندن، با مقایسه این آلودگی با آلودگی هوای شهرهای جهان در حال توسعه، می‌نویسد: اما در لندن هوا به طرز خطرناکی آلوده است، غلظت دی‌اکسید نیتروژن در بعضی مناطق شهر به بالاترین حد آن در شهرهای دنیا رسیده است. هوای کثیفی که اطراف پایتخت بریتانیا را گرفته است گواهی است بر قدرت آلایندگی اتوبوس‌ها، خودروها و کامیون‌ها و نشان از الزام دولت به محدودسازی استفاده از این وسایل آلاینده است.
بنا بر اعلام بلومبرگ، در سال 2014، خیابان آکسفورد، عمده‌ترین مرکز تجاری لندن، در پنجمین روز ژانویه، آلوده‌ترین خیابان دنیا بود، به‌طوری که دوچرخه‌سوارها مجبور به استفاده از ماسک‌های فیلتردار شدند.
تماس دراز مدت با دی‌اکسید نیتروژن و ذرات معلق در هوا باعث آسیب‌رسانی به دستگاه تنفسی و سیستم خون‌رسانی بدن می‌شود. و براساس گزارشی که در سال 2015 منتشر شد، این آلودگی‌ها فقط در لندن باعث 9500 مرگ زودرس شده‌اند. بر این اساس تنها راه مقابله با این آلودگی سختگیرانه‌تر شدن استانداردهای انتشارات و کاهش شدید تعداد خودروهای آلاینده است.
شهردار لندن، صادق خان، تصمیم گرفته است همانند اقداماتی که در شهرهایی چون پاریس، مکزیکوسیتی و مادرید انجام شده است، رانندگان تاکسی‌ها را مجبور کند از خودروهای پاک‌تر استفاده کنند و اتوبوس‌های دوگانه‌سوز هم با اتوبوس‌های برقی یا هیدروژنی جایگزین شوند.
به گفته بلومبرگ، شهردار لندن قول داده است تعریف مناطق فوق‌العاده کم انتشار را نیز تسریع کند که بر اساس آن، خودروهایی که استانداردهای خروجی اگزوز را رعایت نکنند با جریمه‌های سنگین روبه‌رو خواهند شد.
این تلاش‌های شهرداری لندن احتمالا کمکی به حال آلودگی لندن خواهد کرد اما آن‌طور بلومبرگ انتظار دارد باید دولت پیش قدم شود و کاری کند، چون مشکل فقط مختص لندن نیست. بیرمنگام و لیدز نیز در در میان دیگر شهرهای بریتانیا از حد استانداردهای ذرات معلق و دی‌اکسید نیتروژن عبور کرده‌اند.
بلومبرگ می‌نویسد: دولت بریتانیا، شتابی برای حل این مشکل ندارد و دلیل آن احتمالا به خاطر هزینه‌هایی است که دولت باید بپردازد و این هزینه‌ها برایش دشوار و دردسر ساز هستند.
حال دولت بریتانیا باید با سرعت عمل بیشتری به دنبال خودروهای پاک باشد و تعریف و گسترش مناطق عاری از آلودگی را تسریع کند و الزامات آزمایش‌های لازم برای خودروهای گازوییلی را تشریح کند.
بلومبرگ می‌نویسد: شهرها می‌توانند پاک‌تر رشد کنند حتی شهرهایی چون دهلی‌نو و پکن. اما در بسیاری از موارد باید محدودیت‌های بسیاری برای خودروها، کامیون‌ها و رفت و آمدها قائل بود.
