قرارداد با ترکیه بلای جان صادرات گاز شده است
عضو هیات‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی ایران گفت: ایران در صادرات گاز به هیچ کشوری موفق نیست؛ برای اینکه هرگز صادرات گاز جزء اولویت کشور نبوده است.
سید حمید حسینی در گفتگو با خبرنگار نفت و توسعه «انرژی امروز » توضیح داد: اولویت اول کشور، تامین نیازهای داخلی، تغییر الگوی مصرف از سایر انرژی‌ها به گاز ، تامین نیازهای چاه نفت و تامین خوراک پتروشیمی و صنعت برق است. بعد از آن گاز مازاد به کشورهای منطقه صادر می‌شود.
وی تصریح کرد: مهمترین قراردادی که در حوزه گاز امضا شده است، قرارداد صادرات گاز به ترکیه بوده است؛ قراردادی بلندپروازانه که خود مانع بسته شدن قراردادهای بعدی شده است.
حسینی علت این مساله را چنین توضیح می‌دهد: این قرارداد با قیمت و شرایط خوبی با کشور ترکیه امضا شد؛ اما بعد از این ما نتوانستیم بازار مناسبی برای گاز ایران پیدا کنیم.
وی با بیان اینکه «قرارداد ترکیه بلای جان صادرات گاز ایران شده است»، افزود: مسئولان ایرانی فکر می‌کنند نباید پایین‌تر از قیمت قرارداد قبلی، هیچ قراردادی را امضا کنند. درحالی‌که قرارداد ترکیه یک استثنا بود نه قاعده. ولی متاسفانه کسی به این وضعیت توجه نمی‌کند و شرایط روز را ارزیابی درستی نمی‌کند.
عضو هیات‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی ایران تصریح کرد: در شرایط امروز هیچ کس با آن قیمت از ایران، گاز نمی‌خرد و امکان اینکه گاز را با همان قیمت به پاکستان و هندوستان بفروشیم ممکن نیست. دلیل اینکه ما نمی‌توانیم به هنودوستان و پاکستان گاز صادر کنیم پایه قیمت پیشنهادی ماست که مبنا را قرارداد ترکیه گذاشته‌ایم.
حسینی گفت: ما تنها جایی که شانس صادرات گاز داریم کشور عراق است؛ بزرگ‌ترین پروژه نفتی گازی که با عراق انجام می‌دهیم قرارداد صدور روزانه بیش از ۲۵ میلیون مترمکعب گاز به نیروگاه‌های عراق است. در مسیر صادرات گاز به عراق، لوله‌ها آماده شده است.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران تصریح کرد: در حوزه روابط بانکی با عراق مشکلاتی وجود دارد. بانک‌های عراقی عمدتا دلار محور هستند و آماده همکاری بر اساس ال‌سی و روابط یورویی نیستند. لذا پروژه‌های نفتی-گازی ما با موانع بانکی مواجه است . باید طرف عراقی در این زمینه اقدام مثبتی انجام دهد تا بتوان نسبت به گشایش اعتبار و درنتیجه توسعه روابط اقدام کرد.
او گفت: در شرایط فعلی با توجه میزان تولید و شرایط منطقه‌ای شرایطی برای صادرات گاز نداریم. باید منتظر باشیم تا فضای مناسبی به وجود بیاید.
او درباره صادرات گاز به اروپا هم گفت: با توجه به شتاب افزایش مصرف گاز در کشور و عدم برنامه‌ریزی برای رشد استحصال و تولید گاز، به نظر می‌رسد هدف صادرات گاز به اروپا بدون تغییر برخی از رویکردها امکان‌پذیر نباشد.
به گفته وی، در حال حاضر گاز صادراتی ایران به ترکیه از طریق خط لوله ۴٠ «اینچ» انجام می‌شود که اگر قرار باشد از این مسیر برای صادرات گاز به اروپا استفاده شود باید قُطر لوله‌های موجود را به ۵۶ اینچ افزایش دهیم.
عضو هیات‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی ایران ادامه داد: در صورتی که این بستر فراهم شود نیز باید اقدامات عملی لازم و مناسب برای تامین گاز به‌منظور صادرات هم فراهم شود. اما صادرات گاز اولویت ایران نیست؛ ایران سعی می‌کند نیاز خانگی و صنعت خود را تامین کند.
حسینی افزود: باوجود دارابودن ظرفیت بالای گاز، سهم ایران از تجارت در بازار جهانی گاز بسیار ناچیز است. این درحالی است که ایران با تدوین برنامه‌هایی تصمیم دارد تا از این فرصت در جهت تامین منافع کشور و پایداری در اقتصاد حداکثر بهره را ببرد. از سال‌های قبل از انقلاب برای صادرات گاز ایران به برخی از نقاط دنیا برنامه‌ریزی‌هایی انجام و برای این منظور بسترهای زیرساختی نیز فراهم شد. اما به دلیل تغییرات سیاسی و اقتصادی، موضوع مربوط به صادرات به سال‌های بعد موکول شده است.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی گفت: صادرات گاز ایران به ترکیه از سال ١٣٨١ در کشور آغاز شد و همچنان ادامه دارد. علاوه بر این ایران به‌دنبال صادرات گاز به کشورهایی نظیر عمان، عراق، اروپا و… نیز هست که برای تحقق این هدف لازم است پویایی‌های مربوط به دستیابی به این هدف مورد توجه قرار گیرد؛ اما من معتقدم که ما همچنان توجهی به تغییر رویکردهای خود نداریم و اولویت ما هنوز صادرات گاز نیست.
