سه روند نوظهور در سرمایه‌گذاری بخش انرژی
همان‌طور که بخش انرژی دنیا در حال گذراندن تغییرات بسیار زیادی است، تصمیم برای سرمایه‌گذاری نیز بیش از گذشته اهمیت می‌یابد. این سرمایه‌گذاری‌ها نقشی مهم در امنیت و پایداری محیط زیست بازی می‌کنند و در سال‌های پیش‌رو چشم‌انداز انرژی دنیا را شکل خواهند داد.
به گزارش خبرنگار بین‌الملل انرژی امروز، آنالیزهای آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) در سال گذشته نشان داده که در سال 2015، بخش انرژی سرمایه‌ای بالغ بر 1.8 تریلیون دلار را جذب کرده که در کل برابر با 2.5 درصد GDP جهانی بوده است.
این سرمایه‌گذاری در خطوطو لوله، بهره‌وری انرژی و منابع نفت و گاز صورت گرفته است که تمامی آنها بخشی از تامین امنیت انرژی را شامل شده‌اند. از سویی این سرمایه‌گذاری‌ها در انرژی‌های تجدیدپذیر، خودروهای الکتریکی و ذخیره‌سازی برق نیز منعکس بوده که گذار به انرژی‌های پاک را نیز تسریع کرده است.
IEA می‌گوید: سه روند نوظهور در سرمایه‌گذاری در بخش انرژی وجود دارد که IEA در گزارش سرمایه‌گذاری انرژی جهانی در 2017 به آن پرداخته است.
از نظر IEA، اولین روند این است که چشم‌انداز بخش انرژی تغییر یافته و چشم‌انداز جدید با رقابت بین انواع سوخت‌ها دوباره شکل می‌گیرد.
در چند سال گذشته بهبود تکنولوژی و کاهش هزینه‌های صفحات خورشیدی، کاهش هزینه‌های انرژی بادی ساحلی و تکنولوژی‌های باتری‌های ذخیره‌سازی را شاهد بوده‌ایم، اما زیرساخت‌های متداول‌تر انرژی مثل صنایع بالادستی نفت و گاز نیز از این تغییرات بی‌بهره نبودند.
در ضمن، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مربوط به شبکه‌هایی چون شبکه‌های برق نیز بسیار مهم بوده‌اند. استفاده گسترده و غیرقابل اجتناب از تکنولوژی‌های دیجیتال نیز بر سرمایه‌گذاری در بخش انرژی بسیار موثر بودند.
در ادامه IEA در آنالیزهای خود، دومین روند این تغییرات را عدم اطمینانی می‌داند که با وجود توسعه مشوق‌ها همچنان پابرجاست. این‌که چطور شرکت‌ها و سرمایه‌گذارها در مقابل این تکنولوژی‌های نوظهور انرژی، متعادل‌سازی دوباره قیمت انرژی و تغییر مدل‌های انرژی، عکس‌العمل نشان خواهند داد؟ و این عکس‌العمل بر آینده سرمایه‌گذاری‌ها به ویژه در بخش برق تاثیرگذار خواهد بود؟
در آمریکای شمالی، سرمایه‌گذاری در بخش صنایع بالادستی نفت و گاز، بعد از مشکلاتی که وجود داشت، نشانه‌هایی از بهبود را نشان می‌دهد؛ و بایستی در دهه‌های اول مراحل گذار به انرژی کم کربن نیز ادامه داشته باشد.
به خاطر هم‌پوشانی سیکل سرمایه‌گذاری، هنوز هم این سوال مطرح است که امروز برای رسیدن به تقاضای انرژی در آینده، چقدر باید سرمایه‌گذاری صورت بگیرد؟ با وجود فشار سهام‌داران، نگرانی در مورد تغییرات اقلیم و تکنولوژی‌های رقابتی، صنایع چه واکنشی نشان خواهند داد؟
در نهایت IEA، روند سوم را این‌طور تشریح می‌کند که سرمایه‌گذاری در بخش انرژی با چشم‌انداز سیاست‌های در حال تغییر، تکنولوژی‌ها و اقتصاد کلان متعادل می‌شود. سهم سرمایه‌گذاری در انرژی در حال افزایش است و در این میان انرژی‌های تجدیدپذیر جایگاه مهمی دارند، و در کنار آنها تولید برق از انرژی هسته‌ای و نیروگاه‌های گاز و زغال سنگ را نیز باید در نظر گرفت.
این‌که منابع و هزینه‌های مالی چگونه جوابگوی سیاست‌ها و سرمایه‌گذاری بازار خواهد بود، تعیین کننده این خواهد بود که جریان پول کجا می‌رود و چه دارایی‌هایی در جریان این سیستم قرار خواهند گرفت.
توسعه بخش مالی می‌تواند تاثیر مهمی بر انرژی داشته باشد. به عنوان مثال، تصمیمات سیاسی و توسعه چند وجهی منابع بانکی بر انتخاب سرمایه‌گذاران بخش انرژی چه تاثیری خواهد نهاد؟
در برخی موارد، منابع مالی ابتکاری می‌تواند با هزینه‌ای کمتر منجر به این شود که سرمایه‌ها به سوی تکنولوژی‌های انرژی پایدار جذب شود اما در مواردی هم می‌تواند تاثیری نامطلوب برجا بگذارد.
